Peugeot 206 Junior & Senior Cup

[Tomakos]

Συγχαρητήρια ρε παίδες!!!!Συνεχίστε έτσι και η πρωτιά δεν θ'αργήσει να έρθει

ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!!!

---

The italian job.......!!!!

[Road_Runner]

[bob]

[MEMsound]

Οι Φωτογραφίες...
(έχω "ρίξει" την ποιότητα για να ανοίγουν γρήγορα, αν κάποιος τις θέλει σε καλύτερη ποιότητα ας μου στείλει ένα πμ με το ποιες θέλει)

Η επίσημη πλέον Peugeot Sport Club Racing Team


Το Service Park μας:
- - -

Και ο "αφανής ήρωας μηχανικός μας" (σε διαβουλεύσεις και τελικές ρυθμίσεις):
- -

Το 206 του Μαυροδή που φιλοξενήσαμε και εντάξαμε στο PSClub...
Το κόκκινο λιονταράκι μας φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει:

-

Τα δύο σχεδόν "διδυμάκια" 206 Cup λίγο πριν την εκκίνηση του 1ου σκέλους


Έτσι, έτσι... γιατί:


Πάμε τώρα και στα περάσματα των 206 Cup:
Από το 1ο σκέλος:

Καραδημήτρης:
- - - - - - -

Μαυροδής:
- - - - - - - -

Γκάλλο:
- - - - - - - -

Ιντζόγλου:
- - - - - - - -

Μακρή:
- - - - - - - -

Μπλάνης:
- - - - - - - -

Αργότερα θα ανεβάσω και το 2ο σκέλος καθώς και κάμποσα ακόμα αυτοκίνητα.

enjoy...

---

η πιο ωραία βόλτα...
ειναι η επόμενη...

[MEMsound]

Πριν το 2ο σκέλος 2 φωτογραφίες από το μέρος: -
Δεν το συζητώ ότι θα παίξει ημερήσια εκδρομή κάποια στιγμή εκεί. Ήταν τέλεια...

Πάμε στο 2ο σκέλος τώρα:

Καραδημήτρης:
- - - - - -

Μαυροδής:
- - - - - - -

Γκάλλο:
- - - - - - -

Ιντζόγλου: (και ενώ σε όλους είχε συνεφιά έβγαλε ξαφνικά ήλιο...sorry για τα δακτυλα στο πάνω μέρος των φωτογραφιών...)
- - - - - - - - - -

Μακρή:
- - - - - - - - -

Μπράλης:
- - - - - - - -

Αυτά...

και αύριο μερικές ακόμα...

---

η πιο ωραία βόλτα...
ειναι η επόμενη...

[Road_Runner]

Επιτέλους έφτασε το Σάββατο. Αφού βοήθησα την μάνα μου στα πρωινά ψώνια, φόρτωσα το αμάξι και ξεκίνησα για αμφίκλεια στις 9:15 το πρωί. Το ταξίδι σπαστικό και εκνευριστικά αργό, αλλά ήξερα ότι θα με αποζημιώση αυτή η κούραση του ταξιδιού.

Στον Δρόμο σκεφτόμουν την διαδρομή και ιδιαίτερα την κατηφόρα. Την φοβόμουν περισσότερο. Παρ όλα αυτά ήμουν σίγουρος ότι όλα θα πηγαιναν καλά. Στον δρόμο 4-5 αυτοκίνητα μου άναψαν τα φώτα, για να με χαιρετήσουν, όπως έκανα και εγώ όταν έβλεπα ένα αγωνιστικό στον δρόμο. Και τότε κατάλαβα ότι το όνειρό μου θα γινόταν πραγματικότητα. Ζούσα αυτό που ονειρευόμουν εδώ και 6 χρόνια...

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο στον Πολύδροσο, και αφού ξεφόρτωσα τα πράγματα στο δωμάτιό μου, πήγα μια μικρή βόλτα με τα πόδια στο βουνό για να χαλαρώσω και για να περάσει η ώρα περιμένοντας τον συνοδηγό μου. Κατά τις 2μιση γύρισα στο ξενοδοχείο και πήρα το αμάξι κατευθυνόμενος προς αμφίκλεια για να περάσω τεχνικό έλεγχο... Έπιασα πρώτη θέση στην σειρά και περίμενα τον Λευτέρη να φέρει τις ζώνες και τα πράγματά του (κράνος φόρμα) για τον Τ.Ε.. Αφού περάσαμε τον Διοικ. Έλεγχο πήραμε σειρά για τον Τ.Ε.. Αφού μας έλεγξαν για άλλη μια φορά εξονυχιστικά το αμάξι, μας έδωσαν το ΟΚ.

Πλέον ήμασταν έτοιμοι να τρέξουμε το άλλο πρωι. Εγώ αγχωμένος όπως πάντα, είπα στον Λευτέρη να πάμε για 2-3 τελευταία περάσματα. Πήραμε λοιπόν το CC αι ανεβήκαμε στο βουνό. Η αλήθεια έιναι ότι το μεσημέρι είχε βρέξει και ο δρόμος είχε κρατήσιε λίγο υγρασία. Αλλά κάναμε τις δοκιμές μας και για άλλη μια φορά ήμασταν σίγουροι ότι οι σημειώσεις μας ήταν τέλεις; και είχαμε πλήρη εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο.

Γυρίζοντας κολλήσαμε ότι αυτοκόλλητο έπρεπε στο αυτοκίνητο και είπαμε να πάμε για ξεκούραση στο ξενοδοχείο μέχρι το βράδυ, που ήταν η ενημέρωση των αγωνιζομένων. Όμως αποφασίσαμε να πάμε με τον Μαυροδή για να οδηγήσουμε λίγο το αμάξι και να στρώσουμε τα λάστιχα. Εκεί έπαθα το πρώτο σοκ του αγώνα. Το αμάξι με τα καινούργια 540 GS ήταν τρένο. Δεν γλύστραγε με τίποτα. Ήθελα να το κάνω να γλυστρήσει για να "φάω" λίγο τα πίσω λάστιχα αλλά δεν έφευγε. πίγαινε όπου έστριβες το τιμόνι. Ανεβήκαμε ένα παρακείμενο βουμό σε αρκετά γρήγορους ρυθμους. Κάποια στιγμή σταματήσαμε να μιλήσουμε λίγο και είδαμε ότι δεν ήμασταν μόνοι μας. Πέρασε και άλλος ένας συμμετέχοντας του Junior Cup. Ο οποίος περνόντας στην ανηφόρα, και αλλάζοντας ταχύτητα από 3->4 ακούστηκε ένα χαρακτηριστικό "σκάσιμο" της εξάτμισης που μόνο "μαμά" αμ'αξι δεν θύμιζε.... Συνεχίζω...

Κατεβήκαμε το βουνό (λίγο φοβισμένα εγώ λόγο κατηφόρας) και πήγαμε για την ενημέρωση... Η οποία ως συνήθως ήταν μια λητή ανακοίνωση... Ο αγώνας είναι 2λεπτος και αν αύριο το πρωί βρέχει θα καπεί το κατηφορικό μέρος... "Μακάρι να βρέχει αύριο" έλεγα από μέσα μου.... Αλλά που να 'ξερα... Επιστροφή στο ξενοδοχείο όπου και ξεκουρστήκαμε λίγο μέχρι να πάμε για το βραδυνό φαγητό στην "Καλιφόρνια" γνωστή Σουβλακερί της Αμφίκλειας με την κυρα Ρούλα την ψήστρια.... Κατά τις 11.30 επιστροφή στο πολύδροσό ώντας κομμάτια. Καθαρογράψαμε τις σημμειώσεις και πήγαμε για ύπνο την στιγμή που οι μηχανικοί της Peugeot πηγαίναν για φαί.... Αυτά είναι....

Κυριακή πρωί. Ξυπνάω από το τηλ του πατέρα μου. είχε έρθει στο ξενοδοχείο για να του δώσω το ελεύθερο πάσο για να ανέβει στο σέρβις μαζί με τον Αργύρη, την Αναστασία, τον Μάνθο, τον Σταύρο και τον Γιώργο.Φεύγουν και εγώ ανεβαίνω πάνω στο δωμάτιο, χτυπάω του Λευτέρη να ξυπνήσει, μπαίνω μέσα στην φόρμα μου και ετοιμάζομαι για αναχώρηση. Τρώμε ένα υποτυπώδες πρωινό (1ποτήρι χυμό και 1 φέτα σκέτο ψωμι), πληρώνουμε και ξεκινάμε για τα σέρβις.. Εκεί μας περίμεναν τα παιδιά. Στήσαμε την τέντα και μου ετοίμασαν το αμάξι. Ο Αργύρης, πανταχού παρών, έλεγξε τα πάντα και μου έδωσε το ΟΚ για τον αγώνα.. Μετά από λίγο ήρθε και ο Μαυροδής και αφού τσέκαρε ο Αργύρης και το δικό του αμάξι ξεκινήσαμε. Οι συμβουλές όλων ήταν να πάω αργά και να ευχαριστηθώ τον αγώνα. Να γυρίσω το αμάξι πίσω και να μην με νοιάζει η κατάταξη. Και αυτή την φορά έτσι ήταν. Το άγχος για το να κρατήσω το αμάξι στον δρόμο και να μην έχω κάποια έξοδο ήταν μεγαλύτερο από την δίψα μου για καλή θέση.

Αφού τσέκαρα την πίεση στα λάστιχα ξεκινησα για την αφετηρία. Σε όλο τον δρόμο σκεφτόμουν το κατηφορικό κομμάτι. Το πως θα πάω και προσπαθούσα να μην φοβηθώ. Στον δρόμο υπήρχαν μικρά παιδιά που μας χαιρετούσαν. Σαν να έβλεπα τον εαυτό μου πριν μερικά χρόνια...Επιτέλους σκεφτόμουν. Ζω το όνειρό μου. 2χλμ πριν την εκκίνηση άρχισα να ζεσταίνω φρένα και λάστιχα.

Λίγο πριν την γραμμή της αφετηρίας ένας φωτογράφος μας λέει "είμαι από το Rally.gr" και κάνουμε ένα πορτραίτο για τα πληρώματα του Junior Cup. Να σας βγάλω μερικές φωτογραφίες;" "Και δεν μας βγάζεις" λέω. "Εδώ που ήρθαμε, βγάλε μας και φωτογραφίες". Και αφού κάναμε και για λίγο τα μοντέλα βάλαμε κράνη, μπαλακλάβες, γάντια, ανοίξαμε την κάμερα και φύγαμε για την εκκίνηση. Με το που είδα το κόσμο και τα αυτοκίνητα κατα έναν πολύ περίεργο τρόπο και το άγχος και ο φόβος εξαφανίστηκαν. Έννιωθα μια απίστευτη πραότητα και αγαλίαση. Όλες οι σκέψεις έφυγαν. Εκείνη την στιγμή ήμουν μόνο εγώ και ο Εαυτός μου. Όλα ήταν τέλεια.

Αφού έφυγαν τα 3 πρώτα Junior ήρθε η σειρά μας. Στήθηκα στην γραμμη της εκκίνησης. Ενώ ο Λευτέρης μιλούσε με τους ανθρώπους της οργάνωσης, εγώ απλά χαλάρωνα. Άδειαζα το μυαλό μου από τα πάντα. Κοίταζα τον δρόνο και χαλάρωνα. Εκείνη την στιγμή την περίμενα χρόνια και τίποτα δεν θα πήγαινε στραβά.Αφού πέρασε ένα λεπτο αυτοσυγκέντρωσης, έσφιξα τις ζώνες, έκανα τον σταυρό μου και περίμενα. Ένας δήθεν έξυπνος της οργάνωσης ήταν ο μισός μέσα στο αμάξι μέχρι 20'' πριν την εκκίνηση, δήθεν να μας ξεαγχώσει. Αν δεν του φώναζα να βγει έξω, ακόμα μέσα θα ήταν....

7...6...5...4...3...2...1... παμε πάμε παμε...
"250 σε 6η αριστερή σανίδα και χάνεται στο κέντρο σε 100 4η δεξιά πατημένη μούρη μέσα" μέσα σε 400 μέτρα μου έιχε φύγει το άγχος, ο φόβος και άρχισα να οδηγάω όσο πιο γρήγορα μπορούσα στα πλαίσια του να μην κινδυνεύψουμε ποτέ.. Στην επόμενη αριστερή σκέφτηκα ότι ο δρόμος είναι κλειστός και επιτέλους μπορώ να οδηγήσω γρήγορα και με γραμμές σε ένα βουνό..Και αυτό έκανα. Με τον Λευτέρη από δίπλα να με ενθαρύνει προσπάθησα να κάνω ότι καλύτερο.. Μέσα στο πρώτο χλμ είχα χαλαρώσει τόσο που ούτε εγώ το περίμενα. Κάναμε πλάκα με τον Λευτέρη για τις φουρκέτες της διαδρομής. Τόσο χαλαροί που σε κάποιο σημείο ξέχασα να αλλάξω ταχύτητα και μου το θύμησε την μια φορά ο κόφτης και την άλλη ο Λευτέρης... "Φουρκέτα αριστερή γυρίζει σε δεξιά καμπή μείνε αριστερά για 4 δεξιά φυλαγμένη..." "Σκ@τ@ φυλαγμένη είναι" φώναζα στον Λευτέρη. Πήγαινα το αμάξι τέρμα γκάζι, αφήνοντας μόνο στις φουρκέτες και σε μερικά σημεία που φοβόμουν..Το αμάξι κράταγε υπέροχα κάτω. Ποτέ μου δεν το είχα εμπιστευτεί τόσο πολύ. Έστριβα σε στροφές με τέρμα γκάζι που με το πολιτικό έλεγα ότι θα μπαίνω πολύ φυλαγμένα.. Και σιγά σιγά ερχόταν το καλό... "3η δεξιά και αμέσως 4η αριστερή πατημένη μπούκα τέλος". Επιφυλακτικά την έκανα την μπούκα. Αυτό ήταν. Μόλις έγινε η πρώτη μπούκα πορώθηκα και όπου έβλεπα χώματα το βουτούσα μέσα. Και ακούγονταν οι πέτρες να βαράνε στους θόλους... "Άργησε 5η δεξιά πατημένη σε 6ηαριστερή πατημένη σε 6η δεξιά τέζα σε ίσια 100 προσοχή αλλαγή πορείας και 4η δεξια φυλαγμένη ΜΠΟΥΚΑ και 4η αριστερή ΜΠΟΥΚΑ..." Έκανα ένα τσίμπημα στα φρένα και μπήκα όπως ήμουν δεξια μπούκα σε αριστερή μπούκα. τέρμα γκάζι και κατηφόρα.."Εισαι γαμάτος. ΓΑΜΑΤΟΣ" ούρλιαζε ο Λευτέρης. Μετά την τρίτη στροφή η αδρεναλίνη ήταν τόση που δεν με έννοιαζε τίποτα. Δεν αισθανόμουν φόβο. Ότι μου διάβαζε ο Λευτέρης έστριβα. Δεν σκεφτόμουν ότι ήταν κατηφόρα, ότι μπορεί να μου φύγει, να χτυπήσω κάπου. όλα γινονταν τόσο γρήγορα που δεν προλάβαινες να σκεφτείς. Ο λευτέρης μου έδινε θάρρος. "ΠΑΤΑ ΤΟ. ΠΑΤΑ ΤΟ." "3η Αριστερή μην και 100 μείνε αριστερά σε δεξιά καμπή ΤΕΖΑ και φρένα Φουρκέτα δεξιά". Οριακά τα φρένα μου και στρίβω αρκετά γρήγορα στην φουρκέτα. Καταλαβαίνω ότι πάμε πολύ γρήγορα. Πάρα πολύ. "5η δεξιά σε 3η αριστερή φυλαγμένη και ΠΡΟΣΟΧΗ ΧΩΜΑΤΑ, ΧΩΜΑΤΑ ΝΙΚΟ, 4 δεξια μπούκα." Ποια χώματα. Δεν καταλάβαινα τίποτα. Πέρασα τα χώματα με το πλάι και συνέχισα. Μαζεύαμε αρκετά χλμ στην πορέια και ήρθε το σημείο που φοβόμουν: "4η δεξιά πατημένη και 100 σε 6η δεξιά σανίδα και θυμήσου 6η δεξιά πατημένη και ίσια 150 πηδάει στον στύλο 5η δεξιά και ίσια 100 προσοχή 5η δεξιά στενεύει και φρένα 3η δεξιά σε 3η αριστερή μην."

Αυτο το σημείο το συζητάγαμε και την προηγούμενη μέρα με τον Καραδημήτρη και το πρωί με τον μαυρωδή πως το περνάνε... Ο καραδημήτρης έλεγε ότι έχει ήδη βάλει 5η και το περνάει τέρμα γκάζι, ενώ ο Μαυροδής απλά φρενάρει λίγο. Εγώ έλεγα από μέσα μου: σιγά μην βάλω πουθενά 5η και σιγά μην το περάσω με χλη το πήδημα. Έλα όμως που και 5η έβαλα, και έστριψα το εσάκι πριν το πήδημα με 130+ και ήθελα κιάλλα χλμ και το πήδημα το πέρασα με ένα απλο τσίμπημα στα φρένα. Και τι στενεύει μου έλεγε μετά ο Λευτέρης. Όπως ήμουν με τεταρτη, ξαναέβαλα πέμπτη και πέρασα τα γκράμια με όσα. Στα φρενα λίγο τα χρειάστηκα γιατί μάλλον το μπλόκαρα και λίγο για να σταματήσει.. Συνέχισα στο πατημένο κομμάτι να πηγαίνω τέζα και λίγο πριν το τέλος μου λέει: "φουρκέτα δεξιά σε 5η δεξιά μπο΄θκα και αριστερή καμπή, φουρκέτα δεξιά". Ωχ τα παιδιά λέω στον λευτέρη καθώς είδα τον Γιάννη με το μαύρο 106 να χοροπηδάει... συνεχίσαμε λίγο ακόμη.. "6η αριστερή σε 5η δεξιά φυλαγμένη και 6 αριστερή τέζα μπούκα και 150 6 αριστερή σανίδα ΣΑΝΙΔΑ ΠΑΤΑ ΤΟ και τέλος..." Φοβήθηκα λίγο την τελευταία στροφή γιατί είχα πολλά χλμ αλλά όλα τελείωσαν καλά...

O Λευτέρης άρχισε να τραγουδάει και εγώ να φωνάζω.. Φτάσαμε στο στοπ και είδα τους χρόνους. Ενώ είχα πάει ακρετά γρήγορα ήμουν μόνο κοντά στον Μαυροδή που έχουμε το ίδιο αμάξι. Οι άλλοι ήταν αρκετά μπροστά. Αυτό σήμαινε ότι στην ανηφόρα κέρδισαν πολύ αφού στην κατηφόρα πήγαινα τέζα. Με πίσμοσαν οι μαιμουδιές που κατάλαβα ότι έχουν κάνει στα αυτοκίνητά τους και πείσμωσα. Ήμουν 2'' πίσω από τον Μαυροδή. Στο Σέρβις ο Αργύρης περιποιήθηκε το αμάξι και το ετοίμασε για το 2ο σκέλος. Μίλησα με τον Διονύση και μου είπε πάλι να μην το πιέσω υπερβολικά. "Πρέπει στον πρώτο αγώνα να τερματίσεις" μου είπε. Και αυτό είχα στο μυαλό μου. Φεύγοντας για το 2ο σκέλος σταμάτησα για αέρα στα λάστιχα. Είχα πεισμώσει τόσο που ανέβασα 2 λίμπρες σε κάθε λάστιχο. Στον δρόμο διαπίστωσα ότι τα φρένα μου είχαν ζεσταθεί πέραν του δέοντως και τρομοκρατήθηκα ότι δεν θα έχω φρένα. Πήρα τηλ τον Αργύρη και μου είπε απλά αν νιώσω ότι δεν έχω φρένα να πάω πιο αργά. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τιποτα εκείνη την στιγμή παρά να παρακαλάμε να κρυώσουν. Στον δρόμο το πάτησα για να τα κρυώσω αλλά τίποτα. Φτάνωντας στην εκκίνηση και περιμένοντας την σειρά μου έσβησα το αμάξι και έκανα κάτι μαγικό το οποίο μας έσωσε και επανέφερε τα φρένα μας.. Τελικώς 3 λεπτά πριν πάρουμε εκκίνηση είχαμε πάλι φρένα και το ηθικό στον ουρανό.

"Αν νιώσεις ότι δεν έχεις φρένα κάνε ξερά κατεβάσματα" μου είπε ο Λευτερης. "Σε 5...4...3...2...1... πάμε" και ξεκινήσαμε το 2ο σκέλος. Είχα πεί μέσα μου ότι σε κάθε στροφή θα μπω πιο γρήγορα από πριν. Και καθώς θα έστριβα στην πρώτη δεξιά όπως ερχόμουν, χωρίς να αφήσω, έννιωθα το αμάξι να ντριφτάρει.. "Γλυστράει" φωνάζω στον Λευτέρη και συνεχίσω.. Πήγαινα όσο πήγαινε το αυτοκίνητο. Το γκάζι ήταν μονίμως στο πάτωμα. Όσο πήγαινε το αυτοκίνητο πήγαινα και εγώ. Σχεδόν σε κάθε στροφή πίστευα ότι πήγαινα πιο γρήγορα. Έκανα όλες τις μπούκες που έβλεπα. Στην κατηφόρα θυμόμουν τα σημεία που είχα αφήσει, και πάταγα όσο μπορούσα. Στο ποιό πατημένο κομμάτι στης διαδρομής πρέπει να πήγαμε τόσο γρήγορα που κάποιοι θεατές μόλις σας είδαν πετάχτηκαν πάνω και χειροκροτούσαν. Αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ μου. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έστριβα με 135-140 και θα πέρναγα το πήδημα με ένα απλά άφημα στο γκάζι και θα συνέχιζα στην πατημένη δεξιά που στένευε και έβλεπες τον γκρεμό δίπλα σου με όσα... Ήταν το κάτι άλλο.Συνεχίσαμε και "4η αριστερή μπούκα και 3η αριστερή ίσως μπούκα κάν' την και τέταρτη αριστερή και αμέσως φουρκέτα αριστερή".

Είχα αρχίσει να ιδρώνω από την ζέστη αλλά δεν ανοίγαμε παράθυρα γιατί ο Λευτέρης έλεγε ότι θα μας κόψουν ταχύτητα... "Ωχ τα παιδιά άλλαξαν θέση" είπα στον Λευτέρη και σήκωσα το χέρι να τους χαιρετήσω. Στην επόμενη στροφή είδα τον πατέρα μου. Πήγα να τον χαιρετήσω αλλά δεν το κατάφερα γιατί έπρεπε να αλλάξω ταχύτητα.. " "6η αριστερή σε 5η δεξιά φυλαγμένη και 6 αριστερή τέζα μπούκα και 150 6 αριστερή σανίδα ΣΑΝΙΔΑ ΣΑΝΙΔΑ ΣΑΝΙΔΑ και τέλος. Ήμου τόσο........αποφασισμένος που την πέρασα όπως ήμουν, χωρίς να κάνω τίποτα. Με μια τιμονιά, την μοναδική στον αγώνα..

Το αμάξι πέρασε με το πλάι και για 15-20 μέτρα ντριφταρε.. Έφυγαν και οι ιδρώτες και όλα... Για 20'' δεν μπορούσα να μιλήσωω. Το μόνο πράγμα του έιπα στον Λεφ ήταν: "πήγαμε πολύ γρήγορα. Στην κατηφόρα πήγαμε όσο γρήγορα πήγαινε το αμάξι." Όντως δεν νομίζω κάποιο junior στην κατηφόρα του 2ου σκέλους να πήγε πανω απο 1'' πιο γρήγορα. Και τα αποτελέσματα μας αποζημίωσαν απλά μόλις έιδα χρόνους τρελάθηκα. Ήμουν 6'' - 6,5'' πιο γρήγορος από τον Διονύση και είχα κατεβάσει 3'' νομίζω. Η Μακρή ήταν 4'' πιο γρήγορη από μένα. Και με πολύ καλύτερο αμάξι και με Παγκοσμίου κλάσης συνοδηγό.. (Όχι οτι ο Λευτέρης δεν είναι παγκοσμίου κλάσεως).

Μόλις πάρκαρα το αμάξι και πήγα να δω τους χρόνους στο στοπ άκουσα το αμάξι του νούμερου 55 να δουλεύει σαν εκκεντροφοράτο σε συμπίεση....... Τίποτα άλλο.... Τελικά τερμάτησα 4ος σε μία πολύ καλή θέση για τον πρώτο αγώνα και άκρως ευχαριστημένος σκεπτόμενος τα αυτοκίνητα που είχα μπροστά μου...

Στο σέρβις με περίμεναν τα παιδιά για τα συγχαρητήρια κλπ.. Μαζέψαμε και πήγαμε για το κλασικό Γαλατικό τσιμπούσι μετά τον αγώνα σε μια ταβέρνα του Πολύδροσου..

Θα ήθελα να ευχαριστήσω πρώτον τον Λευτέρη για την καλή συνεργασία που είχαμε και για τις περιόδους που με τσίτωνε και με χαλάρωνε ανάλωγα την περίσταση.
Επίσης τον Αργύρη (touristas) για την πολύ καλή προετοιμασία του αυτοκινήτου όλη την εβδομάδα και την υποστήριξη την ώρα του αγώνα.. Και επίσης τις συμβουλές που μου έδωσε πριν τον αγώνα.
Ακόμα ένα ευχαριστώ στον Τάσο (Sidobre). Πρόεδρα σε ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείχνεις και για την υποστήριξη που μου παρέχεις. Και δεσμεύομαι δημόσια για να κάνω ότι καλύτερο μπορώ.
Επίσης να ευχαριστήσω τους Γιώργο (Gonakinnen εκ Κρήτης) Σταύρο(Stevon) Μάνθο(MEMsound) Αναστασία(LuNa) Γιάννη(106) μετα της γυναικός και μιας φίλης και τον Γιώργο(Γιώργος WRC). Ήταν εκεί και με υποστήριξαν. Μου έδωσαν κουράγιο και δύναμη να πάω γρήγορα. Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που σπατάλησαν την Κυριακή τους για να έρθουν να με δουν. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!
Τέλος να ευχαριστήσω άλλη μια φορά τον πατέρα μου που είναι δίπλα μου και με βοηθά με όποιον τρόπο χρειαστεί και με υποστηρίζει σε κάθε βήμα μου.

Απλά αυτό το Σ/Κ ήταν τοκαλύτερο της ζωής μου. Ότι καλύτερο έχω ζήσει. Ένα όνειρο. Μόνο αν το ζήσεις καταλαβαίνεις τι είναι. ΑΠΛΑ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
Υ.Γ. Το ξέρω ότι σας κούρασα, αλλά δεν είναι για να το διαβάσουν όλοι. Είναι για αυτούς που ενδιαφέρονται και που θέλουν να δουν πως είναι ο αγώνας από μέσα. Είναι για αυτούς που σπατάλησαν την μέρα τους και τρέχαν στα βουνα........ Για "αυτούς" που ήρθαν από την Κρήτη μόνο και μόνο για τον αγώνα.........

[MEMsound]

---

η πιο ωραία βόλτα...
ειναι η επόμενη...

[tsosmoulis]

απλά....
μας ανατρίχιασες...πάω για need for speed...

---

τί κάνετε? ράλλυ???
στο ΔΝΤ αμέσως!!!

[Stevon]

Tι να σου σχολιάσω τώρα...απλά ΤΕΛΕΙΑ ....
Τα μετέφερες ακριβώς όπως τα βίωσες....

---

Δέν προλάβαμε να το "τουρμπίσουμε" και μας άφησε ο 3ος...

[Road_Runner]

Επειδή το είχα υποσχεθεί σε κάποια άτομα, και επειδή κρατάω τις υποσχέσεις μου, πάρτε ένα μικρό απόσπασμα από το In-Car στο Ραλλυ Σπριντ Αμφίκλειας. Είναι στην αλλαγή πορείας, στην αρχή της κατηφόρας..
Enjoy
http://video.google.com/videoplay?docid=-5629894728976967502

[glf]

Πολύ καλές σημειώσεις !!

---

[N.karadimitris]

Πρωτα απο ολα θελω να δωσω σε ολους σας συγχαρητηρια για το site σας.Ομολογω οτι δεν ηξερα οτι εχετε κανει τοσο αξιολογη και οργανωμενη δουλεια.Aφου διαβασα πρωτα ολες τις σχετικες δημοσιευσεις δεν θα μπορουσα να μην γραψω και εγω δυο λογια για το 206 cup.
Θεωρω οτι το επιπεδο ολων των αγωνιζομενων ειναι υψηλο και αυτο φαινεται και απο τα πλανα που ειχαμε την τυχη να δουμε σε ολους τους αγωνες που εχουν γινει μεχρι και σημερα .Συγχαρητηρια σε ολα τα παιδια.
Μιας και ο Νικος αντιπροσωπευει το PS club και ειμαστε στο forum αυτο να πω οτι και εγω οσο ειδα και απο τους χρονους τους τα πηγανε πολυ καλα για πρωτο αγωνα.Σιγουρα το καθε πληρωμα εχει το δικο του στιλ και τα δικα του γραπτα.Απο τα in car πλανα του Νικου εντοπισα σε αυτα τα λιγα μετρα πολυ μεγαλες διαφορες χωρις αυτο να σημενει οτι καποιος ειναι λαθος.Σιγουρα θα πανε στη συνεχεια και ακομα καλυτερα οσο θα κανουν αγωνιστικα χιλιομετρα μαζι σαν πληρωμα.Ειναι πολυ σημαντικο να υπαρχει χημεια.
Πριν αλλα και μετα τον αγωνα καναμε διαφορες συζητησεις μαζι για τα δυσκολα κοματια του αγωνα και ανταλαξαμε τις αποψεις μας.Αυτο που πρεπει παντα να κανει ενα πληρωμα κατα τη γνωμη μου ειναι να εστιαζεται στην δικη του κριση και αποδοση για να πετυχαινει αγωνα με τον αγωνα τη μεγιστη δυνατη βελτιωση χωρις να παρασυρεται απο αλλους.Να κοιταει να δει τι μπορει να βελτιωσει για να παει καλυτερα την επομενη φορα.Το λεω αυτο επειδη ενω πηγε οντως γρηγορα ο Νικος αναρωτηθηκε πως εχασε καποια δευτερολεπτα!Ενα μικρο αφημα του γκαζιου...ειδικα στο ανεβα ειναι και δευτερολεπτο.Οποτε ειναι κατα τη γνωμη μου λαθος η οποια απορεια σου.Τα πηγες περιφημα Νικο και στον αλλο αγωνα ακομα καλυτερα θα πας...ειμαι σιγουρος.Μην πεφτεις σε παγιδες τετοιες.Προσπαθησε να δεις τι μπορειτε να βελτιωσετε για να κερδισετε και αλλο χρονο.Μετα απο 2 -3 αγωνες θα καταλαβεις και απο μονος σου οτι τελικα (ακομα και το κατεβα) πηγαινε ακομα πιο γρηγορα.Οι χρονοι θα ερχονται στην συνεχεια πολυ πιο ευκολα και ξεκουραστα.Δεν σημενει παντα οταν νιωθουμε οτι εχουμε παει "ταπα" οτι εχουμε κανει και χρονους καλυτερους απο ενα πιο "ηρεμο" περασμα.
Ευχομαι να μην σας κουρασα με την πρωτη μου δημοσιευση.....ειναι και λιγο αργα τωρα που τα γραφω....

Φιλικα Νικολας

[Sidobre]

Καλως ήλθες Νικόλα και ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.

Εγώ συμφωνώ με αυτά που γράφεις. Πρωτίστως σημασία έχουν τα αγωνιστικά χιλιόμετρα που έχει γράψει κανείς. Και όσο πιο στρωτά, τόσο πιο καλά.

Εγώ πάντως θα χαρώ και να τα λέμε μέσα από εδώ και βέβαια είσαι ευπρόσδεκτος όποια(ες) Πέμπτη θέλεις να έρθεις να τα πούμε και από κοντά.

---

If everything seems under control, you're just not going fast enough...

[N.karadimitris]

Καλως σας βρηκα όλους!!Ομολογω οτι εχω αρκετα χρονια να ασχοληθω με τα clubs....(παλια ειμουν μελος στο Honda club ) και τα εχω ξεχασει ολα αυτα.Οι προσπαθειες ολων των clubs ειναι πραγματικα αξιολογες προσπαθωντας να αγκαλιασουν τον μηχανοκινητο αθλητισμο σε ολες του τις μορφες απο track days μεχρι και τα ραλι.



Την πεμπτη που μπορω να σας βρω δηλαδη?

[MEMsound]

[Road_Runner]

Όχι σήμερα όμως Νίκο γιατί θα είμαστε στο ΟΑΚΑ. Ελπίζω να τα πούμε από κοντα΄κάποια στιγμή να συζητήσουμε το θέμα αυτό, αν κι συμφωνώ κυρίως με αυτά που λες...

[N.karadimitris]

Σημερα θα ειμαστε ολοι στο ΟΑΚΑ....μπορουμε να κανονισουμε καποια αλλη μερα να τα πουμε απο κοντα.Νικο αν θες επικοινωνησε μαζι μου μεσω του Τσιλη να τα πουμε.Ζητησε του να σου δωσει το τηλεφωνο μου και κανονιζουμε ολοι καζι.
Τα λεμε.......

[COOL ALEXIS]

[N.karadimitris]

Θα ηθελα αν ηταν ευκολο να επικοινωνησεις Νικο μαζι μου να δουμε τι μπορουμε να κανουμε με τις φορμες.Εχω μια φορμα Νουμερο ολοκαινουργια και θα ηθελα να μου πεις μηπως κανει για το Λευτερη.Δεν κανει με τιποτα στον Σωτηροπουλο.Παρε με τηλεφωνο αν μπορεις.Το εχεις το νουμερο μου.Δοκιμασα να σε παρω αλλα δεν μπορω να σε πιασω με τιποτα.Οσο για τους αγωνες αν θελετε μπορειτε να ερθετε στο τελος του Αυγουστου στο Ναυπλιο σε χωματινο sprint για προπονηση.Θα χαουμε πολυ να σας δουμε ολους εκει οπως και τα αλλα παιδια του CUP.Καλο ειναι να οργανωθουμε να πηγαινουμε σε αγωνες εκτος CUP μαζι ολοι για να εχουμε και μεταξυ μας καποιο μετρο συγκρισης.Ευχομαι για τωρα καλη συνεχεια στο καλοκαιρι σας.....Καλα μπανια!!!

[Lef205]

Nικο μου σε ευχαριστουμε πολυ για τις φορμες,αλλα εγω εχω ηδη μια και περιμενω και αυτη του καπ!
Οσο για τους αγωνες εκτος καπ,εγω προτεινω να γινει αυτο που εγινε και περισυ!Να οργανωθειτε και να κατεβετε Μεγαρα εκτος καπ οπως περισυ το καλοκαιρι που ειχατε συμμετασχει στον φιλικο στα Μεγαρα!

---