Γρήγορη Οδήγηση: Ταλέντο ή Επίκτητη Ικανότητα;

[zzzleepy]

Θα μιλήσω καταρχήν για τον εαυτό μου. Μπορώ να πω ότι με το 206 μου κινούμαι σβέλτα, πάνω από το μέσο όρο και μ'αρέσει καμιά φορά να "παίζω" δοκιμάζοντας τα όρια, τόσο τα δικά μου όσο και του αυτοκινήτου μου, κυρίως από περιέργεια. Πάντα όμως υπάρχει ο παράγοντας φόβος. Κι ο φόβος αυτός προέρχεται από το άγνωστο. Τι θέλω να πω;

Παράδειγμα, μπαίνω σε μια στροφή με Χ χιλιόμετρα. Ξέρω τι στροφή, ξέρω το αμάξι, ξέρω ότι θα με κρατήσει. Φοβάμαι όμως να μπω με Χ+10 ή Χ+20 χιλιόμετρα γιατί δεν ξέρω ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Θα με κρατήσει ο πεζούλης μου ή όχι; Κι αν δεν με κρατήσει θα γυρίσει ο κώλος ή θα φύγει η μούρη; Κι αν φύγει, θα μπορέσω να το μαζέψω ή θα καταλήξω σε τίποτα χωράφια να μαζεύω παπαρούνες; Φοβάμαι γιατί μου λείπουν οι γνώσεις , η εμπειρία ή γιατί απλά "δεν το έχω μέσα μου"; Ιδού η απορία.

Δεν ξέρω αν το έχει σκεφτεί και άλλος εκτός από εμένα. Άραγε όλοι όσοι οδηγάτε γρήγορα το καταφέρατε μετά από "παιχνίδια" (και ατυχήματα ενίοτε) ή απλώς με το που πιάσατε το τιμόνι ξέρατε τι πρέπει να κάνετε; Μ'αρέσει να κινούμαι γρήγορα, αλλά από την άλλη μεριά θέλω να είμαι και σίγουρος γι'αυτά που κάνω. Τι να πω; Ίσως να μου λείπει το "κάτι", ίσως να μου λείπει η εμπειρία, ίσως μέχρι εκεί να βρίσκονται τα δικά μου όρια, ίσως να φοβάμαι να πάω παραπέρα, στο άγνωστο.

Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι είναι προτιμότερο να πω "μέχρι εδώ μπορώ" παρά να βγω στους δρόμους και να προσπαθώ να το παίζω γρήγορος, με ολέθριες καμιά φορά συνέπειες. Επίσης θα ήθελα να ακούσω κι άλλες απόψεις γι'αυτό άλλωστε και μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας.

Ευχαριστώ φίλοι και συνκλαμπίτες....

---

Για όλο τον κόσμο είσαι κάποιος... για κάποιον είσαι όλος ο κόσμος...

[BLACK-HELL]

ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΦΙΛΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΙΔΟΥΣ ΔΟΚΙΜΕΣ ΤΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΝΑΡΤΙΣΕΙΣ ΕΧΕΙΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΜΟΥΤΡΑ ΤΟ 206 ΕΓΩ ΠΑΝΤΟΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΚΟΥΤΣΟΥΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΙΔΙΕΤΕΡΑ ΣΤΙΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΣΤΡΟΦΕΣ

---

BLACK-HELL

[STELIOS]

Η αποψη μου ειναι πως η ικανοτητα για γρηγορη οδηγηση ειναι εμφητη. Απο'κει και περα με την εμπειρια ερχεται και η βελτιωση. Οταν λεω ικανοτητα εννοω:
1) Πως τοποθετεις το αμαξι πριν τη στροφη, τι γραμμες παιρνεις
2) Πως να χρεισιμοποιεις τη μεταφορα βαρους
3) Πως να μεταχειριζεσαι το φρενο-γκαζι για να ισοροπεις το αμαξι
4) Να καταλαβαινεις τη φυσικη της κινησης
5) Να εχεις γρηγορα αντανακλαστικα και ψυχραιμια

Να πατας το γκαζι τερμα ειναι η πιο ευκολη υποθεση, αυτο ομως δεν σε κανει γρηγορο.

Επεισης εχε υποψη σου πως ακομα και οι καλητεροι οδηγοι εχουν στειλει αμαξια για πεταμα.

[klain]

Ώς οδηγός είμαι ακόμα νέος, άπειρος, άθλιος σε κάποιες περιπτώσεις.
Και εγώ έχω τους ίδιους προβληματισμούς με σένα και νομίζω πως τα συμπεράσματα που έχω βγάλει έιναι πάνω κάτω τα ίδια με τον στέλιο.
1)Κατανόηση του όγκου και του βάρους του αυτοκινήτου.
2)Κατανόηση των φυσικών κανόνων και ιδιοτήτων.
3)Δυνατότητα άψογου χειρισμού του αυτοκινήτου.
4)Και στην τελική κατανόηση των ορίων σου...

Πάντως τι το ζορίζεις; Εφόσον εκεί νιώθεις ασφαλής, σταμάτα εκεί! Ίσως να κακοφανεί στους περισσότερους αλλά δεν πιστεύω πως για 30 και 40 χιλιόμετρα παραπάνω σε μια στροφή και για την ικανοποίηση της κα*λας μας αξίζει να παίζουμε με την ζωή μας... Γιατί έτσι είναι. Όσο καλός και έμπειρος να είναι κάποιος πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο του λάθους, της κακής στιγμής, που εύχομαι κανείς μας να μην έχει ποτε... Το "ώς εδώ μπορώ" σου λοιπόν είναι νομίζω το ιδανικό... και μακάρι όλοι να σκέφτονταν σαν κι εσένα...

Όσο για την "ικανότητα" του να οδηγείς γρήγορα... θράσσος να έχεις και μειωμένη επίγνωση του κινδύνου (για τις υπερβολές μιλάω).. απο κεί και πέρα το να μάθεις να "χειρίζεσαι" το αυτοκίνητο είναι εύκολο...
Χωρίς παρεξήγηση και φιλικά πάντα....

[Alex]

Και γω τωρα τελευταια "πιανω" τον ευατο μου να δυσκολευεται να ανεβασει χιλιομετρα... Αυτα τα +10, +20 που λες... Η πλακα ειναι οτι αμα ο δρομος δεν ειχε μπαριερα ή πεζοδρομιο παραπερα, αλλα κατι σαν "προεκταση" της ασφαλτου (πχ επιπεδο τσιμεντο), θα το εκανα. Αυτο δειχνει οτι δεν φοβαμαι τα χιλιομετρα ουτε το οριο αυτο καθ'ευατο. Πιο πολυ θα ελεγα οτι με εμποδιζει το ενστικτο αυτοσυντηρησης και το οικονομικο. Με ενα γρηγορο review οι αποτρεπετικοι ψυχολογικοι παραγοντες που μου ερχονται στο μυαλο ειναι:

1) Ενστικτο αυτοσυντηρησης (φοβος μην παθω κατι εγω)
2) Οικονομικος κινδυνος (Αντεχει η τσεπη μου μια "στραβη"? Εχω μεικτη?)
3) Βαθμος ικανοποιησης απο τη συμπεριφορα/στησιμο του οχηματος (Πως νιωθω οτι θα αντιδρασει το οχημα.. προβλεψιμα, συμφωνα με αυτα που το εχω συνηθισει, ή απροβλεπτα?)
4) Λαστιχα (Κρατανε?)
5) Δρομος και αισθηση κινδυνου για τριτα ατομα (Ειναι σαπουνι ο δρομος? Ειναι διπλης κατευθυνσης? Ειναι τυφλη η στροφη? Αν ναι τι εχει μετα το τυφλο σημειο? Μηπως μπουν σε κινδυνο καποιοι αν γινει στραβη?)
6) Εμπειριες (προσοχη σε επικινδυνα σημεια που εχω δει ή εχω τρακαρει ο ιδιος, προσοχη στην κατασταση του μυαλου πριν τρεξω μηπως τυχον και εχει ομοιοτητα με αλλη προηγουμενη κατασταση που οδηγησε σε προβλημα: πχ νυστα, βαρεμαρα, απροσεξια)

Την περιπτωση αλλου ατομου μεσα δεν την υπολογιζω γιατι απο default δεν θα επιχειρησω να κανω την υπερβαση με αλλο ατομο μεσα. Θα παιζω σε ενα επιπεδο με το οποιο νοιωθω σχετικα πολυ ανετα και οχι παραπανω.

Τωρα ολοι αυτοι οι παραγοντες επιδρουν ή δεν επιδρουν αναλογα με το πως δουλευει το μυαλο σε δεδομενη συνθηκη. Πχ αν οδηγω συνειδητα και τα ματια μου εστιαζουν στο δρομο τα σκεφτομαι. Αν το μυαλο "κλειδωσει", τα ματια σταματησουν να εστιαζουν σε συγκεκριμενα σημεια αλλα βλεπουν το δρομο ως συνολο και τα ποδια/χερια κανουν μικροδιορθωσεις μονα τους ολα αυτα πανε περιπατο. Το προβλημα σε μια τετοια περιπτωση θα αρχισει μονο οταν το αμαξι κανει κατι τρομακτικο και αντι η αντιδραση του οχηματος να κοντρολαριστει απο το "κλειδωμενο" αλανθαστο μυαλο, ελεχθει τελικα απ'το "μολις ξυπνημενο" συνειδητο μερος, το οποιο ειναι θεοαργο στην αντιληψη και μοιραια στις αντιδρασεις.

Η αληθεια ειναι οτι οταν δουλευω σε "κλειδωμενο" mode, η χαρα περιοριζεται σε κατι σαν αναμνηση. Δηλαδη λες "τι εκανα τωρα" αφου τελειωσει η στροφη. Αν οδηγας συνειδητα νιωθεις τη χαροπαλη all the way και εχεις περισσοτερη αισθηση οτι "παλεψα και κερδισα"...

Παντως εχω σκεφτει απειρες φορες ποσο ωραια θα ηταν να υπηρχε μια πιστα η οποια να εχει ασφαλτο για run-off area και να πρεπει να κινηθω μεσα σε δεδομενες ασπρες γραμμες... Ασημαντα εμποδιακια οπως μικρα κεκλιμενα τσιμεντενια κερμπ καλο θα ηταν να υπαρχουν για να φαινεται/νιωθεται καλυτερα ο διαχωρισμος (εντος/εκτος) πιστας. Πιστευω οτι σε μια τετοια κατασταση, ο φοβος θα εξουδετερωνοτανε απο την εξισωση σημαντικα και τα οδηγικα μαθηματα που θα μπορουσε να βγαλει ο καθενας πιθανων να ειναι αρκετα σημαντικα οσον αφορα το οριο του αυτοκινητου και τι τελικα μπορει να κανει και τι οχι. Που ειναι το οριο του και που ειναι ο φοβος μας. ... και μετα ξυπνησα...

Τωρα που το σκεφτομαι, ενα απ'τα αγαπημενα μου δρομολογια (πλατεια πεντελης-Αγ. Πετρος) με εχει κανει κατα πολυ "αργοτερο" οδηγο μονο και μονο που βλεπω τις μπαριερες που βαλανε σε διαφορες κλειστες στροφες. Παλια εμπαινα, εμπαινα και το εστριβα τελευταια στιγμη (εστω και αν κινδυνευα να φυγω εκτος δρομου). Τωρα ψυχολογικα αναγκαζομαι και κοβω το τιμονι πολυ νωριτερα γιατι φοβαμαι μην φυγω με μουτρα πανω στη μπαριερα.

Και τελος για να απαντησω στο ερωτημα αν ειναι ταλεντο ή επικτητη ικανοτητα, πιστευω οτι η ταχυτητα απο σημειο σε σημειο εχει καθαρα σχεση με τεχνικη (επικτητο), αλλα πραγματα οπως το να μπαινεις με τα οσα αδιαφοροντας για το τι θα γινει μετα εχει αμεση σχεση με το ποσο φοβαται ο καθενας σαν ανθρωπος. Το οποιο πιθανολογω εχει γενετικη σχεση με το αισθημα υπευθυνοτητας και αυτοσυντηρησης αλλα και επικτητα χαρακτηριστικα κοινωνικης σκεψης που εμφυτευτηκαν στο ατομο οπως μεγαλωνε (πχ μεγαλωμα σε συντηρητικη οικογενια ή βιωμα extreme εμπειριων που κανουν καποιον "ατρομητο")... Αρα πρεπει να ειναι ενας συνδιασμος το ολο σκηνικο...

[DimiP]

[glf]

εγώ το βλέπω ως εξής...

1ον, πρέπει να ξέρουμε αν έχουμε τη δυνατότητα να το επαναφέρουμε όταν το χάσουμε. Εδώ βοηθάει να έχεις ρεπερτόριο.
2ον, όσο καλύτερα νιώθουμε πότε θα το χάσουμε, τόσο λιγότερο θα χρειαστούμε τα παραπάνω. αλλά και εδώ ισχύει "μάθε τέχνη κι ασ' τηνε.."
3ον, όπως είπε και ο dimiP, πάντα πας στη διαδρομή που ξέρεις και δοκιμάζεις πάνω-κάτω τα ίδια πράγματα. Αν σε κράτησε, μπες την επόμενη λιιιγο παραπάνω. μπες όπως πριν αλλά δώσε περισότερο τιμόνι, ή δώσε παραπάνω γκάζι. Ετσι θα πιάσεις το όριο σου.. ε και αν ξεφύγεις λιιιιιιγο παραπάνω τότε πιάνεις τα 2 και 1

και ειλικρινα, αν δεν είσαι καλός στο 1ο, κάτσε στ'αυγά σου. Αυτό με έχει σώσει ως τώρα και δεν έχω τρακάρει ποτέ. (φτου φτου φτου σκόρδα).
το ότι έφυγα σε χωράφια σε χωμάτινες δοκιμές δε μετράει

α ναι, το χώμα είναι μεγάλο σχολείο για να μάθεις τα 1 και 2 γιατί τα κάνεις όλα με λίγα χλμ....

---

[Baphomet]

εγώ πιστεύω πως όλα στη ζωή είναι θεμα του να το εχεις μεσα σου εκ πρώτης. αλλά παντού κάποιος που το έχει μεσα του αλλά δε το δουλευει σύντομα θα χασει από τον δουλευταρα. αυτό το λεει καποιος που εφαγε 10 χρόνια στα σταδια του στίβου και είδε καλά τι σημαίνει ταλέντο και τι προπόνηση. ετσι πιστευω είναι και με την γρηγορη οδήγηση. μπορεί να εχει ταλέντο αλλά αν δε το δουλεψεις σιγουρα άλλοι που απλά τους αρεσει να τρεχουν και προσπαθουν να γινουν καλυτεροι μερα με τη μερα θα ειναι καλυτεροι απο σενα. αυτα που ειπε ο glf θεωρώ οτι είναι πολύ σωστα. οτι κι αν ειστε θελει δουλεια...

[zzzleepy]

Πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε στο ότι η γρήγορη οδήγηση είναι ταλέντο. Κι όπως κάθε ταλέντο, αν δεν το αξιοποιήσεις κατάλληλα, τότε θα πάει χαμένο. Όσοι το έχουν είναι οι τυχεροί. Από την άλλη όμως υπάρχει και η εμπειρία και η γνώση οι οποίες έρχονται με τον καιρό και με δοκιμές, με μικρά βήματα κάθε φορά. Το κακό είναι όμως ότι δεν έχουμε που να εξασκηθούμε. Στο δρόμο; Εκτός του ότι δεν είμαστε μόνοι και οι δρόμοι μας δεν είναι και ό,τι καλύτερο, δεν υπάρχει και ασφάλεια. Στο χώμα; Αντέχει το αυτοκίνητό μας τέτοιες χωμάτινες δοκιμές;

Tελικά ο φόβος που νιώθουμε όταν επιχειρούμε να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να δοκιμάσουμε τις αντοχές μας, έγκειται σ'αυτό που είπε ο Alex (τον οποίο προσωπικά θαυμάζω για τις απόψεις του) στο γεγονός ότι αν γίνει κάποιο λάθος, τότε το λιγότερο που θα πάθουμε είναι να πληρώνουμε τα σπασμένα (να μη μιλήσω για χειρότερα). Από την άλλη όμως πιστεύω ότι είναι και θέμα εκπαίδευσης. Υπάρχει κανένας δάσκαλος οδήγησης που να σου εξηγεί τι είναι π.χ. υποστροφή ή υπερστροφή και τι πρέπει να κάνεις όταν αυτές εμφανιστούν; Κανένας. Αυτά τα μαθαίνεις μόνος σου. Θα μου πεις, η σχολή οδηγών σε μαθαίνει πως να οδηγάς, όχι πως να οδηγάς γρήγορα. Ναι, δεν έχω αντίρρηση. Όμως δεν πρέπει να γνωρίζεις τις αντιδράσεις του αυτοκινήτου σου όταν θα έρθει μια δύσκολη στιγμή; Να μην ξέρεις πως πατάει στο δρόμο και που θα φύγει; Παράδειγμα φίλης στην οποία έφυγε η μούρη και αντί να προσπαθήσει να την ισιώσει, απλώς το άφησε να φύγει και να σταματήσει στο τοίχο (που παρεπιμπτόντως εμφανίστηκε ξαφνικά ). Δεν ήξερε τι να κάνει; Τα έχασε; Όπως και να έχει το πράγμα, η κοπέλα δεν οδηγούσε γρήγορα κι όμως να που χρειάστηκε να ξέρει κάτι παραπάνω ώστε να αποφύγει τη σύγκρουση. Και δυστυχώς δεν το ήξερε. Αλλά και να είχε τις γνώσεις, θα είχε την ψυχραιμία; Δυστυχώς η ψυχραιμία δεν είναι κάτι που μαθαίνεται...

Είναι καλό να δοκιμάζεις τα όριά σου και καμιά φορά να τα ξεπερνάς, πάντοτε με μέτρο φυσικά και με απόλυτη επίγνωση του τι κάνεις και πως το κάνεις. Εγώ προσωπικά έχω μάθει τα όριά μου και τα όρια του 206 μου είτε από λάθη (ευτυχώς όχι επιζήμια) είτε από δοκιμές εκ του ασφαλούς (στο μέτρο του δυνατού πάντα). Ξέρω ότι είμαι αυτός ο οδηγός, έχω αυτό το αυτοκίνητο και μπορώ να το οδηγήσω με αυτόν τον τρόπο. Αν αργότερα για παράδειγμα αλλάξω ανάρτηση,θα ανεβάσω τα όρια του αυτοκινήτου μου και κατά συνέπεια και τα δικά μου ως οδηγός. Από την άλλη, μπορεί αύριο μεθαύριο να μου δωθεί η ευκαιρία να οδηγήσω σε μια πίστα, με κάποιον που ξέρει και που θα μου μάθει κάτι παραπάνω από αυτό που ήδη ξέρω ή που έχω μάθει μόνος. Και πάλι θα ανεβάσω τα όρια μου ως οδηγός και ίσως να ανακαλύψω ότι και το 206 μου μπορεί να πάει και παραπάνω από αυτό που μέχρι τώρα νόμιζα, γιατί απλώς θα έχω μάθει έναν καλύτερο και σωστότερο τρόπο.

Συμπέρασμα; Αυτό που χρειάζεται κυρίως στη γρήγορη οδήγηση είναι οι γνώσεις, η εμπειρία και η σωστή κρίση. Όλα συνδέονται μεταξύ τους κι αν σου λείπει κάποιο από αυτά τότε χάνεις και στο σύνολο. Οι γνώσεις αποκτούνται, η εμπειρία έρχεται με τον καιρό, τις δοκιμές και τα λάθη (αρκεί να μαθαίνεις από αυτά και να μην τα επαναλαμβάνεις) ενώ η σωστή κρίση μπορεί να μην υπάρχει μεν, όμως αποκτάται από τα δυο προηγούμενα. Πιστεύω ότι όλοι μπορούν να κινηθούν γρήγορα αν πληρούν τα παραπάνω σε ικανοποιητικό βαθμό. Από εκεί και πέρα έρχεται και παίρνει θέση το ταλέντο, το πάθος, το "κάτι" που λένε. Όσοι το έχουν τότε ξεπερνούν το μέσο όρο και μπορούν να πάνε ακόμα γρηγορότερα. Τι να το κάνεις το ταλέντο χωρίς γνώσεις, χωρίς εμπειρία; Αλλά αν τα έχεις, και έχεις και το "κάτι" τότε μπορείς να πας πολύ ψηλά...

---

Για όλο τον κόσμο είσαι κάποιος... για κάποιον είσαι όλος ο κόσμος...

[netblaster]

Ολοι οι προλαλησαντες ειστε πολυ σωστοι!!! Η αποψη η δικη μου ειναι καθαρα οτι η γρηγορη οδηγηση ειναι εμφυτη, ενα χαρισμα!!! Δεν καλλιεργειται, ουτε αποκταται!!! Η εμπειρια και η προσπαθεια και οι σχολες και οτι αλλο βοηθουν ωστε να βελτιωθει η ικανοτητα αυτη!!! Ο πιο σημαντικος παραγοντας ειναι το ρισκο!!! Αν δεν υπαρχει αυτο τοτε υπαρχει ο φοβος και αν υπαρχει φοβος δεν γινεται γρηγορη οδηγηση!!! Κρινοντας απο τον εαυτο μου βλεπω οτι ορισμενες φορες με πιανω να κινουμαι λιγο πιο γρηγορα αποτι συνηθως και το ποδι σηκωνεται αυτοματα...Και οταν λεμε γρηγορη οδηγηση δεν εννουμε να πηγαινεις με 200 στην ευθεια, αν και μερικοι δεν αισθανονται ασφαλεια να κανουν ουτε αυτο!!! Μερικες φορες που μουχει φυγει, ευτυχως σε μια διαδρομη στο χωριο μου, αφου το επανεφερα σταματησα το αυτοκινητο για λιγο και μετα συνεχισα!!! Ε καταλαβα οτι εγω δεν ειμαι γιαυτα...Βεβαια μεσα στην πιστα, με καρτ, τα πραγματα αλλαζουν τελειως!!! Αυτο γινεται ομως γιατι εκει αισθανομαι αφαλεια που δεν μου τη δινει ο δημοσιος δρομος, δεν ρισκαρω τιποτα!!! Αν φυγω ξαναεκκινω και αυτο ηταν!!! Αν φυγω σε δημοσιο δρομο ποιος ξερει που θα φυγεις, που θα πεσεις πανω...

---

Δεν έχει σημασία πόσο γρήγορο αυτοκίνητο έχεις, αλλά πόσο γρήγορα μπορείς να το πας!!!

[glf]

Σχετικά με το ταλέντο.. Τα 1 και 2 που είχα γράψει θα δουλέψουν σε... εκθετική μορφή σχετικά με το οδηγικό ταλέντο. Και αν είσαι και άφοβος και τα σχετικά θα μπορείς να κάνεις τρελά πράματα.

Προσωπικά φοβάμαι! Φοβάμαι να σπάσω το αμάξι γιατί το θέλω κάθε μέρα. Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι δεν φοβάμαι για την προσωπική μου ασφάλεια, γιατί πάντα είμαι στα όρια μου. Οταν δηλ. θα πάω μια διαδρομή πάντα είμαι εντος ορίων, είμαι 100% σίγουρος ότι (με τέλειο δρόμο και χωρίς απρόοπτα) δε θα το χάσω το αμάξι.
Φυσικά στην οδηγική μας ιστορία θα δούμε πολλά απρόοπτα επάνω σε στροφή. Εγώ μέχρι σήμερα έχω πετύχει 3 ζωντανά επάνω στο δρόμο..
Η πρώτη ήταν με το 106 γεμάτο, γυρνούσαμε από το στρατόπαιδο.. και επάνω στο δρόμο Κοζάνης-Καστοριάς, σε "τυφλή" στροφή διαρκείας με καμια 100 χλμ να σου το σκυλάκι να κοιτάει σα χάνος...
Μετά πέτυχα σκύλο μεσ την έθνική οδό Βέροιας-Θεσ/νίκης.. προσπερνούσα νύχτα σε ίσιάδι και τον είδα την ώρα που προσπερνούσα με 160.... φρένο ούτε λόγος, τιμονιά και φύγαμε..

Ε πιστεύω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις με έχουν σώσει οι "ασκήσεις ετοιμότητας". Κατι σαν τους συναγερμούς στο στρατό... Πας σε ίσιο δρόμο και στην ψύχρα τραβάς χειρόφρενο και προσπαθείς να το κρατήσεις ίσια.. μπαίνεις σε στροφή και κάνεις το ίδιο... γενικά παλεύεις να χανεις και να επάναφέρεις το αμάξι. Ε σιγά σιγά εξοικιώνεσαι και φτιάχνεις το ρεπετρόριο σου. Και την μαύρη ώρα που θα σου χρειαστεί να ελπίζεις ότι θα σου έρθει και θα το κάνεις ΥΠΟΣΕΙΝΗΔΗΤΑ!!!

Αν βαριέσαι να το κάνεις μόνος σου ή δε μπορείς να βρεις άδειο δρόμο τότε πάς στο SAFETRACK ή σε άλλη πίστα και στο δίπλα κάθισμα βάζεις κάποιον που θέλεις να σου δείξει. Η πλάκα είναι ότι αυτό το έκανα και στο Αιγίνιο, με ένα παληκάρι με Prellude και είχε φανεί ότι μπορούσε να διορθώσει κάποια πράματα στο στρίψιμο του. Καναμε 1 γύρα και μετά κατέβηκα και του είπα "τωρα πρέπει να προπονηθείς μονος σου".

Α ναι, οι μηχανόβιοι πρέπει να είναι έτοιμοι για τέτοια, 5 φορές παραπάνω απο τους 4τροχους....

---

[douf]

Άν ο Θεούλης δεν σου δώσει αγωνιστικά χέρια όσο γρήγορος και να το παίζεις,δεν είσαι.Σαφώς όμως τα χέρια γίνονται καλήτερα με τα χρόνια και την εμπειρία.Το σίγουρο είναι ότι όσο παιρνάνε τα χρόνια το μυαλό μας πήζει και συνδειδητοποιούμε όλο και περισσότερες παγίδες και έτσι θέλοντας ή μη παραδεχόμαστε τα λόγια των μπαμπάδων μας...
''ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΙΣ'' (Μην ντρέπεστε δεν είναι κακό )

[WILLIAMS]

Ολα ειναι αισθηση....
Το κακο ειναι οτι οι περισσοτεροι απο εμας προσπαθουν να μαθουν να οδηγουν η να μαθουν ολα τα παραπανω περι οριακης οδηγησης στους δημοσιους δρομους... ....
Δεν προκειται ποτε να το μαθουν ουτε στα λιμανακια ουτε στα carrefour στη σαλονικη..
Το καλυτερο σχολειο για αρχη ειναι τα cart και ρωταω ποσοι απο τους παραπανω εχουν καταφερει να στριψουν ενα ROTAX με πολλα και επιτυχια...?????Οσοι το εχουν κανει σιγουρα εχουν αυτο το κατι που χαρακτηριζει τους ικανους και γρηγορους οδηγους
Στη συνεχεια η βελτιωση της ικανοτητας ερχεται με το να πιασει ο καθενας το γαλλακι του και να παει σε μια πιστα...εκει θα βρει τις γραμμες,θα μαθει να φρεναρει,να καρφωνει τις ταχυτητες και να το επαναφερει οταν το χασει,χωρις συνεπειες...
Τελικα θα καταλαβει οτι το να κανεις το Ταρζαν σ'ενα δρομο γεματο τρυπες,αναποδες κλισεις με επιφανεια γυαλιου δεν εχει ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΗΜΑ

[STELIOS]

[HackerWerger]

[WILLIAMS]

Οταν βρεις το κολωνακι ομως με το κολαρακι του γαλλου θα κλαις με μαυρο δακρυ...
Τελωσπαντων δεν ειπα πως στο δρομο πρεπει να παμε σαν το παππου μας..
αλλα οτι ουσιαστικη βελτιωση στην οδηγικη μας ικανονοτητα μονο η πιστα θα μας προσφερει...(οδηγηση με γραμμες,στριψιμο στο οριο)
Μηπως παιζετε πολυ NEED FOR SPEED UNDERGROUND???
KAI ΓΩ ΠΑΙΖΩ αλλα δεν εχω πατησει ποτε το νιτρο μεσα στη πολη σε ωρα αιχμης....

[glf]

- χειρόφρενα δε μαθαίνεις στην πίστα
- χειρόφρενα μαθαίνουμε και δουλέυουμε πάντα με μικρές ταχύτητες (1 συνήθως στο κιβώτιο, 2α σε γλιστερο οδόστρομα και φαρδύ μέρος)
- σε σκονισμένο δρόμο το λάστιχο γλυστράει χωρίς φθορά.
- με γκάζι στην έξοδο, "σβήνει" η σφαλιάρα του χειρόφρενου, πάντα με ίσιο τιμόνι.

και κατά δεύτερο, όταν πάτησα πίστα ήξερα ήδη να πηγαίνω γρήγορα και να πηγαίνω με γραμμές. βασικά δεν έμαθα κάτι από όσες φορές μπήκα στο Αιγίνιο
το μόνο που σημειώνω είναι οτι δε χρειάζεται να είμαστε απόλυτοι (ο McRae και ο Loeb δεν έμαθαν να οδηγούν σε πίστα).

κατά τα άλλα συμφωνω για την σχετική ετοιμότητα και εμπειρία που πρέπει να έχουμε οταν οδηγούμε γρήγορα σε ανοιχτό δρόμο με κυκλοφορία.

---

[HackerWerger]

Σωστός ο glf!!

---

Wake up!!!
Time to die...