Εurobasket 2005 - Εθνικη ομαδα!

[vinman]

Ποδαρικό με τη Γαλλία

Τον Ιούνιο του 1987, η πλειονότητα των Ελλήνων βγήκε στους δρόμους της χώρας για να πανηγυρίσει την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας και να γιορτάσει με την παρέα των Νίκου Γκάλη και Παναγιώτη Γιαννάκη την ανάδειξη της Εθνικής ομάδας ως κορυφαίας δύναμης στην Ευρώπη.
Δύο χρόνια αργότερα (1989), στο Ζάγκρεπ της Κροατίας, το συγκρότημα του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου αυτή τη φορά, προκαλεί εκ νέου συγκίνηση με τις εμφανίσεις του αναγκάζοντας όλους να υποκλιθούν στο ελληνικό μεγαλείο, μετά την αναρρίχησή του στο δεύτερο σκαλί του βάθρου πίσω από την "διαστημική", ενωμένη τότε Γιουγκοσλαβία του Ντράζεν Πέτροβιτς.

Δεκαέξι χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2005, η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη, του ανθρώπου που έχει κερδίσει τα πάντα με τους Άρη και Παναθηναϊκό, διακατεχόμενος μονίμως από το πνεύμα του μαχητή -αλλά και του νικητή-, θα συμμετάσχει στο Ευρωμπάσκετ της Σερβίας/Μαυροβουνίου, με την ευχή όλων μας να επαναλάβει επιτυχίες όμοιες με αυτές της Αθήνας και του Ζάγκρεπ. Το χρειάζεται, άλλωστε, το μπάσκετ μετά τις... συνεχείς κατραπακιές σε Γαλλία (1999), Τουρκία (2001) και Σουηδία (2003).
Η πρεμιέρα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματός μας είναι προγραμματισμένη για την Παρασκευή το βράδυ (21:30) με αντίπαλο την πάντα επικίνδυνη Γαλλία του πρωταθλητή στο ΝΒΑ με τους Σαν Αντόνιο Σπερς Τόνι Πάρκερ. Εξάλλου, το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου αγώνα δεν αποκλείεται να καθορίσει ποια από τις δύο ομάδες θα πάρει την πρώτη θέση του Γ' ομίλου και κατ' επέκταση την απ' ευθείας πρόκριση στα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Την Πέμπτη, ο "Δράκος" έδωσε το σύνθημα (σοβαρότητα, πειθαρχία, συγκέντρωση) και αναμένει από τους παίκτες του να μείνουν πιστοί στο τρίπτυχο της επιτυχίας. Οι εντυπωσιακές εμφανίσεις στα φιλικά παιχνίδια και οι νίκες επί σπουδαίων αντιπάλων (Ιταλία, Σερβία, Ισπανία) αποτελούν μεν οδηγό, όμως δεν προκαθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα των αγώνων. Άλλωστε, οι "τρικολόρ" είναι ένα εντελώς διαφορετικό σύνολο απ' όσες αντιμετώπισε το σύνολο του Γιαννάκη κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας.
Στηρίζεται περισσότερο στην ταχύτητα, την έκρηξη και τη δύναμη (αθλητικά προσόντα) παρά στο κοντρόλ μπάσκετ μέσα από συστήματα και ατομικές εξάρσεις αστεριών. Γι' αυτό και ο ομοσπονδιακός τεχνικός ζήτησε έλεγχο των αμυντικών -κυρίως- ριμπάουντ και εναρμόνιση του ρυθμού στα μέτρα της ομάδας.
Σε περίπτωση που ελαχιστοποιηθούν οι διεισδύσεις του Πάρκερ στη ρακέτα, και ταυτόχρονα οι Έλληνες διεθνείς βγουν κερδιμένοι από τις μονομαχίες κάτω από τα καλάθια, τότε το παιχνίδι είναι σε ελληνικά χέρια. Από πλευράς άλλωστε ταλέντου, ποιότητας και ομοιογένειας, η σύγκριση δεν θα είναι ποτέ με την γαλλική ομάδα.

****** η τελευταία ήττα της Ελλάδας από τη Γαλλία σε Ευρωμπάσκετ, ήταν το 1983 στο Λιμόζ (27/05/83) όταν οι τρικολόρ με καλάθι του Σενεγκάλ στο τελευταίο δευτερόλεπτο επικράτησαν με 79-77.
****** στις 21/05/1985, η Ελλάδα επιβλήθηκε της Γαλλίας με 130-126 ύστερα από τρεις παρατάσεις παίρνοντας την πρόκριση για το Μουντομπάσκετ του 1985.

[vinman]

Ανετα η Εθνική
Πώς να χάσεις με τέτοια άμυνα; Η Εθνική από τη στιγμή που έπνιξε με τις τανάλιες της τον Πάρκερ και την παρέα του δεν ήταν δυνατόν να την ξεφύγει η νίκη. Επικράτησε λοιπόν με 64-50 με τον Διαμαντίδη να τα κάνει όλα. Αριστοτεχνικό κουτσάρισμα από τον Γιαννάκη.

Την απόδοση της Εθνικής στο πρώτο ημίχρονο την ονειρεύεται ο κάθε προπονητής. Οι διεθνείς έπαιξαν σεμιναριακή άμυνα, έκλεισαν τους διαδρόμους στους Γάλλους και έβγαλαν ουσιαστικά εκτός παιχνιδιού τον Πάρκερ. Στην επίθεση οι Ελληνες είχαν τρόπους να βάλουν την μπάλα στο καλάθι. Είτε κοντά στο καλάθι με τον Παπαδόπουλο, είτε μακριά από αυτό με Ζήση, Διαμαντίδη, Χατζηβρέττα η Εθνική έπαιρνε σκορ από όλους τους παίκτες. Μετά από αυτά δεν είναι να απορεί κανείς με το 21-7 (!) της πρώτης περιόδου.
H επιθετική δυστοκία της ομάδας στο δεύτερο δεκάλεπτο δεν στοίχισε καθώς η άμυνα συνέχισε να δουλεύει ρολόι. Οι Γάλλοι δεν έβρισκαν ελεύθερα σουτ και τις λίγες φορές που το κατόρθωναν αστοχούσαν εκνευρισμένοι. Η Ελλάδα κρατούσε το προβάδισμα (23-10, 28-12) και ταυτόχρονο ενίσχυε την ψυχολογία της εν όψει της συνέχειας. Ο Γιαννάκης ούτε στις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις του δεν θα περίμενε το 32-14 του ημιχρόνου. Και όμως ήταν αλήθεια. Το πλάνο του «δράκου» έβγαινε πάνω στο παρκέ.

Πρίμα κύλησε και η τρίτη περίοδος και για αυτό φρόντισε ο Διαμαντίδης. Πότε με μπασίματα που κατέληγαν σε εύκολα ή δύσκολα λέι απ και πότε με σουτ απ έξω ο Ελληνας γκαρντ βοηθούσε την Εθνική να διατηρήσει τον έλεγχο με σχετική άνεση. Και λέμε με άνεση γιατί η καλή δουλειά στην άμυνα συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση και πάθος. Η διαφορά λοιπόν παρέμεινε στα επίπεδα των 17,19 πόντων (49-30, 53-34) και απέκτησε την πολυτέλεια να παίζει παιχνίδια με το χρόνο.

Με τον Πάρκερ εξουθενωμένο αλλά και επηρεασμένο από τον τραυματισμό του και με τον Ριγκοντό τραγικά άστοχο οι Γάλλοι δεν είχαν την πολυτέλεια να γυρίσουν το ματς. Μείωσαν βέβαια μέχρις τους 15 αλλά μέχρις εκεί. Στη συνέχεια ανέλαβαν δράση οι Σπανούλης και Παπαδόπουλος και το έργο έλαβε τέλος. Ένα έργο που είχε πρωταγωνιστές τους Ελληνες διεθνείς και τον προπονητή τους. Μεγάλος σταρ της ταινίας ο Διαμαντίδης.

[DimiP]

μου αρεσε πολυ η αμυνα-πενσα!
μου αρεσε που η Γαλια εκανε 7 λεπτα να βαλει καλαθι στο 1ο ημιχρονο.
μου αρεσε που αυξαναμε τη διαφορα.

δεν μου αρεσε που η επιθεση μας ηταν φτωχη , αν και καταλαβαινω πως και αμυνα και επιθεση δεν μπορουν να ειναι το ιδιο παραγωγικες.
δεν μου αρεσε που η Γαλλια ηταν σε κακκιστη μερα και δεν τους επιανε τιποτα- θα ηθελα να μετρησουμε τις δυναμεις μας με μια πιο καλη Γαλλια.
δεν μου αρεσε που στο τελος το παρατησαν και μειωθηκε η διαφορα.


συμπερασμα: ΜΠΡΑΒΟ και παμε για τον επομενο αγώνα.
μακαρι να παιζουμε καθε παιχνιδι σοβαρα και να μην παρουν τα μυαλα μας αερα.


ΥΓ. δεν μου αρεσε που ηταν μονο 150-200 Ελληνες φιλαθλοι.
Καλα οι φοιτητες της Γιουγκοσλαβιας δεν γυρισαν για την εξεταστικη τους ; που ηταν ;

---

[vinman]

Θελω να πιστευω οτι ο Γιαννακης με την σοβαροτητα που τον διακρινει δεν θα αφησει τα παιδια της εθνικης να παρουν τα μυαλα τους αερα μετα απο το νικηφορο ξεκινημα...
Παντως συμφωνα με το μπασκετ που παιζεται σχεδον απο ολες τις ευρωπαικες ομαδες τα τελευταια χρονια (κλειστες αμυνες,φτωχη επιθεση)δειχνουμε φετος οτι μπορουμε να κανουμε κατι καλο...
Μακαρι...

[shiba]

παιδεσ αν h fiba δεν βοηθησει με τα κορακια τουσ πλαβι θα το παρουμε ευκολα το ευρωπαικο...μπορει να ειμαστε και η καλυτερη ελληνικη ομαδα ολων των εποχων...οτο ουστ(ο κολλημενοσ)

---

[vinman]

Η Σλοβενία στέλνει την Εθνική στα μπαράζ
Αυτοί είμαστε. Τόσο καλοί όσο με την Γαλλία τόσο κακοί όπως κόντρα στην Σλοβενία οπότε η εθνική ηττήθηκε με 68-56 και θα περιμένει την Κυριακή να μάθει ποια θέση θα κατακτήσει. Όλα είναι θέμα αδυναμιών και κάποια στιγμή θα φαινόταν η απουσία ενός ή δύο παικτών από τον πάγκο για να κάνουν κάτι διαφορετικό στην επίθεση. Δεν σημαίνει όμως πως χάθηκαν όλα από μία ήττα.
Το κοινό ήταν εχθρικό, το γνώριζαν όλοι από την πρώτη στιγμή καθώς οι Σλοβένοι φρόντισαν να γεμίσουν την "Χάλα Πιονίρ" και να δώσουν ένα μικρό προβάδισμα στους συμπατριώτες τους. Το ισορρόπησε γρήγορα η διορατικότητα του Διαμαντίδη μέσα στην άμυνα και οι εξαιρετικές τοποθετήσεις του Κακιούζη. Με έξι γρήγορους πόντους έφερε την εθνική μας μπροστά 6-5 αλλά γρήγορα ο Νάχμπαρ βρήκε την αδυναμία στην προσωπική άμυνα και με διαδοχικά λέι απ έκανε το σκορ 8-11 στο 7.
Η εθνική μας κατάφερε χάρις στην άμυνα του Διαμαντίδη να βγάλει κάποιους αιφνιδιασμούς και να προηγηθεί 14-11 αλλά εκεί φάνηκε η πρώτη αδυναμία. Οι παίκτες μας απέναντι στην οργανωμένη άμυνα και τον χαμηλό ρυθμό δεν πέτυχαν να αντιδράσουν και με επιμέρους σκορ 9-1 κι ένα απίθανο τρίποντο του Μπετσίροβιτς οι Σλοβένοι προηγήθηκαν 14-20 στο 10 την ίδια ώρα που ο Θοδωρής Παπαλουκάς υπέπιπτε σε συνεχόμενα λάθη ενώ ο Παπαδόπουλος αδυνατούσε να νικήσει στο ένας εναντίον ενός τον Νεστέροβιτς.
Με τέσσερα λεπτά χωρίς καλάθι οι κατ' ουσία γηπεδούχοι ξέφυγαν 14-22. Η εθνική μας απάντησε με σερί 5-0 αλλά οι Σλοβένοι ξέφυγαν 19-28. Οι τεχνικές ποινές στους ευερέθιστους αντιπάλους μας και ιδιαίτερα τον προπονητή τους ο οποίος διαμαρτυρήθηκε για τα πολλά φάουλ εις βάρος της ομάδας του, έδωσαν μία ανάσα αλλά δεν έλυσαν το πρόβλημα. Το 23-28 έγινε εν ριπή οφθαλμού 23-35 καθώς οι παίκτες του Γιαννάκη ήταν αδύνατον να έχουν έστω και μία καλή επιλογή απέναντι σε οργανωμένη άμυνα. Το 27-37 του ημιχρόνου δεν έδινε στους Σλοβένους την νίκη ως αριθμός. Εμφάνιζε όμως μία μέτρια εικόνα από την ελληνική ομάδα.
Με έναν καλύτερο αντίπαλο η κατάσταση στην τρίτη περίοδο θα μπορούσε να ήταν ακόμα χειρότερη. Οι Σλοβένοι, αν και φορτωμένοι με φάουλ, χωρίς να κάνουν κάτι το ιδιαίτερο προηγήθηκαν 33-52 στο 27 χάρις στον έλεγχο των ριμπάουντ και τον περιορισμό των δικών τους λαθών. Οι διεθνείς μας χωρίς ο ένας να βοηθάει τον άλλο, χωρίς σκριν για πιο ελεύθερες επιλογές κόλλησαν πασάροντας σε έναν καλά κλεισμένο Λάζαρο Παπαδόπουλο. Η άμυνά μας στο τέλος κατάφερε να κρατήσει την διαφορά στο 39-54 του 30. Το παιχνίδι δεν είχε τελειώσει κυρίως λόγω της μέτριας δυναμικότητας του αντιπάλου. Οι παίκτες του Πίπαν κουράστηκαν, έμειναν λίγοι με δεδομένα τα πολλά φάουλ των βασικών οι δικές μας βολές έβρισκαν τον στόχο και ο αγώνας απέκτησε πάλι ενδιαφέρον στο 33 όταν το ταμπλό έγραψε 49-56. Ως εκεί όμως.
Τα στεφάνια δεινοπάθησαν από τα συνεχόμενα άκαιρα και άστοχα τρίποντα ενώ κανείς δεν κατάλαβε δύο πράγματα: την απουσία του Κακιούζη και την παρουσία του Σπανούλη ο οποίος τρίπλαρε άσκοπα μέχρι να βρει πετρέλαιο. Αυτό βέβαια ήταν το καλύτερο που μπορούσε να συμβεί από την στιγμή κατά την οποία δεν υπήρχε καμία εναλλακτική λύση στην επίθεση. Το τελικό 56-68 ήταν πέρα για πέρα δίκαιο υπέρ των Σλοβένων. Η εθνική μας δεν έχει την τύχη στα χέρια της και θα ξέρει πριν το τζάμπολ της αναμέτρησης με την Βοσνία αν θα κριθούν όλα στις ισοβαθμίες ή θα τερματίσει δεύτερη.

Τα δεκάλεπτα: 14-20, 27-37, 39-54, 56-68



--------------------------------------------------------------------------------
ΕΛΛΑΔΑ:Κακιούζης 7, Παπαδόπουλος 15, Χατζηβρέττας 5, Ζήσης 9(1), Διαμαντίδης 7(1), Ντικούδης 3, Φώτσης 3(1) , Σπανούλης 4,
ΣΛΟΒΕΝΙΑ: Λάκοβιτς 5, Νάχμπαρ 16, Μπετσίροβιτς 18(4), Γιούρακ 5, Νεστέροβιτς 6, Μίλιτς 11, Μπρέζετς 4, Λόρμπεκ 2

[shiba]

καλυτερα που εγινε τωρα η ηττα...

---

[vinman]

Κοιτάει μπροστά η Εθνικη
Mπορεί εμείς εδώ στην Ελλάδα να ασχολούμαστε με τα πιθανά σενάρια του ομίλου της Εθνικής και τα πιθανά σταυρώματα ο Παναγιώτης Γιαννάκης και οι παίκτες του όμως βλέπουν μόνο τη Βοσνία. Αν η ομάδα μας θέλει να αποφύγει τις περιπέτειες και τον εφιάλτη μίας γρήγορης επιστροφής στην Ελλάδα θα πρέπει να νικήσει τους φιλότιμους Βόσνιους.
Kατά γενική ομολογία η Βοσνία είναι μία ομάδας στα μέτρα της Εθνικής μας. Βεβαίως οι Βαλκάνιοι έχουν καλούς παίκτες και ισχυρή θέληση αλλά αυτά τα στοιχεία δεν φτάνουν για να πάρεις ένα ματς. Αν η Ελλάδα παίξει την άμυνα του πρώτου αγώνα με τη Γαλλία και έχει ώριμες επιλογές στην επίθεση η νίκη δεν θα ξεφύγει από τα χέρια της.

Από εκεί και πέρα, αν όλα πάνε κατ΄ ευχήν ο Γιαννάκης και οι παίκτες του δεν πολυενδιαφέρονται για τον επόμενο αντίπαλο. Ειτε βγουν πρώτοι, είτε δεύτεροι το ζητούμενο είναι η διάρκεια, το ομαδικό πνεύμα και η εγρήγορση. Ισως μάλιστα να ήταν προτιμότερο να παίξουμε ένα ακόμα ματς πριν το μεγάλο προημιτελικό.

Αλλά είπαμε να μην βιαζόμαστε. Προηγείται η μάχη με τη Βοσνία στην οποία θα πάρουν μέρος όλοι οι πολεμιστές του Γιαννάκη. Προβλήματα απωλειών δεν υπάρχουν και ο στρατηγός Δράκος καταστρώνει τα σχέδια του απαλαγμένος από τέτοιου είδους σκοτούρες.

[vinman]

Έκλεισε θέση στα μπαράζ η Εθνική
Μετά την ήττα από τους Σλοβένους, ο Λευτέρης Κακιούσης ισχυρίστηκε πως η Βοσνία δεν πρόκειται να σταθεί εμπόδιο στην πορεία της Εθνικής ομάδας στο Ευρωμπάσκετ. Έτσι και έγινε, αφού το αντιπροσωπευτικό συγκρότημά μας πήρε τη νίκη με 67-50 και ως αναμενόταν τη δεύτερη θέση του τρίτου ομίλου. Θα παίξει οπότε την Τρίτη στα μπαράζ πρόκρισης για τα προημιτελικά κόντρα στο Ισραήλ.

Εκείνο πάντως που είχε περισσότερο σημασία από το παιχνίδι της Κυριακής, αφού η νίκη θεωρείτο ως ένα βαθμό δεδομένη (βάσει της δυναμικότητας του αντιπάλου) ήταν η αντίδραση της Ελλάδας μετά την… αποτυχία κόντρα στον Γιάκα Λάκοβιτς και την παρέα του. Το αποτέλεσμα ήταν μάλλον απογοητευτικό, καθώς ειδικά στην επίθεση η Ελλάδα μπλοκαρίστηκε. Αρχικά, η μπάλα περνούσε μέσα στη ρακέτα, όπου το... κορμί του Παπαδόπουλου πρόσφερε άπλετο χώρο για ανενόχλητες διεισδύσεις και εύκολους πόντους. Τόσο, ο Χατζηβρέττας, όσο και οι Τσαρτσαρής, Κακιούζης σκόραραν ασταμάτητα δίνοντας συνεχώς λύσεις.

Η κακή όμως αμυντική λειτουργία στη δική μας ρακέτα είχε ως αποτέλεσμα ο Μπαϊράμοβιτς κατά πρώτο λόγο αλλά και Όβτσινα να διατηρούν τη Βοσνία κοντά δίνοντας της μάλιστα προβάδισμα με πέντε πόντους (6-11). Αν και το "βαρύ πυροβολικό" των Βόσνιων στην περιφέρεια, οι Μρσιτς και Ντόμερκαντ, αντιμετωπίστηκαν αποτελεσματικά, οι αντίπαλοι ψηλοί κέρδιζαν μη αναμενόμενα τις μάχες. Από 'κεί και έπειτα, άρχισε ένας διαγωνισμός τριπόντων. Ρόλο εκτελεστών είχαν για την Εθνική οι Αντώνης Φώτσης και Κώστας Τσαρτσαρής, ενώ από τους Βαλκάνιους, αντίστοιχο ρόλο είχαν οι Χούκιτς και Τελέτοβιτς.

Κερδισμένη πάντως η ελληνική ομάδα που με δύο σουτ του Φώτση και τρία του Τσαρτσαρή πήρε διαφορά φτάνοντας την ακόμη και στους εννέα πόντους (30-21). Η ολιγωρία όμως στα τελευταία δύο λεπτά του ημιχρόνου, χάρισε στους αντιπάλους μας την ευκαιρία να μειώσουν γρήγορα στο 33-29.

Και αν μέχρι εκείνο το σημείο η εικόνα της ελληνικής ομάδα ήταν εν μέρει αποδεκτή, στο τρίτο δεκάλεπτο απογοήτευσε πλήρως. Κακή κυκλοφορία της μπάλας, επιλογές στα τελευταία δευτερόλεπτα που δεν είχαν τύχη, σουτ χωρίς καλές προϋποθέσεις και άστοχες βολές συνέθεταν το μονοδιάστατο επιθετικό παιχνίδι των παικτών του Γιαννάκη. Ούτε οι συνεχείς αλλαγές του "Δράκου", ούτε κάποιες ατομικές εξάρσεις πρόσφεραν την απαιτούμενη αλλαγή ρυθμού. Αντίθετα, οι Βόσνιοι δίχως να είναι καλύτεροι εκμεταλλεύτηκαν τις ελληνικές αδυναμίες μένοντας κοντά στο σκορ σε όλο το δεκάλεπτο (39-37, 42-38, 43-41). Άλλοτε με σουτ από την περιφέρεια και άλλοτε με προσπάθειες του Ντόμερκαντ που βρήκε χώρο να επιτεθεί.

Η δίλεπτη διακοπή ανάμεσα στην τρίτη και τέταρτη περίοδο μόνο καλό έκανε στην ελληνική ομάδα. Με τον Ζήση να μην διστάζει να πάρει προσπάθειες και τους Παπαδόπουλο, Φώτση να τον επικουρούν, η Ελλάδα ανάσανε (52-43). Οι πρώτοι πόντοι του Μρσιτς δεν άλλαξαν τον ρου του ματς, αφού οι παίκτες του Γιαννάκη είχαν πάρει φόρα.

Ο Παπαλουκάς κάρφωσε δυο φορές και η διαφορά ξεπέρασε το ψυχολογικό φράγμα των δέκα πόντων (59-46). Η συμμετοχή των Μπουρούση και Βασιλόπουλου ήταν το πλέον ξεχωριστό στοιχείο στα τελευταία λεπτά του αγώνα με τον σέντερ της ΑΕΚ να πετυχαίνει το τελευταίο καλάθι της αναμέτρησης. Εξάλλου, το τελικό 67-50 ήταν τυπικής σημασίας.

Τα δεκάλεπτα: 15-16, 33-29, 43-41, 67-50

[Vaggelis]

Άντε την Κυριακή πάμε να το σηκώσουμε......!!!!!!
Double, ευρωπαϊκή κούπα και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ....!!!!!!

---

[crusader]

EEEEEΤΣΙ!!!!!!!!

---

®

[shiba]

το ομαδακι μασ ειναι super..αν δεν υπηρχανε 2-3- χεστεσ στην ομαδα τηα το περναμε υπερβολικα ευκολα..τωρα απλα θα το παρουμε ευκολα:P

---

[Tiesto]

ειμαι αρκετα αισιοδοξος για το ολο θεμα! Πιστευω πως θα ζησουμε στιγμες Euro 2004!

---

"The world's best Dj! Dj Tiesto!" - Cream Amnesia Ibiza 10/08/2002

www.tiesto.gr

[vinman]

Μέρες '87!

Στον τελικό η Εθνική!



Τρίποντο και φύγαμε για τελικό!!! Το εύστοχο σουτ του Δημήτρη Διαμαντίδη τέσσερα δευτερόλεπτα πριν από το τέλος του αγώνα χάρισε στην Εθνική ομάδα μια απίστευτη, μια μεγαλειώδη, μια σπουδαία πρόκριση στον τελικό του Ευρωμπάσκετ νικώντας τη μαχητική Γαλλία με 67-66. Τίποτα δεν ήταν δυνατόν να μας στερήσει μια τέτοια χαρά. Ούτε οι άστοχες βολές, ούτε οι κακές επιλογές στην επίθεση. Τίποτα, τίποτα, τίποτα. Τα παιδιά του Παναγιώτη Γιαννάκη απέδειξαν πως έχουν ψυχή. Απέδειξαν πως έχουν καρδιά να κερδίζουν τα μεγάλα παιχνίδια. Εμείς θα είμαστε μαζί τους και στον τελικό της Κυριακής, όποιος και αν είναι ο αντίπαλος, ελπίζοντας πως θα επιστρέψουν στην Ελλάδα με το βαρύτιμο τρόπαιο μετά από 18 χρόνια (1987). Για να πανηγυρίσουμε μαζί τους στους δρόμους όλης της χώρας και να γιορτάσουμε για τη μεγάλη επιτυχία τους. Μπράβο ρε μάγκες. Η Κυριακή είναι κοντά.
Το ματς πάντως κάθε άλλο παρά εύκολο ήταν Κάτι ήξερε, άλλωστε, ο "Δράκος" που συνιστούσε ψυχραιμία και συγκέντρωση. Στο ξεκίνημα, οι εντολές ήταν σαφέστατες και διακριτές. Η μπάλα να περνά στον Λάζαρο προκειμένου να παίξει ένας εναντίον ενός με τον Βάις και τέτοιου είδους άμυνα για να ελεγχθούν τα αμυντικά ριμπάουντ. Τα αποτελέσματα στην επίθεση ήταν ικανοποιητικά, αφού ο σέντερ της Ντινάμο ήταν... ζεστός, ωστόσο στην άμυνα, οι Γάλλοι έβρισκαν τρόπους -ιδιαίτερα μέσα από το καλάθι- να διασπούν το ελληνικό τείχος. Με σερί μάλιστα 6-0 βρέθηκαν μπροστά στο σκορ (9-10) παρουσιάζοντας πρόσωπο εξόχως ανταγωνιστικό. Το σχήμα πάντως χωρίς καθαρό 5άρι (με τον Ντικούδη σέντερ) αποδείχθηκε ευέλικτο αλλάζοντας τις ισορροπίες και φέρνοντας την Εθνική μας στο 16-14 του πρώτου δεκαλέπτου χάρις σε επτά αναπάντητους ελληνικούς πόντους.
Ανάλογη μορφή είχε και το δεύτερο δεκάλεπτο, με τις δυο ομάδες να συμβαδίζουν στο σκορ έχοντας η καθεμιά για λογαριασμό της το προσωπικό σερί της. Το κακό για μας ήταν πως ο Τόνι Πάρκερ ήταν ο… ηγέτης των τρικόλορ. Εκτός από τους πόντους που πετύχαινε διατηρώντας την ομάδα του κοντά στο σκορ (17-15, 25-24) φόρτωσε με φάουλ τους Έλληνες περιφερειακούς και ανάγκασε το Γιαννάκη να αλλάξει νωρίς τα πλάνα του. Εξάλλου, ο Διαμαντίδης είχε ήδη δύο, ενώ ο Παπαλουκάς σε κάτι περισσότερο από επτά λεπτά συμμετοχής φορτώθηκε γρήγορα με τρία. Εκείνος που απάντησε στις προκλήσεις του Πάρκερ, ήταν ο Νίκος Ζήσης που άλλοτε με διεισδύσεις και άλλοτε με μακρινά σουτ έβρισκε το δρόμο προς το καλάθι. Με δικό του λέι απ, άλλωστε, έγινε το 29-27 πριν ο Πάρκερ με τρίποντο στην εκπνοή φτάνοντας τους 13 προσωπικούς πόντους διαμορφώσει το 30-29 υπέρ των Γάλλων.
Ούτε η δεκάλεπτη διακοπή στάθηκε ικανή να αλλάξει την εικόνα του αγώνα. Αυτό που άλλαξε ήταν η τακτική της Ελλάδας στην επίθεση, αφού ο Λάζος έχοντας στην πλάτη του τους αδύναμους Ζουλιάν και Σμιτ έκανε πάρτι. Παρά όμως τους πόντους του, ο Γιαννάκης προτίμησε να τον αποσύρει στον πάγκο για να παίξει με κοντύτερο σχήμα και να αντιμετωπιστούν οι γρήγοροι Γάλλοι. Ήταν όμως εμφανής η δυσκολία των διεθνών μας να βρουν το δρόμος προς το καλάθι και παρά τον έλεγχο των αμυντικών ριμπάουντ από τον εξαιρετικό αμυντικά Φώτση και τον σταθερό Ντικούδη, το σκορ παρέμενε χαμηλά (35-34, 38-36). Σαν να μην έφτανε μάλιστα αυτό, οι Μ.Πιετρούς, Ντιό και Ζελαμπάλ με τρία συνεχόμενα τρίποντα εκμεταλλεύτηκαν τις βοήθειες στον Πάρκερ και εντελώς ανενόχλητοι χτύπησαν την ελληνική άμυνα ξεκολλώντας τη Γαλλία (43-45).

Το έστω και ισχνό προβάδισμα των Γάλλων άγχωσε απίστευτα τους παίκτες του Γιαννάκη. Ο Παπαδόπουλος αν και τροφοδοτούταν συνεχώς δεν είχε τις καλύτερες δυνατές επιλογές αστοχώντας σε μάλλον εύκολα γι αυτόν σουτ, ενώ οι βολές, η αχίλλειος πτέρνα της Εθνικής στο τουρνουά, δεν έμπαιναν με τίποτα. Αντίθετα, οι παίκτες του Μπερζό με τον Ντιό να παίρνει τη σκυτάλη στο σκοράρισμα από τον καλά κλεισμένο Πάρκερ και τους υπόλοιπους της πεντάδας να είναι απόλυτα συγκεντρωμένοι στην αποστολή τους, πήραν το προβάδισμα δυσκολεύοντας πολύ τις προσπάθειες των Ελλήνων. Με ψυχραιμία στην κυκλοφορία της μπάλας και σωστές επίθεσης έφτασαν ακόμη και στους επτά πόντους διαφορά (51-58).

Όλα φαίνονταν χαμένα, όμως ο Θοδωρής Παπαλουκάς είχε διαφορετική άποψη. Με διεισδύσεις απέναντι στον κοντύτερο Πάρκερ και εύστοχες βολές, μείωσε σταδιακά για την ελληνική ομάδα (58-62, 60-62, 52-65). Πάρκερ και Ριγκοντό δεν ήταν ψύχραιμοι στην διαδικασία των βολών και η ελληνική ομάδα είχε την ευκαιρία να πάρει το παιχνίδι. Η τελευταία επίθεση ήταν για εμάς. Ο Νίκος Ζήσης μπήκε προς τη ρακέτα, έβγαλε την μπάλα στο Δημήτρη Διαμαντίδη και εκείνος με τρίποντο διαμόρφωσε το τελικό 67-66. Η Ελλάδα στον έβδομο ουρανό και οι παίκτες του Γιαννάκη ένα κουβάρι στο κέντρο του γηπέδου. Το μπάσκετ είναι εδώ με τις ΨΥΧΑΡΕΣ του Γιαννάκη να το αποδεικνύουν περίτρανα.


--------------------------------------------------------------------------------
Τα δεκάλεπτα: 16-14, 29-30, 44-45, 67-66
--------------------------------------------------------------------------------


Ελλάδα: Παπαλουκάς 10, Σπανούλης, Ζήσης 11, Φώτσης 4, Χατζηβρέττας 3 (1), Ντικούδης 14, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 7 (1), Παπαδόπουλος 15, Κακιούζης 3 (1)

Γαλλία: Ζελαμπάλ 7 (1), Ριγκοντό 6, Ζουλιάν 2, ΜΠιετρούς 6 (2), Πάρκερ 20 (2), Φ.Πιετρούς 8, Σμιτ 2, Ντιό 14 (2), Βάις 1

[vinman]

Ημιχρονο...και ειμαστε μπροστα 39-32
Μακαρι να το παρουμε....θα ειμαστε πρωταθλητες Ευρωπης ταυτοχρονα σε ποδοσφαιρο και μπασκετ...

[vinman]

Η Ελλάδα στην κορυφή της Ευρώπης!
Ε ναι λοιπόν, είμαστε το "Number One"!
Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης!! Διαβάστε το, χαρείτε το, φωνάξτε το!! Η Εθνικής μας ομάδα υπέταξε με 78-62 τη Γερμανία και επανέλαβε τον θρίαμβο του 1987 και κατέκτησε πανάξια το Ευρωμπάσκετ, το δεύτερο στην ένδοξη ιστορία της.

[vinman]

Ειμαστε πια πρωταθλητές, ήρθαν άλλες εποχές!!!
Την Κυριακή το βράδυ την κούπα την σηκώσαμε μέσα στο Βελιγράδι. Τι έλειπε μέχρι τώρα από το ελληνικό μπάσκετ; Ένα κύπελλο εκτός έδρας. Ο Γκάλης και η παρέα του μας στο Ζάγκρεμπ έφτασαν μία ανάσα από αυτό. Ο Παπαλουκάς, ο Κακιούζης, ο Γιαννάκης από τον πάγκο, οι 7000 φίλαθλοι αυτή η τεράστια παρέα που είχε ένα όραμα το χρυσό μετάλλιο μετά από 18 χρόνια. Ένας νέος που φέτος τελείωσε το σχολείο μπορεί να λέει στον πατέρα του ότι είδε μία άλλη γενιά, κάτι εντελώς διαφορετικό από εκείνη την ομάδα να φτάνει σε έναν θρίαμβο ίσως το ίδιο σημαντικό.

Εκτός έδρας; Μα με τέτοιους φιλάθλους και τέτοιο πάθος δεν παίζαμε στο Βελιγράδι. Στην καρδιά της Ελλάδας αγωνιζόμασταν και εκατομμύρια από όλο τον κόσμο ένωναν την ψυχή τους για να έρθει αυτή η μεγάλη νίκη. Με αυτά τα φτερά ο Θοδωρής Παπαλουκάς και άλλοι δύο γκαρντ, που αγωνίζονταν συνέχεια μαζί του πήραν το κύπελλο και βούτηξαν στην δική τους κολυμπήθρα του Σιλωάμ όλο το ελληνικό μπάσκετ με τις χιλιάδες αμαρτίες του. Αυτά τα παιδιά τις ξέπλυναν όλες και πρέπει να τους υποδεχθούμε όπως τους αξίζει.

Και στον τελικό παίξαμε μπάσκετ. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης κατάλαβε ότι με την χειρότερη Γερμανία δεν υπάρχει κανένας λόγος να τιθασεύσει το ταλέντο των παικτών του. Και να οι βόμβες του Κακιούζη, αλλά και τα σουτ από τον Παπαλουκά και τον Ντικούδη. Όλα μέσα και γιατί όχι. Μύγες απέναντι στους παίκτες μας οι Γερμανοί του Ρόλερ, του Ντεμιρέλ, του Φέμερλιγκ. Ένας Νοβίτσκι , όσο μεγάλος κι αν είναι απέναντι στους πέντε καμικάζι δεν θα ήταν δυνατόν να νικήσει και όχι μόνο επειδή οι διεθνείς μας είναι «σκυλιά» αλλά γιατί το ταλέντο μας σε αυτόν τον αγώνα ήταν υπέρτερο και σε σημαντικούς αριθμούς.

Το 3-4 του τρίτου λεπτού αποτέλεσε το τελευταίο αρνητικό κομμάτι για το πρώτο μέρος. Οι διεθνείς μας άφησαν στα αποδυτήρια την προσήλωση στην άμυνα και ξεδίπλωσαν στο παρκέ τις επιθετικές τους δυνατότητες. Το 16-9 του εννέα έγινε 19-12 με πρωταγωνιστές τους Κακιουζη και Παπαλουκά. Ο αρχηγός είδε γρήγορο ρυθμό κι αισθάνθηκε σαν στο σπίτι του ενώ ο σταρ της ΤΣΣΚΑ αντικρύζοντας τους κοντύτερους γκαρντ έφτανε άνετα μέχρι το καλάθι κάτι που τόνωσε την ψυχολογία του. Μοναδική παραφωνία ο Νίκος Χατζηβρέττας με χαμένα λέι απ αλλά η παρουσία του Ζήση έφερε ισορροπία.

Άλλωστε γι αυτό είναι η ομάδα. Στο δεύτερο δεκάλεπτο το 24-16 του 13 υποχρέωσε τους Γερμανούς να γυρίσουν σε ζώνη θέλοντας να προστατευθούν από τα ελληνικά λέι απ. Άφησαν έτσι ελεύθερα σουτ στον Ζήση και τον Κακιούζη κάτι που το πλήρωσαν καθώς η δαιφορά έφτασε ακόμα και στο 28-18. Οι Γερμανοί γκαρντ, όχι απλά δεν σούταραν αλλά κάθε φορά που έπιαναν την μπάλα, έβλεπαν να ορθώνονται απέναντί τους τα τεράστια χέρια του Διαμαντίδη και του Παπαλουκά. Ο πρώτος βαρέθηκε να κλέβει μπάλες και το κυριότερο απογοήτευσε ακόμα και τον Νοβίτσκι κάθε φορά που έπαιρνε την απόφαση να μπει στην ρακέτα.

Αν δεν υπήρχε ο Φέμερλιγκ ο τελικός θα είχε τελειώσει νωρίς αλλά αυτές οι προσπάθειες έδωσαν στον Νοβίτσκι την ευκαιρία να κλείσει το ημίχρονο με ένα πολύ δύσκολο τρίποντο και να γράψει το 39-32 σκορ αρκούντως τιμητικό για τους Γερμανούς των 13 λαθών. Η επιθετική παραγωγικότητα της ομάδας μας ήταν η καλύτερη σε αυτά τα 20 λεπτά από οποιοδήποτε άλλο αγώνα καταδεικνύοντας το καθαρό μυαλό σε μία τόσο σημαντική αναμέτρηση.
Παναγιά μου και Χριστέ μου ένας Παπαλουκάς. Δεν ήταν οίστρος αυτός. Ήταν , άντε να μην πούμε την λέξη που τελειώνει σε …λα. Ο τύπος σημείωσε οκτώ συνεχόμενους πόντους με τρίποντο από τα οκτώ μέτρα και χουκ στα μούτρα του Νοβίτσκι και του Φέμερλιγκ. Σεληνιασμένος μόλις είδε το 39-34 πήρε φωτιά και ύστερα από ένα τρίποντο του Χατζηβρέττα σκόραρε με απίστευτους τρόπους και για ένα λεπτό έστειλε την Ελλάδα στο 50-36 του 23.
Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος δεν κατάφερε να μπει στον ρυθμό του αγώνα και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό με τον ρυθμό που σκόραραν οι περιφερειακοί μας. Άλλωστε τα έξι τρίποντα σε 22 λεπτά αγώνα έδειχναν ότι οι κοντοί θα φέρουν την νίκη. Η άμυνα άλλωστε ήταν πάντα παρούσα αλλά σε έναν αγώνα όπου ανοίξαμε το σκορ δεν χρειαζόταν να γίνει η οποιαδήποτε αναφορά. Πάλι όμως με συνεχόμενα κλεψίματα η διαφορά έφτασε στους 16 πόντους, 60-44 στο 29.

Τι έμενε; Να ξεκουράσουν οι υπόλοιποι τον Ντιρκ Παπαλουκά και το έκαναν ανεβάζοντας την πίεση στην άμυνα. Ο Νοβίτσκι έμεινε από δυνάμεις αλλά κυρίως χωρίς στηρίγματα καθώς οι συμπαίκτες του έμειναν κλειδωμένοι από την ελληνική άμυνα. Μόνο ο σταρ της βραδιάς, ο Παπαλουκάς είχε ακόμα δυνάμεις για να διασκεδάσει με κάποια λέι απ. Ήταν και η δική του νίκη μετά από Αττάλεια.

Το μοναδικό ενδιαφέρον ήταν αν ο δικός μας θα αναδεικνυόταν πρώτος σκόρερ ή ο σταρ του ΝΒΑ. Το κύπελλο βρισκόταν ήδη στην Ελλάδα και η αποχώρηση του Νοβίτσκι 3,22 πριν το τέλος και με το σκορ στο 69-52 μας έδωσε την ευκαιρία για το μπασκετικό μεγαλείο. Ο Γερμανός ζήτησε αλλαγή και με σηκωμένες γροθιές αποθεώθηκε από τους εκπληκτικούς Έλληνες φιλάθλους. Ήταν ο τέλειος επίλογος πριν να ξεκινήσει το αυθεντικό ελληνικό πανηγύρι.


Ο Παναγιώτης Γιαννάκης περνάει στην ιστορία και μαζί αυτή η δική του εθνική. Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΟΜΑΔΑ. ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΑΙΟ.



--------------------------------------------------------------------------------
ΕΛΛΑΔΑ: Τσαρτσαρής 10, Χατζηβρέττας 8(2), Ζήσης 13, Διαμαντίδης 2, Παπαλουκάς 22(4τρ, 6ας), Ντικούδης 8, Κακιούζης 11(2), Μπουρούσης 4, Σπανούλης 2, Βασιλόπουλος.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Βούχερερ 6, Πέσιτς 2, Νοβίτσκι 23(1), Σούλτσε 5(1), Ντεμιρέλ 3, Γκριν 2, Γκάρετ 2, Φέμερλιγκ 11, Ρόλερ 4, Μάρας 2, Νικαγκμπάτζε 2

[Tiesto]

Ποδοσφαιρο το 2004, Basket το 2005 αντε το παγκοσμιο το 2006!

Μπραβο σε ολα τα παιδια! Μας εκαναν περιφανους με την απιστευτη ωριμοτητα που αντιμετωμισαν τον αγωνα!

Αντε και του χρονου να μηδενισουμε τους Αμερικανους!!!

---

"The world's best Dj! Dj Tiesto!" - Cream Amnesia Ibiza 10/08/2002

www.tiesto.gr

[Harvester]

Mπράβο Ελλαδάρα!!!Συγχαρητήρια στα παιδιά που για ακόμα μία φορά μας ανέβασαν στο ψηλότερο σκαλί της Ευρώπης..

---

The language of the mad..

[shiba]