World Wide Web: Δέκα χρόνια μετά

[teoman]

Το γεγονός ότι ο χρόνος μετράται με... άλλα σταθμά στον κόσμο της πληροφορικής, είναι πρακτικά αδιαμφισβήτητο· Παρ' όλα αυτά, παραμένει δύσκολο να πιστέψει οποιοσδήποτε σήμερα ότι το World Wide Web έχει σε μερικές ημέρες τα δεκάχρονα γενέθλιά του.

Πράγματι, μόλις μια δεκαετία έχει περάσει από το πρωί της 22ας Απριλίου του 1993, όταν μερικοί μαθητές του Πανεπιστημίου του Illinois των ΗΠΑ παρουσίασαν την παρθενική έκδοση του Mosaic, του πρώτου πραγματικού Web browser, της εφαρμογής που ουσιαστικά χάρισε στον κόσμο για πρώτη φορά πρόσβαση στο περιεχόμενο του Internet στη μορφή των γνωστών μας «σελίδων», μέσα από γραφικό και εύχρηστο περιβάλλον. Βεβαίως, ήταν η πρόταση του Tim Berners - Lee το 1989 στο Ινστιτούτο του CERN για την HMTL, τη γλώσσα στην οποία στηρίζεται το Web, αυτή που «άνοιξε το δρόμο» για τα παιδιά του Πανεπιστημίου, όμως η διάθεση του Mosaic στο ευρύ κοινό (όσο ευρύ ήταν το κοινό του Διαδικτύου το 1993, βέβαια) ήταν το γεγονός που «έθεσε τους τροχούς σε κίνηση», προκειμένου να αναδειχθεί το Web -και κατ' επέκταση το Internet- στην κορυφαία τεχνολογική κατάκτηση της δεκαετίας του '90.

Σε όλους τους ανθρώπους που συμμετείχαν στη μικρή αυτή επανάσταση, βέβαια, ο Mosaic δεν φάνταζε τότε σαν κάτι το τόσο σημαντικό: ο Jon Mittelhauser, ο Eric Bina και ο Mark Addressen δεν θεώρησαν αρχικά ότι έπραξαν κάτι πραγματικά ξεχωριστό, καθώς ανάλογες πρωτόλειες προσπάθειες είχαν υπάρξει και στο παρελθόν. Σε λιγότερο από δώδεκα μήνες, ωστόσο, η υποδοχή που επιφύλαξε στην εφαρμογή η πανεπιστημιακή κοινότητα αρχικά και ο πυρήνας των χρηστών του Δικτύου στη συνέχεια ήταν αρκετά ενθουσιώδης για να κάνει γνωστό τον Mosaic και σε εκτός τεχνολογίας κύκλους, καθώς και για να καταστήσει το World Wide Web την καινούργια «in» έννοια, που συγκέντρωσε έκτοτε τα βλέμματα όλων. Βέβαια ο Mosaic δεν εξελίχθηκε σε μεγάλο βαθμό γιατί, όντας κατά βάση πανεπιστημιακό πείραμα, δεν υποστηρίχθηκε αρκετά σε πόρους και ανθρώπινο δυναμικό (ο ίδιος ο Addressen, όπως γνωρίζουν αρκετοί, στη συνέχεια ίδρυσε δική του εταιρεία και προχώρησε στη δημιουργία της πρώτης «υπερδύναμης» των browsers, του Netscape Navigator), όμως απετέλεσε τη «βάση» του σημερινού κυρίαρχου των browsers, του Internet Explorer της Microsoft, και ενέπνευσε μια σειρά από άλλους «εναλλακτικούς» browsers, που σήμερα παρέχουν πρόσβαση σε εκατομμύρια χρήστες των Windows και άλλων λειτουργικών.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, οι δημιουργοί του πρώτου ουσιαστικά Web browser μπορούν να υπερηφανεύονται για κάτι που... κατά βάση κανείς δεν μπορεί να «μετρήσει» με αριθμούς, παρά μόνο κοιτώντας γύρω του: το Internet έχει αναχθεί στο πλέον πολυμορφικό, πλούσιο σε περιεχόμενο, εύχρηστο και «γρήγορων αντανακλαστικών» μέσο ενημέρωσης, σε ένα από τα πιο ελπιδοφόρα και σημαντικά μέσα διεξαγωγής εμπορίου και διαφήμισης, καθώς και σε έναν από τους ευρύτερα χρησιμοποιούμενους τρόπους επικοινωνίας στο δυτικό κόσμο. Τίποτε απ' όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί εάν δεν είχε πρώτα καθιερωθεί ως εφαρμογή ο Web browser -το e-mail δεν θα ήταν ποτέ από μόνο του αρκετό...- και αυτός δεν θα είχε ποτέ εξαπλωθεί, αν το Mosaic παρέμενε στα εργαστήρια του αμερικανικού πανεπιστημίου. Χρόνια πολλά, λοιπόν, WWW!

---

Ότι αξίζει πονάει... Και είναι δύσκολο...

[Vaggelis]

Ένας πολύ σοβαρός λόγος, για τον οποίο πρέπει να ευγνωμονούμε, λοιπόν, αυτούς τους φοιτητές του πανεπιστημίου, είναι οτι σήμερα, όλοι εμείς που είμαστε μέλη της μεγάλης παρέας που λέγεται 206club, μπορούμε να εποικοινωνούμε, να ανταλλάσουμε ιδέες και απόψεις, σε όποιο σημείο της Ελλάδας βρισκόμαστε.

Thanks guys...!!!

---