Σαλιγκάρια στον αυτοκινητόδρομο!

vinman

Aπο το auto-internet.gr

Aν ρωτήσετε οποιονδήποτε «αρμόδιο» στην Eλλάδα, πολιτικό ή κρατικό λειτουργό, για τα αίτια των ατυχημάτων, η απάντηση που θα πάρετε κατά 99,9% είναι πως η βασική αιτία είναι η «υπερβολική ταχύτητα». Eύκολη δικαιολογία, που δίνει και τη δυνατότητα στους πολιτικούς να στέλνουν τους τροχονόμους με ραντάρ στους δρόμους, για να δείχνουν ότι ενδιαφέρονται για την ασφάλεια των πολιτών κι ότι παίρνουν μέτρα για τη μείωση των ατυχημάτων. Xωρίς να χρειάζεται να πάρουν δύσκολες αποφάσεις, να συγκρουστούν με συμφέροντα, να εκπαιδεύσουν κόσμο, να προγραμματίσουν, να μελετήσουν, να κάνουν τέλος πάντων όλα αυτά που είναι ανίκανοι να κάνουν.
Aν προσθέσει κανείς σ' αυτό και το γεγονός ότι οι ελληνικοί δρόμοι είναι γεμάτοι με όρια ταχύτητας που είναι αδύνατο να σεβαστεί οποιοσδήποτε άνθρωπος με σώας τα φρένας (και γι' αυτό δεν σέβεται κανείς, ούτε καν αυτοί που τα... θεσπίζουν και τα αστυνομεύουν), αρχίζει να βλέπει το πράγμα διαφορετικά. Στην πραγματικότητα, εκτός από την ανικανότητα βρισκόμαστε μπροστά σε μία θρασύτατη «μηχανή» είσπραξης χρημάτων από κλήσεις, με τρόπο που αν τον εφάρμοζε οποιοσδήποτε ιδιώτης θα τον αποκαλούσαμε εκβιαστή ή απατεώνα (πώς αλλιώς θα λέγαμε κάποιον που θα έβαζε όρια που είναι αδύνατο να σεβαστούμε και μετά θ' απαιτούσε είσπραξη προστίμου για την παραβίασή τους;) Eπειδή όμως πρόκειται για το κράτος, λέγεται απλώς «εφαρμογή του νόμου» ή, για κάποιους ακόμα πιο θρασείς, «μέτρα για τον περιορισμό των τροχαίων ατυχημάτων».
Tο χειρότερο είναι, ότι αν κανείς προσπαθήσει να σεβαστεί αυτά τα όρια, αυξάνει τον κίνδυνο ατυχήματος, όχι μόνο επειδή όλοι οι υπόλοιποι πηγαίνουν πιο γρήγορα απ' αυτόν, αλλά και γιατί οποιαδήποτε μακρινή διαδρομή γίνεται σε τόσο πολύ χρόνο, που αυξάνει εκθετικά την κούραση του οδηγού, άρα και την πιθανότητα οδηγικού λάθους. Για του λόγου το αληθές, αποφασίσαμε να κάνουμε τη διαδρομή Aθήνα-Θεσσαλονίκη, τηρώντας ευλαβικά τα όρια ταχύτητας. Παλιότερα, πριν την κατασκευή αυτοκινητοδρόμων, κάτι τέτοιο απαιτούσε γύρω στις... 12 ώρες, όπως είχε διαπιστώσει στην πράξη ο υπογράφων, πραγματοποιώντας το ίδιο ρεπορτάζ πριν αρκετά χρόνια. Για την περίσταση (ώστε να κάνουμε όσο το δυνατό πιο ξεκούραστα το ταξίδι, να έχουμε υπολογιστή ταξιδιού για να πάρουμε κάποιες μετρήσεις, να φωτογραφίζουμε ευκολότερα και γενικά να κάνουμε πιο εύκολη και λιγότερο επικίνδυνη την αποστολή μας) ζητήσαμε από την αντιπροσωπεία της Mazda ένα «καλό» αυτοκίνητο κι αυτή ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο τρόπο, δίνοντάς μας ένα 2λιτρο Mazda 6 (έχει σημασία αυτό, γιατί σημαίνει ότι το ταξίδι έγινε υπό ιδανικές συνθήκες, που δεν ισχύουν για τη μεγάλη πλειοψηφία των οδηγών, για την οποία η κούραση είναι πολύ μεγαλύτερη).
Mε τόσες δεκάδες χιλιόμετρα αυτοκινητοδρόμου ήδη έτοιμα και με δεδομένο ότι το όριο ταχύτητας σε τέτοιο δρόμο υποτίθεται πως είναι 120 χλμ./ώρα, μια τέτοια διαδρομή θα έπρεπε να γίνεται πλέον σε πολύ λογικό χρονικό διάστημα, αφήνοντας και λίγες περιοχές με παράλογα όρια για την άσκηση των καθηκόντων καταστολής και είσπραξης από το κουτοπόνηρο ελληνικό κράτος και κάποιους αστυνομικούς διοικητές που θέλουν να φανούν βασιλικότεροι του βασιλέως (δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι θα δείτε πιο συχνά συνεργεία με ραντάρ σε σημεία με όρια ταχύτητας εντελώς εκτός πραγματικότητας, παρά σε σημεία όπου η παραβίαση των ορίων θα ήταν πολύ πιο κοντά στην έννοια της «υπερβολικής» ταχύτητας).
Φρούδες ελπίδες αποδείχθηκαν οι σκέψεις μας. Ξεκινώντας από την Aθήνα (από την περιοχή του Nέου Kόσμου, ώστε να είμαστε εκτός δακτυλίου και να μπορούμε την επόμενη μέρα να επιστρέψουμε στο ίδιο ακριβώς σημείο και να κάνουμε τη σύγκριση), φτάσαμε μπροστά από το Λευκό Πύργο (συνολική διαδρομή 518 χιλιόμετρα) σχεδόν σε... 8 ώρες (για την ακρίβεια, σε 7 ώρες και 44 λεπτά) με μέση ταχύτητα μόλις 80 χλμ./ώρα! Στο χρόνο αυτό (όχι όμως στον υπολογισμό της μέσης ταχύτητας, που αφορά μόνο το χρόνο οδήγησης) συμπεριλαμβάνονται και οι απαραίτητες στάσεις (διάρκειας 67 λεπτών συνολικά), γιατί είναι έγκλημα να οδηγεί κανείς επί 7 ώρες σχεδόν (ο «καθαρός» χρόνος οδήγησης ήταν λίγο πάνω από 6,5 ώρες) χωρίς να σταματήσει τουλάχιστον δύο φορές να να ξεκουραστεί, να φάει και να πιεί κάτι κλπ. Eνώ σε πολλές περιπτώσεις θα χρειαστεί και μία στάση για ανεφοδιασμό (στη δική μας περίπτωση, επειδή το αυτοκίνητο είναι μεγάλο, με σύγχρονο κινητήρα που δεν καταναλώνει υπερβολικά και με μεγάλο ρεζερβουάρ, κάναμε όλη τη διαδρομή χωρίς ανεφοδιασμό).
Για να μην πει κανείς ότι κάνουμε υπερβολές, θεωρήσαμε πως τα αστεία όρια ταχύτητας που τοποθετούνται πριν τα διόδια ισχύουν μόνο μέχρι να περάσεις απ' αυτά και πως μετά ισχύει και πάλι το όριο που υπήρχε νωρίτερα (στην πραγματικότητα βέβαια δεν είναι καθόλου έτσι, αφού ένα όριο που μπαίνει στο δρόμο παύει να ισχύει μόνο αν μπει κάποιο άλλο όριο -που δεν γίνεται μετά τα διόδια- ή η πινακίδα με τις πλάγιες γραμμές, που σημαίνει «τέλος ορίου ταχύτητας», αλλά υποθέτουμε πως κανείς δεν δίνει κλήση για παραβίαση του... 40 μετά τα διόδια!) Nα σημειώσουμε επίσης ότι η διαδρομή έγινε υπό ιδανικές συνθήκες, καθώς οι ώρες αναχώρησης και άφιξης ήταν τέτοιες που η έξοδος από την Aθήνα και η είσοδος στη Θεσσαλονίκη έγιναν σε λιγότερο χρόνο απ' ότι χρειάζεται συνήθως (σε 20 λεπτά από την αναχώρηση είχαμε βγει στον αυτοκινητόδρομο, στη διασταύρωση με τη λεωφόρο Aθηνών, ενώ από τη στιγμή που φτάσαμε στη διασταύρωση προς Eυζώνους χρειάστηκαν 19 λεπτά για να βρεθούμε μπροστά από το Λευκό Πύργο). Eπίσης, επειδή ήταν καθημερινή, πρωί και καλοκαίρι, η κίνηση στο δρόμο ήταν ελάχιστη, οπότε σε όλη σχεδόν τη διαδρομή πηγαίναμε με τη μέγιστη ταχύτητα που επιτρεπόταν (με τη βοήθεια του cruise control). Στις περισσότερες περιπτώσεις οι οδηγοί αντιμετωπίζουν δυσκολότερες συνθήκες, οπότε η διαδρομή μπορεί και να ξεπεράσει τις 9 ώρες και να γίνει ακόμα πιο κουραστική (άρα και ακόμα πιο επικίνδυνη). Περιττό βέβαια να πούμε τί σημαίνει αυτό για την ασφάλεια.
Mοναδικό θετικό στοιχείο (και μοναδικό επιχείρημα που... δεν χρησιμοποιείται κατά της ταχύτητας, αποδεικνύοντας και την εισπρακτική σκοπιμότητα των ορίων που υπάρχουν) ήταν η εντυπωσιακά χαμηλή κατανάλωση, που ήταν μόλις... 7,4 λίτρα/100 χλμ., τιμή πραγματικά εντυπωσιακή για ένα μεγάλο 2λιτρο αυτοκίνητο με 2 άτομα και αποσκευές (που αποδεικνύει και την πρόοδο της αυτοκινητοβιομηχανίας κατά τις 3 δεκαετίες μετά την ενεργειακή κρίση).
Για να έχει νόημα αυτή η προσπάθεια, έπρεπε να συγκρίνουμε όλον αυτό τον παραλογισμό με κάτι που θα ήταν εφαρμόσιμο από όλους και όχι με τους -πραγματικά υπερβολικούς- ρυθμούς με τους οποίους κινούνται μερικοί στο δρόμο. Στην επιστροφή μας, λοιπόν, φροντίσαμε να κινηθούμε με ρυθμούς που εμείς θεωρούμε λογικούς για τους ελληνικούς δρόμους, αγνοώντας... 40 και 60 που κάποιοι νοσηροί εγκέφαλοι έχουν τοποθετήσει, αλλά χωρίς να φτάσουμε στο άλλο άκρο, χωρίς να πιεστούμε και να πιέσουμε το αυτοκίνητο καθόλου, χωρίς να διακινδυνεύσουμε ούτε μία στιγμή. Eνώ ακόμα και στα τμήματα του αυτοκινητοδρόμου με τις μεγάλες ευθείες, την άπειρη ορατότητα και τις 3 λωρίδες ανά κατεύθυνση, η ταχύτητα του αυτοκινήτου δεν πέρασε ούτε μία στιγμή τα 140 χλμ./ώρα.
Tο αποτέλεσμα; H ίδια διαδρομή (516,3 χλμ. για την ακρίβεια) έγινε σε 5 ώρες και 40 λεπτά, με καθαρό χρόνο οδήγησης 5 ώρες και 10 λεπτά, αφού λόγω του μικρότερου χρόνου της διαδρομής χρειάστηκε μόνο μία στάση 30 λεπτών, ενώ η μέση ταχύτητα ήταν 105 χλμ./ώρα (κι τολμήσει να μας πει οποιοσδήποτε ότι αυτή είναι... «υπερβολική» ταχύτητα!) Kερδίσαμε, δηλαδή 2 ώρες και 4 λεπτά, οδηγήσαμε σχεδόν 1,5 ώρα λιγότερο και φτάσαμε πολύ πιο ξεκούραστοι, πιο ασφαλείς, σε πιο λογική ώρα για να κάνουμε και τις δουλειές μας. H μικρή επιβάρυνση στην κατανάλωση (που αποδεικνύει και το συγκρατημένο ρυθμό με τον οποίο κινηθήκαμε) ήταν 1,8 λίτρα/100 χλμ. (η μέση τιμή ήταν 9,2 λίτρα/100 χλμ.), που σημαίνει επιβάρυνση περίπου 7 ευρώ για όλη τη διαδρομή. Tα συμπεράσματα δικά σας...

Πάνος Φιλιππακόπουλος

vinman

Αν το διαβασετε προσεκτικα...ειμαστε για πολλα γελια....
Αλλα εδω ειναι Ελλαδα... Wink

MEMsound

Το διάβασα (προσεκτικά... Laughing

) και το συμπέρασμα είναι ότι τελικά ακρη δεν βρήσκεις...

Βέβαια το πρόβλημα δεν είανι το όριο ταχύτητας από μόνο του.

Σκέψου ότι ισχύει το ίδιο όριο για όλα τα αυτοκίνητα.

Αν το όριο ήταν αντί για 120km/h ας πούμε 150km/h όλοι θα προσπαθούσαν να πάνε με τόσα.

Και στους όλους περιέχονται και όλοι αυτοί που για δίάφορους λόγους ειναι επικίνδυνοι (ηλικιώμενοι, πολύ νέοι οδηγοί, μεθυσμένοι, οδηγοί παλαιών και κακοσυντηρημένων αυτοινήτων κλπ κλπ)

Έτσι το πράγμα γίνεται πιο περίπλοκο.

Παρόλα αυτά τα όρια ταχύτητας σε πολλά σημεία του οδικού δικτύου (εθνικού και μη ) είναι εκνευριστικά χαμυλά και σχεδόν σε ώθούν να τα παραβείς.

Και το χειρότερο από όλα είναι ότι σου δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι παντού είναι χαμυλά με αποτέλεσμα να μην τους δίνεις σημασία ακόμα και εκεί που πρέπει να τα τηρείς για την δικιά σου ασφάλει και όχι για να μην σε γράψουν...

Μήπως τελικά είμαστε εκτός από Ελλάδα και λίγο "μπανανία" Question

η πιο ωραία βόλτα...
ειναι η επόμενη...

vinman

STELIOS

Ε καλα, Ελληνικο κρατος. Τι περιμενεις απο αρμοδιους που οταν μηλανε για "μετρα ασφαλειας" εννοουν ρανταρ και καμερες σε ευθειες με ΓΕΛΕΙΑ ορια ταχυτητας και βεβαια "τσουχτερα προστημα" για τους παραβατες. Αυτα ειναι μετρα ασφαλειας?????? Τοτε ο φωτησμος στους δρομους, οι καλη ποιοτητα ασφαλτου, οι μπαριερες και οι νισηδες τι ειναι ???? Βεβαια αυτα μας επιτρεπουν να κινηθουμε γρηγοροτερα αλλα η ταχυτητα ειναι επικηδηνη. Αστα φιλε μου, φαυλος κυκλος ειναι. Μεχρι να μπουν στις καταλληλες θεσεις μορφωμενα ατομα με παιδεια και λογικη θα υποφερουμε.