Mundobasket 2006

[vinman]

Απο το contra.gr


Eλλάδα - Γαλλία

Πέρυσι ήταν ο ημιτελικός του Ευρωμπάσκετ της Σερβίας. Εφέτος οι Γάλλοι έχουν την...ατυχία (ή μπορεί και ευτυχία) να μας αντιμετωπίσουν μία φάση νωρίτερα. Με αντίπαλους τους "τρικολόρ", από τους οποίους δεν έχει χάσει ποτέ σε επίσημο αγώνα η αρμάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη διεκδικεί, το πρωί της Τετάρτης (10:30) την είσοδο της στους "4" του Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας.
To αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα φαντάζει ως το μεγάλο φαβορί της αναμέτρησης, αλλά θα πρέπει να το αποδείξει μέσα στο γήπεδο. Ειδικά μετά την απόσυρση του Πάρκερ από το Μουντομπάσκετ η περιφέρεια των "τρικολόρ" δεν δείχνει ικανή να αντιμετωπίσει τις...δαγκάνες των Ελλήνων παικτών, που ήδη έχουν προκαλέσει "τρόμο" σε αρκετούς παίκτες, οπότε δεν θα είναι δύσκολο να το κάνουν και μ' αυτούς του Μπερζό.

O oμοσπονδιακός τεχνικός των "τρικολόρ" δήλωσε πως η μοναδική λύση να σταματήσει το σύνολο του Γιαννάκη είναι να τους κλειδώσει στο δωμάτιου του ξενοδοχείου, με εμφανή στόχο να αποπροσανατολίσει, τόσο τους παίκτες, όσο και τον τεχνικό της "επίσημης αγαπημένης". Με τον Μπορίς Ντιο να είναι ο παίκτης που μπορεί να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο πολλοί αναρωτιούνται πως θα μπορέσει να τον αξιοποιήσει ο προπονητής της εθνικής Γαλλίας, με στόχο να συλλάβει...εν υπνώσει τους παίκτες μας.

Μετά το τέλος του αγώνα με την Κίνα ο Θοδωρής Παπαλουκάς μίλησε για τρόμο στα μάτια των αντιπάλων. Ο γκαρντ της ΤΣΣΚΑ, με συνοδοιπόρους τους Διαμαντίδη, Σπανούλη, Χατζηβρέττα, είναι σίγουρο πως "ακονίζουν τις δαγκάνες" τους, με απώτερο σκοπό να...πνίξουν τους αντίπαλους "κοντούς" και να κρατήσουν το εισιτήριο της 4άδας για τους πρωταθλητές Ευρώπης.

Σε κάθε περίπτωση, "θηρίο" αυτή τη φορά δεν υπάρχει (Μινγκ), οι Γάλλοι ήδη μετρούν μία ντουζίνα ήττες σε επίσημα παιχνίδια και ο Μάικ Σιζέφσκι με την ομάδα του θα παρακολουθούν από την κερκίδα τον αντίπαλο που και αυτοί γνωρίζουν πως είναι ο πιθανότερος να τους σταθεί "εμπόδιο" στον έναν από τους δύο ημιτελικούς.

Το 13άρι (επί των Γάλλων) δεν φοβίζει τους διεθνείς διεθνείς, οι Έλληνες φίλαθλοι δεν έχουν πρόβλημα να γιορτάσουν με...κρουασάν και το ροζ φύλλο αγώνα είναι μόνο δική μας υπόθεση. Εμείς απλώς θα πρέπει να δείξουμε την καρδιά του πρωταθλητή...Τα άλλα έρχονται μόνα τους.

[COOL ALEXIS]

Αν παίξουμε την άμυνα που ξέρουμε και στην επίθεση κάνουμε τα δικά μας (βλ.Σπανούλης) τότε μπορούμε να φτάσουμε στην κορυφή

Στο παιχνίδι με την Κίνα παίξαμε επιτέλους ΚΑΛΑ

---

Θέλω ένα και ένα

[vinman]

Μακάρι να πάνε όλα καλά σήμερα....
Τα παιδιά έχουν τα φόντα να προχωρήσουν και το αξίζουν...

[COOL ALEXIS]

Ο αγώνας είναι στις 10:30 κοινώς ξεκινάει τώρα

---

Θέλω ένα και ένα

[vinman]

Τέλος Α' ημιχρόνου.
Ελλάδα 34 - Γαλλία 24!
Παίζουμε όπως συνήθως πολύ καλή άμυνα και έχουμε κρατήσει τους Γάλλους σε πολύ χαμηλό σκόρ,αλλά δεν έχουμε καθαρό μυαλό στην επίθεση,έχουμε χάσει πολλά καλάθια και έχουμε κάνει και αρκετά λάθη....
Αν βελτιώσουμε την επίθεση το παιχνίδι θα πάει περίπατο υπέρ μας...Σε διαφορετική περίπτωση θα γίνει ντέρμπι για γερά νεύρα...

[crusader]

Δεν παίζει να χάσουμε σήμερα παιδιά!
Είμαστε πολύ ανώτερη ομάδα από τους Γάλλους πιστεύω..

Το τρένο μας συνεχίζει με τέρμα γκάζια για μετάλλιο!!

---

®

[vinman]

Τέλος και του τρίτου δεκαλέπτου με τη διαφορά να παραμένει στους 10 πόντους..

[vinman]

Ο αγώνας έχει κριθεί πλεόν....
2,26 πριν το τέλος το σκόρ 67-50!!!!

[vinman]

73 - 56

Μεγάλη νίκη - Μεγάλη πρόκριση στις 4 καλύτερες ομάδες του κόσμου....

[COOL ALEXIS]

THAT'S THE WAY I WANT I LIKE IT ! ! !

---

Θέλω ένα και ένα

[vinman]

Dream-team made in... Ελλάς


Η τετράδα είναι γεγονός και μάλιστα με πολύ πιο εύκολο τρόπο από ότι αναμένονταν. Η ελληνική dream team έκανε περίπατο κόντρα στη Γαλλία και με 73-56 πήρε το εισιτήριο για τους «4» του Μουντομπάσκετ, όπου αναμένει την Παρασκευή (13:30) τη νικήτρια του έτερου προημιτελικού ΗΠΑ-Γερμανία, για να διεκδικήσει μετάλλιο.

Oι παίκτες του Γιαννάκη έκαναν το 7 στα 7 στη διοργάνωση, στον αγώνα που πήραν από την αρχή το προβάδισμα και δεν το έχασαν ούτε μία στιγμή, αφήνοντας πίσω τους τα «θρίλερ» των προηγούμενων αναμετρήσεων.

Οι Γάλλοι δεν βρήκαν τις λύσεις, όσο κι αν ο Μπορζό προσπάθησε με πολλές εναλλαγές στα σχηματά του, γνωρίζοντας έτσι την 13η συνεχόμενη ήττα τους από τη χώρα μας.

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός έκανε αριστοτεχνικό κοουτσάρισμα, δείχνοντας σε όλες τις στιγμές αποφασιστικότητα, ενώ ο Δημήτρης Διαμαντίδης, θέλοντας να υπενθυμίσει στους αντιπάλους τι είχε συμβεί πέρυσι το... καλοκαίρι -στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ- ήταν και πάλι ο κορυφαίος της εθνικής όχι μόνο επιθετικά (13 πόντους με τρία τρίποντα και 5 ασσίστ) αλλά και αμυντικά (8 ριμπάουντ-2 κλεψίματα).

Η άμυνα είχε την τιμητική της στο πρώτο ημίχρονο, με τις δύο ομάδες να υστερούν σε θέαμα και αποτελεσματικότητα. Τόσο η Εθνική μας, όσο και η Γαλλία μπήκαν νωχελικά στο παιχνίδι και τα πρώτα λεπτά του αγώνα κύλησαν με πίεση σε όλο το γήπεδο και... εκνευριστική αστοχία και από τις δύο πλευρές.

Η πρωταθλήτρια Ευρώπης είχε επικεντρωθεί σε περιφερειακά σουτ, τα οποία, όμως, δεν έβρισκαν στόχο. Ωστόσο, το πέρασμα της μπάλας στον Παπαδόπουλο αποδείχθηκε «σωτήριο», καθώς ο σέντερ της Ντιναμό Μόσχας κέρδισε τις «μάχες» με τον Βάις, έδωσε το προβάδισμα στην εθνική μας και την οδήγησε στο δεύτερο δεκάλεπτο στο +4 (12-8).

Η Εθνική μπήκε δυναμικά στη δεύτερη περίοδο, αλλά δύο διαδοχικές λάθος επιλογές του Παναγιώτη Βασιλόπουλου, ο οποίος μπήκε... κρύος στον αγωνιστικό χώρο, έδωσαν την ευκαιρία στους «τρικολόρ» να πλησιάσουν και πάλι στο σκορ, μετά από 5 σερί πόντους του Ζανό, μειώνοντας σε 18-17.

Ωστόσο, η ψυχραιμία, η υπομονή των διεθνών μας και η δύναμη του Σχορτσιανίτη, ο οποίος κάλυψε -προσωρινά- το κενό του Παπαδόπουλου, συνέβαλαν ώστε η διαφορά να εκτοξευτεί στο +10 (31-21 στο 18΄ και 34-24 στο ημίχρονο).

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Δημήτρης Διαμαντίδης δείχνει να «σεληνιάζεται» στους αγώνες με τη Γαλλία, καθώς ο γκαρντ του Παναθηναϊκού 5'' πριν από τη λήξη του ημιχρόνου πέτυχε τρίποντο-καρμπόν με αυτό του ημιτελικού του Βελιγραδίου, διαμορφώνοντας το 34-24.

Χαρακτηριστικό, πάντως, του πρώτου μέρους ήταν ότι η Εθνική μας δε χρειάστηκε να ανεβάσει... στροφές και «στο ρελαντί» διατηρούσε τη Γαλλία σε απόσταση ασφαλείας.

Στο τρίτο δεκάλεπτο η Γαλλία επιστράτευσε πάλι την πίεση σε όλο το γήπεδο και την άμυνα ζώνης, αλλά η Εθνική μας ανέβασε -επιτέλους- ταχύτητα. Με κορυφαίους για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα τους Διαμαντίδη και Σχορτισανίτη, οι «τρικολόρ» δέχονταν το ένα... χαστούκι μετά το άλλο.

Ο «πράσινος» γκαρντ ηγήθηκε των συμπαικτών του στη επίθεση (13 πόντους), αποτέλεσε αξιόπιστη λύση στο «μάζεμα» των ριμπάουντ (πρώτος με 7), ενώ χρησιμοποίησε και το ταλέντο του στα... κλεψίματα. Στο μεταξύ, ο σέντερ του Ολυμπιακού έδωσε λύσεις κάτω από το καλάθι, ενώ στο 26΄ κέρδισε και το 4ο φάουλ του Βάις.

Η εθνική μας με γρήγορο ρυθμό, «ασφυκτική» άμυνα και έχοντας κλείσει τους διαδρόμους προς το καλάθι της γρήγορα «οικοδόμησε» τη μεγαλύτερη -μέχρι εκείνη τη στιγμή- διαφορά της στο παιχνίδι, καθώς ο Διαμαντίδης με τρίποντο στο 27΄ «έγραψε» το 48-33 (+15).

Μία αγωνιστική... κοιλιά των διεθνών μας στο τελευταίο δίλεπτο έδωσε την ευκαιρία στη Γαλλία για ένα «ξέσπασμα», αλλά και πάλι αυτό δεν ήταν αρκετό για την ανατροπή. Οι δύο ομάδες μπήκαν στο τελευταίο δεκάλεπτο με εύστοχο σουτ δύο πόντων του Φώτση στην εκπνοή (53-43).

Ο... επίλογος του αγώνα άνηκε ολοκληρωτικά στην Εθνική μας ομάδα. Οι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν άφησαν περιθώρια αντίδρασης στους Γάλλους και η υπόθεση-νίκη απέκτησε τυπικό χαρακτήρα. Μοναδικός στόχος της Εθνικής μας στα τελευταία λεπτά ήταν μόνο η «εκτόξευση» της διαφοράς και το πέτυχε.

Δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη ο Σχορτσιανίτης, ο οποίος έκανε ό,τι ήθελε στην αντίπαλη ρακέτα, «έγραψε» το 73-53 (73-56 τελικό) και έδωσε στην εθνική «αέρα» 20 πόντων. Χαρακτηριστική ήταν ότι οι διεθνείς μας, δεν έκαναν σουτ στην τελευταία επίθεσή τους στο παιχνίδι.

Τα δεκάλεπτα: 12-8, 34-24, 53-43, 73-56.

Ελλάδα: Παπαλουκάς 4, Διαμαντίδης 13(3), Τσαρτσαρής 2, Χατζηβρέττας 5(1), Βασιλόπουλος, Σχορτσιανίτης 10, Παπαδόπουλος 14, Κακιούζης, Φώτσης 14(2), Ντικούδης, Σπανούλης 11(1).

Γαλλία: Μ.Πιετρούς 5(1), Φουαρέ, Γκομί 3, Φλ.Πιετρούς 6, Ντιο 9(1), Βάις 2, Μποκολό 7(1), Ζανό 8(2), Πετρό, Τουριάφ 4, Ζελαμπάλ 12(2).


news.in.gr

[crusader]

Να με προσέχεις...

πηγή : sportime.gr

29/8/2006 15:14

Σαϊτάμα, αποστολή: Β. Παπαθεοδώρου.

Στις 5.30 μ.μ. (ώρα Ιαπωνίας) της Τρίτης, οι γιατροί ανακοίνωσαν σε… όλους τους Έλληνες τα ευχάριστα νέα: Ο Νίκος Ζήσης παίρνει εξιτήριο! Πριν περάσει μια ώρα, μάζεψε τα πράγματά του, έφυγε σφαίρα για το ξενοδοχείο και κόντρα στη Γαλλία θα είναι στον πάγκο. Ποιος, όμως, μπορεί να ξεχάσει; Ούτε εκείνος, ούτε κανείς. O Νικόλας καθήμενος για τελευταία βραδιά στο κρεβάτι του μαρτυρίου, χωρίς να πονάει στο σώμα, αλλά στην ψυχή, έγραψε με συγκλονιστικό τρόπο για το ημερολόγιο του στο Sportime.gr, το μαύρο εξαήμερο που έζησε κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους των νοσοκομείων. Η σκηνή του τραυματισμού, το ξέσπασμα, το πρώτο ραντεβού με τους συμπαίκτες του, η ψυχολογική ανάκαμψή του, η υποστήριξη από όλους τους Έλληνες, είναι σκηνές που στην ανάγνωσή τους προκαλούνται τα πιο ακραία συναισθήματα…

Φτάνοντας στο νοσοκομείο της Σαϊτάμα, πέντε λεπτά από το γήπεδο, η πρώτη σκέψη είναι και η πιο απλοϊκή. Τι δουλειά έχει εδώ αυτό το παιδί; Το γήπεδο είναι δίπλα κι εκείνος εδώ; Γιατί; Τι αμαρτία έκανε; Οι τυπικοί Γιαπωνέζοι αστράφτουν ακούγοντας το όνομα «Ζήσης» στη ρεσεψιόν. «Αααα, Νικόλαος Ζήσης», επαναλαμβάνει και εγκαταλείπει τη θέση του για να μας οδηγήσει στο βάθος του 4ου ορόφου. Όπως σε κάθε επισκέπτη ζητάει το ονοματεπώνυμο σε ένα χαρτί προκειμένου ο ασθενής να επιβεβαιώσει αν αποδέχεται την επίσκεψη.

Ο αδελφικός του Βασίλης Σπανούλης είναι εκεί και συνεχίζουν μία από τις ατέλειωτες συζητήσεις τους για μπάσκετ. Του περιγράφει όσα έχασε, ενώ θα έπρεπε να τα ζουν παρέα. Ας είναι. Τα δύσκολα πέρασαν. Ο 23χρονος άσος είναι εδώ και είναι πιο δυνατός από ποτέ. Του απέμεινε η επέμβαση, στην οποία θα υποβληθεί όταν επιστρέψει στην Αθήνα και τρεις εβδομάδες μετά θα είναι ξανά στον χώρο που αγαπά, όχι μόνο για να ακούει, αλλά για να ανταλλάζει απόψεις με τον «Billy» που θα βρίσκεται τότε στο μακρινό Χιούστον. Και τότε όλα όσα σήμερα αφηγείται θα μοιάζουν με ένα κακό όνειρο…

Η στιγμή του τραυματισμού

«Πέρασαν τόσες μέρες από τον τραυματισμό μου, αλλά δεν είναι εύκολο να ξεχάσω. Η καριέρα ενός αθλητή έχει πολλές αναποδιές και ένας τραυματισμός είναι μέσα στο πρόγραμμα. Πέρυσι έσπασα το χέρι μου, αλλά συνέβη γιατί έπεσα στο παρκέ την ώρα που έπαιζα. Όχι έτσι… Είμαι μια εβδομάδα μέσα στο νοσοκομείο επειδή ένας τρελός ήθελε να με σκοτώσει… Όλα ξεκίνησαν όταν μια φάση νωρίτερα, ο Βαρεχάο προσπάθησε να πάρει επιθετικό φάουλ. Γύρισα και του είπα επί λέξει: «Γιατί βουτάς συνέχεια κάτω;». Μου απάντησε: «Μην ξαναπλησιάσεις κοντά μου. Θα σε χτυπήσω». Δε μπορούσα να φανταστώ ότι το εννοούσε.

Στην επόμενη φάση μπήκα προς τα μέσα. Δεν θυμάμαι μετά τι έγινε. Ένιωσα ένα τρομερό χτύπημα. Δε μπορώ να καταλάβω πως δεν έπεσα κάτω. Παρέμεινα όρθιος, αλλά πονούσα φοβερά. Στα τρία δευτερόλεπτα το μάτι μου είχε ήδη κλείσει. Στα πρώτα δέκα λεπτά θυμάμαι ότι έτρεμα. Και από τον πόνο, αλλά περισσότερο από το σοκ. Ήμουν ζαλισμένος, σοκαρισμένος… Δεν είχα δει ποιος με χτύπησε, αλλά ήμουν σίγουρος. Ο γιατρός Νίκος Κουκουλιάς κατάλαβε ότι είχα υποστεί κάτι σοβαρό όταν με είδε να φτύνω αίμα… Ήμουν πολύ τυχερός που τον είχα κοντά μου από την πρώτη στιγμή. Αυτό δεν θα σταματήσω να το λέω…

Η πρώτη βραδιά στο νοσοκομείο

Φεύγοντας από το γήπεδο προς το νοσοκομείο, συνάντησα στην έξοδο, προς τη μικτή ζώνη τον Βαρεχάο. Δεν ήξερα πόσο σοβαρά ήταν τα πράγματα και δεν του είπα όσα θα του έλεγα αν γνώριζα την κατάστασή μου. Το μόνο που είχε να μου πει ήταν ότι δεν τον σεβάστηκα. Τίποτα άλλο. Ούτε συγνώμη. Μου είχε προκαλέσει ζημιά και αυτός έλεγε ότι δεν τον σεβάστηκα επειδή του είπα να μην πέφτει κάτω.

Πηγαίνοντας στο νοσοκομείο, γύρισα και ρώτησα τον γιατρό αν πιστεύει ότι θα παίξω με την Τουρκία. Άντε, το πολύ να έχανα ένα ματς για να ήμουν έτοιμος στα χιαστί. Εκεί ήταν το μυαλό μου. Φτάνοντας εκεί ζητούσα από τους γιατρούς να κάνουμε γρήγορα τις εξετάσεις για να πάω στο ξενοδοχείο να κοιμηθώ. Αισθανόμουν καταβεβλημένος. Ακούγοντας τον γιατρό να λέει ότι έχω υποστεί τρία κατάγματα πάγωσα. Ρωτούσα να μάθω λεπτομέρειες για το τι ακριβώς έχω πάθει, τι σημαίνει ότι έχει μπει αέρας στο κεφάλι μου, πότε θα γίνω καλά, αισθανόμουν ζαλισμένος, πονούσα.

Ξάπλωσα και προσπαθούσα να ξεκουραστώ αλλά δε με έπιανε ύπνος. Ήταν γιατροί και νοσοκόμοι πάνω από το κεφάλι μου. Θυμάμαι τη στιγμή που ήρθε ο Γιαννάκης πάνω από το κεφάλι μου. Ακόμα κι αυτόν τον άνθρωπο, που έχουν δει τόσα τα μάτια του τόσα χρόνια στα γήπεδα, τον είδα να κλονίζεται βλέποντας το πρόσωπό μου. Εκεί άρχισα να συνειδητοποιώ τι συμβαίνει. Στεναχωριόμουν περισσότερο για τη μάνα μου που έχει περάσει τόσα. Το πρώτο βράδυ δεν κοιμήθηκα…

Το ραντεβού με την ομάδα

Το επόμενο πρωινό ήρθε όλη η ομάδα να με επισκεφθεί. Μπήκα σε μία αίθουσα που με περίμεναν όλοι. Ακούγεται οξύμωρο, αλλά κι εκείνοι έπαθαν σοκ όταν με είδαν. Η σημερινή μου εικόνα με δείχνει κούκλο μπροστά σε αυτό που ήμουν. Φανταστείτε έναν μποξέρ με κλεισμένο μάτι. Όλοι ήταν κουμπωμένοι, σε σημείο που εγώ προσπαθούσα να τους δώσω κουράγιο.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα που έχω στα μάτια μου με τον Μιχάλη (Κακιούζη). Καθόταν ακριβώς απέναντί μου όταν μπήκα. Όταν χθες έμαθα ότι είχε δηλώσει πως «το κύπελλο δε μου λέει τίποτα μετά απ’ αυτό που συνέβη στον Νίκο» κατάλαβα ότι δεν ήταν καθόλου υπερβολικός. Τον θυμάμαι πως αντέδρασε όταν με είδε. Είχε το βλέμμα χαμηλά, τα μάτια του ήταν κόκκινα. Και όλοι ήταν συγκλονισμένοι. Αλλά δεν φαντάζεστε τι κουράγιο μου έδιναν όταν τους έβλεπα. Η υποστήριξή τους ήταν απίστευτη. Σε κάθε ευκαιρία έρχονταν να με δουν. Αυτή η ομάδα θα πάει ψηλά γιατί δεν έχει μόνο μεγάλους παίκτες, αλλά και φανταστικά παιδιά…

Η πιο δύσκολη ημέρα

Η τύχη μου ήταν ότι από την πρώτη στιγμή είχα κοντά μου όλο τον κόσμο. Την ομοσπονδία, τους συμπαίκτες μου, τους προπονητές, τους δημοσιογράφους, τους φίλους μου, τον γιατρό Νίκο Κουκουλιά που όχι μόνο παρείχε επιστημονική υποστήριξη αλλά μπορούσε να καταλάβει τις ιατρικές ορολογίες. Κι εγώ προσπαθούσα να μάθω πότε θα πάρω εξιτήριο, πότε θα πετάξω. Πλέον, δεν ένιωθα πόνο, αλλά δεν ένιωθα καλά…

Ήταν η χειρότερη μου ημέρα από όσες έμεινα μέσα. Η ομάδα έφυγε από τη Χαμαμάτσου, όλη η ελληνική αποστολή είχε αναχωρήσει κι εγώ ήμουν κλεισμένος σε ένα δωμάτιο. Σκεφτόμουν γιατί, με είχε πάρει από κάτω. Κι εκεί έσπασα. Δε μπορούσα να χωνέψω τον λόγο που ήμουν εκεί. Εγώ στο νοσοκομείο κι αυτός ο αλήτης σπίτι του, ελεύθερος…

Από τη Χαμαμάτσου στη Σαϊτάμα

Από το Σάββατο που διακομίστηκα στο νοσοκομείο της Σαϊτάμα, άρχισα να νιώθω καλύτερα, να φτιάχνει η ψυχολογία μου. Μετρούσα αντίστροφα για την έξοδό μου, ήμουν πιο κοντά στα παιδιά, υπήρξε βελτίωση της υγείας μου. Τα παιδιά ήταν συνέχεια δίπλα μου, τα τηλέφωνα διαδέχονταν το ένα το άλλο γιατί τις πρώτες ημέρες ήταν αδύνατον από τον πόνο και το σοκ, να μιλήσω οπουδήποτε αλλού εκτός από τους κοντινούς μου ανθρώπους. Στη Σαϊτάμα δέχθηκα και το καλύτερο δώρο. Μια Γιαπωνέζα, δεν ξέρω που τη βρήκε, έψαξε και μου έφερε φέτα. Λες και το ήξερε ότι τρελαίνομαι για φέτα και χωριάτικη σαλάτα!

Τις τελευταίες ημέρες έμαθα και τη δήλωση του Μπαρμπόσα. Ο τρόπος που μίλησε, που ενδιαφέρθηκε δείχνει ότι είναι άνθρωπος. Μόνο εκείνος από ολόκληρη τη βραζιλιάνικη αποστολή ζήτησε συγνώμη. Και μόνο εκείνον θα δεχόμουν στο δωμάτιο, αν ερχόταν. Οι υπόλοιποι καλύτερα που δεν ήρθαν.

Στην πορεία μάθαινα και τις δηλώσεις των συμπαικτών μου. Όλοι μου έδιναν δύναμη.

Την Δευτέρα είδα για πρώτη φορά σε βίντεο τη φάση. Ανατρίχιασα. Όσο το έβλεπα, τόσο δεν το πίστευα. Είδα καρέ-καρέ τη φάση και με έπιασε ταχυκαρδία…

Για τον Βαρεχάο

«Ήθελα να ήξερα τι του είπαν οι γονείς του όταν γύρισε σπίτι του. «Μπράβο καμάρι μας»; Δεν είχε τη δύναμη καν να ζητήσει συγνώμη. Και στον συμπαίκτη του, τον Μπαρμπόσα, παραδέχθηκε ότι το έκανε επίτηδες. Ήταν 1000% εσκεμμένο το χτύπημα γιατί με είχε προειδοποιήσει και δεν υπήρχε κανένας νορμάλ λόγος να έρθει με τους αγκώνες πάνω μου.

Πρόκειται για ένα ζώο. Δεν είμαι απ’ αυτούς που κρατάνε κακία, αλλά αυτός ήθελε να με σκοτώσει. Και μου προκάλεσε μεγάλο κακό. Την επόμενη μέρα έμαθα ότι δεν κατέβηκε καν για φαγητό με τους υπόλοιπους για να μην συναντηθεί με τους συμπαίκτες μου. Αν δεν ήθελε να μου προκαλέσει τέτοια ζημιά θα με χτυπούσε στα πλευρά, θα μου έριχνε μια στα χέρια για να μείνω πέντε λεπτά έξω. Οι φράσεις που ανταλλάξαμε δεν δικαιολογούν με τίποτα αυτό που έκανε. Συμβαίνουν σε κάθε ματς, έχω παίξει σε μεγάλα ντέρμπι και ξέρω. Κανένας δεν έχει χτυπήσει εν ψυχρώ.

Για να παίξουμε μπάσκετ ήρθαμε, όχι για να σκοτωθούμε. Κι αυτός με χτύπησε με μανία. Αυτή η ιστορία δεν θα περάσει έτσι. Θα τον κυνηγήσω όσο μπορώ…

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους

Ακούγεται τετριμμένο, αλλά ειλικρινά οφείλω ένα ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους που στάθηκαν κοντά μου. Μου προσέφεραν μεγάλη βοήθεια, με στήριξαν όλοι με τη στάση τους. Είχα από την πρώτη στιγμή ό,τι χρειαζόμουν. Από τους συμπαίκτες μου, τους δικούς μου ανθρώπους, τα ΜΜΕ, όλους. Πάνω απ’ όλα, όμως, εκείνο που χρειαζόμουν και είχαν ήταν επιστημονική υποστήριξη. Τον γιατρό, τον Νίκο Κουκουλιά θα τον ευγνωμονώ που ήταν δίπλα μου. Ήταν ο άνθρωπός μου. Φρόντισε για τα πάντα. Ακόμα και για να στείλει τις εξετάσεις στη Μπένετον που είχαν ανησυχήσει πολύ και έσπασαν τα τηλέφωνα. Αλλά και οι Γιαπωνέζοι γιατροί ήταν σωστοί και με αντιμετώπισαν με προσοχή. Ιατρικά, δε μου έλειψε τίποτα.

Ευχαριστώ και τον κόσμο που με μηνύματα, με κάθε τρόπο έδειχνε την αγάπη του. Οι Έλληνες στα δύσκολα είναι πάντα συσπειρωμένοι και όλοι ήταν δίπλα μου. Εισέπραξα μεγάλη αγάπη και αυτό ήταν το φάρμακό μου. Γιατί, να το ξέρετε, όσες μέρες ήμουν στο νοσοκομείο δεν πήρα ούτε ένα παυσίπονο!

Ήμουν στην άλλη άκρη της γης, όχι στη χώρα μου και ο χρόνος δεν περνούσε εύκολα. Ήμουν πλήρως αποκομμένος από τις εξελίξεις. Δεν είχα ίντερνετ, η τηλεόραση δεν έδειχνε τα παιχνίδια και το μόνο που έκανα ήταν να βλέπω ταινίες.

Μέσα σε όλη την ατυχία μου, όμως, εγώ νιώθω τυχερός. Γιατί η ζημιά θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη. Θα μπορούσε να είχε σπάσει ο αυχένας μου, να μου βγει το μάτι, δεν ξέρω κι εγώ τι. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα μπορούσε να είχε γίνει. Ήμουν τυχερός πάντως και πλέον θα είμαι κοντά στην ομάδα, θα ζω κι εγώ τα παιχνίδια από τον πάγκο. Ελπίζω να πάνε όλα καλά και την Κυριακή να συμμετέχω από κοντά στη γιορτή. Ας είμαστε πάνω στο βάθρο κι ας βγω στην αναμνηστική φωτογραφία με το μάτι μαυρισμένο»!


πραγματικά η ανάγνωση των παραπάνω προκαλεί ακραία συναισθήματα, όπως πολύ σωστά προλόγισε ο συγγραφέας...

---

®

[vinman]

Σε πιάνει δέος διαβάζοντας όλα τα παραπάνω....
Ευτυχώς ο Ζήσης το ξεπέρασε...και σε λίγο καιρό θα μπορεί να επιστρέψει στην ενεργό δράση..

[vinman]

"Η Ελλάδα παίζει την καλύτερη άμυνα του κόσμου''

Οι Αμερικανοί χρειάστηκε να επιστρατεύσουν τις αμυντικές τους αρετές για να προκριθούν στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας. Ωστόσο, οι παίκτες του Μάικ Σιζέφσκι θα κληθούν να αντιμετωπίσουν την καλύτερη άμυνα του κόσμου, όπως υποστήριξε ο ίδιος ο προπονητής των ΗΠΑ, ενόψει της αναμέτρησης της Παρασκευής με την εθνική Ελλάδας. Μετά το τέλος του προημιτελικού με τη Γερμανία οι Αμερικανοί στρέφουν για τα καλά το βλέμμα τους προς το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, το οποίο αντιμετωπίζουν με τον δέοντα σεβασμό.
Μιλώντας για τον αγώνα ο Σιζέφσκι αρχικά τόνισε: "Θα είναι πολύ σκληρός ο ημιτελικός της Παρασκευής, γιατί η Ελλάδα παίζει την καλύτερη άμυνα στον κόσμο. Είμαι πολύ χαρούμενος που θα συναντήσω ένα καλό μου φίλο, όπως είναι ο Γιαννάκης. Τυχαίνει να τον γνωρίζω χρόνια, όταν, βεβαίως, ήταν πιο μικρός. Από τότε, όμως, έδειχνε ότι θα γίνει μεγάλος προπονητής. Αυτό το απίστευτο μυαλό, ήταν φανερό ότι θα καθόταν μια μέρα στον πάγκο. Εκτός από σπουδαίος προπονητής όμως, έχει κι ένα ακόμη μεγάλο πλεονέκτημα. Μπορεί να μεταδώσει την δική του φλόγα, σε όλη την ομάδα".

Όσον αφορά τα πλεονεκτήματα των πρωταθλητών Ευρώπης, ο ομοσπονδιακός τεχνικός των ΗΠΑ αναφέρθηκε στον τίτλο που κουβαλούν μαζί τους. "Οι Έλληνες είναι πρωταθλητές Ευρώπης. Παίζουν με εκπληκτική αλληλεγγύη για να προστατεύσουν αυτόν τον τίτλο, τους σέβομαι πάρα πολύ και για να νικήσουμε θα πρέπει να είμαστε πολύ πιο ώριμοι και να σουτάρουμε πολύ καλύτερα. Να μεγαλώσουμε σαν ομάδα, γιατί σίγουρα θα περάσουμε πολύ, πολύ, σκληρό βράδυ".

Λάτρης του παιχνιδιού της εθνικής ομάδας μας ομάδας παρουσιάστηκε ο Λεμπρόν Τζέιμς: "Θα είναι σκληρό το παιχνίδι, το ξέρω, γιατί οι Έλληνες είναι μια ομάδα που την θαυμάζω. Παίζουν χρόνια μαζί και σίγουρα θέλουν να μας δυσκολέψουν. Ένας ημιτελικός είναι ματς ζωής ή θανάτου. Αν χάσεις πας σπίτι σου. Έτσι πρέπει να το δούμε το ματς, αν και πιστεύω ότι επειδή είμαστε η εθνική Ηνωμένων Πολιτειών θα μπούμε στο γήπεδο, για να κάνουμε τη δουλειά".

contra.gr

[fallen_angel82]

Αν με ρωτούσε κάποιος πριν 3 χρόνια Ελλάδα - ΗΠΑ, ημιτεικός παγκοσίου,
να κάνω πρόβλεψη θα γέλαγα. Τώρα όμως μόνο για γέλια δεν είναι.
Η ομάδα παίζει καλά αλλά όχι εξαιρετικά, ακόμη τουλάχιστον. Το καλό
είναι ότι πλέον η κατάρα τον νοκ άουτ παιχνιδιών δεν υπαρχει πια.
Πιστεύω ότι θα το παλέψουν πολύ οι Αμερικανοί να μας νικήσουν, αλλά στο τέλος θα χάσουμε. Μακάρι να βγώ ψεύτης! ΜΑΚΑΡΙ!!! Η Γερμανία με ένα
Νοβίτσκι όχι στα καύτερά του, κατάφερε να τη δυσκολέψει για ένα ημίχρονο.
Εμείς με την καλύτερη άμυνα στον κόσμο, κατά τον coach Κ, τι στο καλό?
Κάτι παραπάνω θα πετύχουμε! Καλή επιτυχία στα παιδιά!!!

---

Όταν το παιχνίδι τελειώνει,
ο βασιλιάς και το πιόνι
μπαίνουν στο ίδιο κουτί...

[COOL ALEXIS]

Πάμε γερά σήμερα

Ο αγώνας είναι στις 10:30

---

Θέλω ένα και ένα

[crusader]

Η ΜΑΧΗ ΑΡΧΙΣΕ!

MAY THE FORCE BE WITH US

---

®

[vassaki]

τους ΕΚΤΕΛΕΣΑΜΕ!!!!!!!! Πάμε για το κύπελλο τώρα!!!!!!

---

Apo tin poli erxomai kai sti korfi kanella...

[crusader]

ΒΕΝΤΟΥΖΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΠΟΣΟ ΠΟΝΑΕΙ??????
ΠΟΣΟ ΡΕ???????????

---

®

[volvos]

τι εγινε ρε φουστη μου?????????????????????????

ΡΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ??????


που ειναι η καντιτ καμερα?