| Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
| Συγγραφέας |
Μήνυμα |
RoadRunner122 (Γιάννης)
Έχω ξεφύγει !!!
106RallyeS2/206XS/C4II
Ένταξη: 30 Οκτ 2008
Δημοσιεύσεις: 2965
Τόπος: Δροσοπηγή
|
 Δημοσιεύθηκε: Παρ 02 Νοέ 2012, 10:08:29 Θέμα δημοσίευσης: |
 |
|
| reselie-206 έγραψε: | | MEMsound έγραψε: |
θα ξεκινησει κανεις απο Αθηνα Κυριακή πρωί? |
εγώ... |
Οι Κυριακάτικοι, θα επικοινωνήσουμε σε περίπτωση που τα φέρει βολικά και ανέβω κι εγώ 
3rioStooges-Motorsport Team |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
volvos (volvos)
Άντε γεια !!!
Ένταξη: 08 Απρ 2004
Δημοσιεύσεις: 15542
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ 02 Νοέ 2012, 10:17:45 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
αν μπορεις γιωργο καταφρακτε μιληστε με ιντζιγλου να μας φερευε
την ενδοσυνενοηση του |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
volvos (volvos)
Άντε γεια !!!
Ένταξη: 08 Απρ 2004
Δημοσιεύσεις: 15542
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ 02 Νοέ 2012, 10:18:14 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
αν μπορεις γιωργο καταφρακτε μιληστε με ιντζιγλου να μας φερευε
την ενδοσυνενοηση του |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Sinanai (Κωστής)
Άντε γεια !!!
Peugeot 206 1.6 (16V) GTi (2006)
Ένταξη: 10 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 5637
Τόπος: Στις "Κάπα" των παλαιών Ε.Ο.
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ 02 Νοέ 2012, 12:49:46 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Τσεκ και ο τεχνικός έλεγχος... Τώρα πλυσιματάκι και κόλλημα αυτοκόλλητα! 
Σβέλτα, μαντόνα, μανιβέλα
φρένο, στραπάτσο, καραμπόλα
μόδα, καβάλα, ντόλτσε βίτα
τρόμπα, φιγούρα, σαχλαμάρα κι άρπα-κόλλα |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
MEMsound
Υπεύθυνος Συνεργασιών
206gti
Ένταξη: 17 Σεπ 2004
Δημοσιεύσεις: 31098
Τόπος: Στροφοδιαδρομές
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ 02 Νοέ 2012, 13:55:55 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
η πιο ωραία βόλτα...
ειναι η επόμενη... |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Sinanai (Κωστής)
Άντε γεια !!!
Peugeot 206 1.6 (16V) GTi (2006)
Ένταξη: 10 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 5637
Τόπος: Στις "Κάπα" των παλαιών Ε.Ο.
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ 02 Νοέ 2012, 21:25:55 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Πανέτοιμος ο Μίναρος και το πληρωματάκι του, να οργώσουν τη Στερεά!
Τα λέμε Καμένα Βούρλα, μάγκες!
Σβέλτα, μαντόνα, μανιβέλα
φρένο, στραπάτσο, καραμπόλα
μόδα, καβάλα, ντόλτσε βίτα
τρόμπα, φιγούρα, σαχλαμάρα κι άρπα-κόλλα |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
RoadRunner122 (Γιάννης)
Έχω ξεφύγει !!!
106RallyeS2/206XS/C4II
Ένταξη: 30 Οκτ 2008
Δημοσιεύσεις: 2965
Τόπος: Δροσοπηγή
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ 03 Νοέ 2012, 00:05:30 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ποοοπο είναι τέλειο ρε φίλε!
Παραλίγο νόμιζα πως ήταν κάποια μινιατούρα του πλακετοκόφτη πάλι... 
3rioStooges-Motorsport Team |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Sinanai (Κωστής)
Άντε γεια !!!
Peugeot 206 1.6 (16V) GTi (2006)
Ένταξη: 10 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 5637
Τόπος: Στις "Κάπα" των παλαιών Ε.Ο.
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ 03 Νοέ 2012, 06:12:52 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Καλημέρα και καλή μας τύχη!
Σβέλτα, μαντόνα, μανιβέλα
φρένο, στραπάτσο, καραμπόλα
μόδα, καβάλα, ντόλτσε βίτα
τρόμπα, φιγούρα, σαχλαμάρα κι άρπα-κόλλα |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
MEMsound
Υπεύθυνος Συνεργασιών
206gti
Ένταξη: 17 Σεπ 2004
Δημοσιεύσεις: 31098
Τόπος: Στροφοδιαδρομές
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ 03 Νοέ 2012, 09:22:29 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
η πιο ωραία βόλτα...
ειναι η επόμενη... |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
plaketokofths (Γιάννης)
Έχω ξεφύγει !!!
Piper J-3 Cub
Ένταξη: 25 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 3189
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ 03 Νοέ 2012, 15:37:59 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| Λυπάμαι για μένα που είμαι μακριά και δεν μπορώ να έρθω, χαίρομαι αφάνταστα για την συμμετοχή σας (και των 2 αυτοκινήτων). Καλό αγώνα και καλά να περάσετε εύχομαι! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
RoadRunner122 (Γιάννης)
Έχω ξεφύγει !!!
106RallyeS2/206XS/C4II
Ένταξη: 30 Οκτ 2008
Δημοσιεύσεις: 2965
Τόπος: Δροσοπηγή
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ 03 Νοέ 2012, 23:55:32 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Θ'ανέβει τελικά κανείς αύριο (Κυριακή)?
Αν ναι, για τι ώρα λέτε???
3rioStooges-Motorsport Team |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Atmovat (Γιάννης)
Μέλος
Peugeot 207 Rallye 1.6T
Ένταξη: 30 Δεκ 2009
Δημοσιεύσεις: 135
Τόπος: Στοκχόλμη
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ 04 Νοέ 2012, 00:49:39 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Καλή επιτυχία και από εμένα στα παιδιά.  |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Sinanai (Κωστής)
Άντε γεια !!!
Peugeot 206 1.6 (16V) GTi (2006)
Ένταξη: 10 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 5637
Τόπος: Στις "Κάπα" των παλαιών Ε.Ο.
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ 04 Νοέ 2012, 23:54:26 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Καταρχήν στεναχωρηθήκαμε πάρα πολύ μόλις ο Τάκης μου 'στειλε μήνυμα ότι εγκατέλειψαν. Κρίμα και ελπίζω σύντομα το μπλε κατερπίλαρ να 'ναι έτοιμο για δράση. Παρόλα αυτά, φυσικά ξενρώνει πολύ το γεγονός να εγκαταλείψεις από "χαζή" αιτία, πόσο μάλλον σε έναν τέτοιο αγώνα... Κουράγιο Πέτρο και Τάκη και καλή επάνοδο.
Στα... δικά μας: Μόλις επέστρεψα, ψόφιος φυσικά, μετά από ένα απ' τα ομορφότερα διήμερα της ζωής μου, μακράν.
Το Σάββατο κάναμε μια έπικ γκάφα, χάσαμε μια λούπα σε ένα σημείο, και ως συνέπεια χάσαμε και τον τερματισμό μιας ειδικής, που μετρούσε διπλή. Αυτό μας έριξε πάααρα πολύ πίω στην κατάταξη, λόγω πολλών βαθμών ποινής που παίρνεις αν δεν τερματίσεις κάποια ε.δ. Έτσι χάσαμε όποια αμυδρή - είπαμε, πρώτη δική μυο και δεύτερη συμμετοχή του Λουκά σε ρεγκιουλάριτυ ήταν - πιθανότητα για κάποια στοιχειωδώς καλή θέση. Αυτή η πιθανότητα, όμως, όπως φάνηκε σήμερα, τελικά δεν ήταν τόσο αμυδρή. Παρόλο που η πείρα μας έλαμπε δια της απουσίας της, όπως και τα τεχνολογικά μέσα - έλλειψη, πρώτα και κύρια, καλού οδομέτρου, ήρθαμε στην 13η θέση των Ελλήνων (για την Κυριακή). Εκτός παρένθεσης φαίνονται οι βαθμοί ποινής σε κάθε ε.δ., που ισοδυναμούν σε δευτερόλεπτα απόκλισης απ' τον ιδανικό χρόνο της και στην παρένθεση η κατάταξη στην αντίστοιχη ε.δ. Όπως βλέπετε, λοιπόν, σήμερα τα πήγαμε ανέλπιστα καλά, πράγμα που σημαίνει ότι με λίγη παραπάνω προσοχή, που πλέον - όντας πολύ υποψιασμένοι για τις τυχόν παγίδες - την έχουμε, στο μέλλον νομίζω μπορούμε να τα πάμε ακόμα καλύτερα.
Τώρα ό,τι και να πω, πέρα απ' αυτά, είναι πραγματικά λίγο... Έστω με τόσες λίγες συμμετοχές, έστω ψιλομπουρδελάκι οργανωτικά, ήταν ένας αγώνας που στο όνομά του έχει αυτή τη λεξούλα, που για όλους μας είναι θρύλος. Και έστω με ελάχιστο κόσμο γύρω, χωρίς ράμπα, και κάτω από μια φουσκωτή κιτς αψίδα, το να εκκινείς κάτω απ' το Βράχο και μια μέρα μετά να τερματίζεις εκεί, που έχεις δει να παρελαύνουν μέρες καλοκαιριού ιερά τέρατα προξενεί ρίγος χαράς.
Σβέλτα, μαντόνα, μανιβέλα
φρένο, στραπάτσο, καραμπόλα
μόδα, καβάλα, ντόλτσε βίτα
τρόμπα, φιγούρα, σαχλαμάρα κι άρπα-κόλλα |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
BTS (Πέτρος)
Έχω ξεφύγει !!!
Λουλακί Κατερπίλαρ
Ένταξη: 30 Οκτ 2002
Δημοσιεύσεις: 1148
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ 05 Νοέ 2012, 02:02:31 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Συγχαρητήρια Κωστή και Λουκά!
Θα συμφωνήσω ότι ήταν ένα διήμερο που θα "μείνει" ως μία πολύ ωραία εμπειρία στη μνήμη όλης της παρέας που βρέθηκε στα Καμένα Βούρλα το Σάββατο βράδυ, ανάμεσα σε αυτοκίνητα ζωντανούς θρύλους των ράλλυ.
Όσον αφορά τον δικό μας αγώνα, το ΑΧ και με τις περιποιήσεις των ...duo stooges ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση που είχε βρεθεί ποτέ.
Ξεκίνημα στην σκληρή και δύσκολη Καρυά των 20 χλμ. Βρίσκουμε από την αρχή ρυθμό αξιοπρεπή και προσέχουμε μην πονέσουμε το αυτοκίνητο, για να βγάλει τις έξι άκροπολικές ειδικές. Όπου βλέπουμε πολύ κόσμο, το αφήνουμε να γυρίσει λίγο παραπάνω. Για αυτό είμαστε εδώ άλλωστε, για να γουστάρουμε!
Το αυτοκινητάκι - που στο παρκ φερμέ της εκκίνησης έμοιαζε με παιχνίδι, σε σχέση με τα υπόλοιπα αυτοκίνητα του πρωταθλήματος - δουλεύει αδιαμαρτύρητα και μας κάνει όλα τα χατήρια, όπως εκείνο το αλματάκι μετά το ποταμάκι στο τσιμέντο!
Ο Παναγιώτης είναι 100% σωστός στις σημειώσεις, οι οποίες παρά τα μόνο 3 περάσματα είναι απλές και ουσιαστικές. Έχει πλέον πειστεί ότι το πραγματάκι αυτό έχει τσαγανό και νομίζω πως ξεπέρασε τις ανησυχίες που είχε τις προηγούμενες ημέρες για την συμπεριφορά και την αντοχή της low budget ανάρτησης στο χώμα.
Προς τα μέσα της ειδικής ανεβαίνει η θερμοκρασία και ελλατώνω ρυθμό. Δεν το λέω στον Παναγιώτη. Κάνω υπομονή γιατί σε λίγο αρχίζουν οι κατηφόρες προς Ελάτεια. Τα γκρέμια είναι τέτοια, που στο βάθος διακρίνεται η Αυστραλία. Ακόμα και εκεί, οδηγούμε μεν ζωηρά, αλλά προσέχουμε τα νεροφαγώματα και το πολύ μπόσικο χαλίκι στο χείλος του γκρεμού. Στον τερματισμό έχει φουρκέτες διαρκείας και βλέπουμε κάποιους να μας χειροκροτούν. Κουνάμε λίγο παραπάνω την ..ουρίτσα του ΑΧ (έχουν υπερθερμανθεί τα πίσω λάστιχα) και μέχρι να το καταλάβουμε, περνάμε το φλάινγκ.
Στο δρόμο για Ελάτεια, η θερμοκρασία ανεβαίνει κι άλλο. Χάνουμε παραφλού και δεν υπάρχει χρόνος για συμπλήρωμα και εξαέρωση. Ξεκινάμε δυνατά την Ελάτεια, και ότι γίνει, μπροστά σε αγαπημένους μας ανθρώπους που ήρθαν να μας δουν.
5 χλμ μετά η θερμοκρασία είναι στα κόκκινα και το παραφλού έχει εξαφανισθεί. Το μοτέρ δεν φορτώνει πάνω από 2η ταχύτητα και κάποια στιγμή σβήνει και δεν ξαναπαίρνει. Η εγκατάλειψη είναι γεγονός, από μία αιτία, που υποτίθεται είχε επισκευαστεί... Γιάννη ακούς? ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ...!
Από εκεί και πέρα, περνάμε ένα τετράωρο μέσα στον ήλιο, μέχρι να τελειώσει και το δεύτερο σκέλος και να έρθει η ΕΛΠΑ να πάρει το αυτοκίνητο. Ο ήλιος σε συνδυασμό με την κόπωση των προηγούμενων ημερών (που έτρεχα παράλληλα με τη δουλειά να τα προλάβω όλα) μου κάνει ένα κεφάλι κουδούνι, που χειροτέρεψε καθώς επιστρέφαμε Καμένα Βούρλα.
Ταλαιπωρία; Σε καμία περίπτωση. Αυτό που έζησα το ΣΚ, το θεωρώ τύχη, ειδικά στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Και πάνω από όλα, είναι πολύ ωραίο, να βλέπεις τους φίλους σου να "συστρατεύονται" προς ένα τέτοιο "ευγενή" σκοπό. Θα ήθελα να ευχαριστήσω:
τον φίλο μου Παναγιώτη που μου παραχώρησε το Σαμουράι του για αναγνωρίσεις, τον Παναγιώτη volvo που συμμετείχε μαζί μου, τον Γιάννη, τον Γιώργο και τον Γιάννη, που κατά καιρούς αναβαθμίζουν το ΑΧάκι με τη δουλειά τους, ξανά τον Γιώργο και τον Γιάννη, που πλέον έχουν στο ενεργητικό τους μία συμμετοχή σε Ιστορικό ακρόπολις ως Service Team (πόσοι επαγγελματίες μπορούν να το ισχυριστούν αυτό;), την Χρύσα, τον Σάββα, την Ελπίδα, τον Ιάκωβο, τον Μάνο για την κάμερα, τον Κώστα Καραταρούκ που ότι φτιάχνει δεν χαλάει με τίποτα, τον Στέλιο που μετέφερε το ακινητοποιημένο ΑΧ στην έδρα του και αρκετούς άλλους που συνέβαλαν με τον ένα ή άλλο τρόπο.
Καλή συνέχεια σε όλους.
Προσεχώς βίντεΑ και φωτό.
http://www.r40.gr/gallery2/main.php?g2_view=core.DownloadItem&g2_itemId=128121&g2_serialNumber=2
www.euphemus.eu
Έχει επεξεργασθεί από τον/την BTS στις Δευ 05 Νοέ 2012, 12:44:53, 4 φορές συνολικά |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Jean (Γιάννης)
Τρελλαμένο μέλος
106 Rallye 16V, 106 S16 N/2
Ένταξη: 02 Ιούλ 2007
Δημοσιεύσεις: 611
Τόπος: ..ξανά στο μπάκετ!
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ 05 Νοέ 2012, 11:10:08 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ευχαριστούμε πολύ Πέτρο για τα καλά σου λόγια!!!! Επίσης ήθελα να σε ευχαριστήσω για τη προσωπική εμπειρία στο να ζήσω έναν τετοιο αγώνα από μέσα. Στεναχωρήθηκα πολύ για εσένα και τον Τάκη για την ταλαιπωρία που περάσατε στην επιστροφή όπως και για το μπλε κατερπίλαρ. Αλλά τι λέμε, ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει ποιο δυνατούς που ισχύει και για το ΑΧ που θα βγει ακόμα ποιο δυνατό! Ελπίζω να ευχαριστηθήκατε τουλάχιστον την πρώτη Ε.Ε. και όλο το τριήμερο!
Και ραντεβού στον επόμενο αγώνα!!!
Θέλω να ευχαριστήσω την Χρύσα, τον Σάββα και την Ελπίδα για τη φιλοξενία τους!!!
Επίσης πολλά συγχαρητήρια στον Λούκα και στον Σιναναι για βρούμ με το Μινάκι!
3rioStooges-Motorsport Team |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
MEMsound
Υπεύθυνος Συνεργασιών
206gti
Ένταξη: 17 Σεπ 2004
Δημοσιεύσεις: 31098
Τόπος: Στροφοδιαδρομές
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ 05 Νοέ 2012, 12:30:07 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Κριμα ρε γα**το... για το ΑΧ... "χαζοβλαβη" τελειως...
Υπομονη να το επισκευασεις Πέτρο και βουρ στον επομενο αγωνα.
Κωστη "αντε γεια" το ολο ιστορικο σεναριο...κουκλάκι το μινι...
μερικες φωτο απο αφετηρια του ΑΧ και μερικες απο σημειο ανεφοδιασμου αργοτερα ή αυριο
η πιο ωραία βόλτα...
ειναι η επόμενη... |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Road_Runner (Νικόλας) (ο Παγκόσμιος)
Ειδ. Γραμματέας
Peugeot 206 OMG
Ένταξη: 27 Νοέ 2005
Δημοσιεύσεις: 7134
Τόπος: Pyongyang
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ 05 Νοέ 2012, 12:59:35 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Κριμα ρε Πετρο...
Πραγματικα... Επρεπε να τον τερματιζατε...
Καλα να ειστε να τρεξετε και του χρονου!
Κωστη, πολλα συγχαρητηρια!!! Και εις ανωτερα...
Μαζεψτε οσο πιο πολλες εμπειριες μπορειτε!! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
BTS (Πέτρος)
Έχω ξεφύγει !!!
Λουλακί Κατερπίλαρ
Ένταξη: 30 Οκτ 2002
Δημοσιεύσεις: 1148
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ 05 Νοέ 2012, 14:19:22 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Το ΑΧάκι μου κάποτε ήταν σαπάκι 1100 και εχθές, μετά από μακρά πορεία βρέθηκε "αρματωμένο" να παίρνει εκκίνηση στο Ιστορικό Ακρόπολις. Αυτό με γεμίζει με πολλή ικανοποίηση.
Όπως επίσης το ότι "νικήσαμε" το βουνό στο Ρεγγίνι και φτάσαμε αλώβητοι στον τερματισμό του, μετά από 22 λεπτά ακροπολικής ειδικής του '80.
www.euphemus.eu |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Sinanai (Κωστής)
Άντε γεια !!!
Peugeot 206 1.6 (16V) GTi (2006)
Ένταξη: 10 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 5637
Τόπος: Στις "Κάπα" των παλαιών Ε.Ο.
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ 05 Νοέ 2012, 14:29:16 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Και ένα κειμενάκι που έγραψα προς "δημοσίευση":
| Παράθεση: | Πάει κάνα δίμηνο, τώρα, που σε μια ανύποπτη στιγμή είχε χτυπήσει το τηλέφωνο και στην οθόνη είδα Λουκάς – Fiestakias. «Καμιά βόλτα Ψάθα θα μου πει να πάμε, τώρα», σκέφτομαι, και σιχτιρίζω που ακόμα υπηρετώ τη μαμά Πατρίδα. Με το άκουσμα, όμως, της πρότασής του, όχι μόνο δε σιχτίρισα, αλλά πρέπει στο πρόσωπό μου να σχηματίστηκε εκείνο το κλασικό ηλίθιο χαμόγελο… «Τι λες, τρέχουμε στο Ιστορικό; 3 και 4 Νοέμβρη είναι»… «30 Οκτώβρη απολύομαι», συλλογίζομαι, και χωρίς πολλά πολλά, χωρίς καν να έχω αναλογιστεί τι και πως, πετάω ένα μονολεκτικό «ναι».
Το επόμενο διάστημα, μέχρι τον αγώνα, προφανώς και δεν επαρκεί για καμιά σοβαρή προετοιμασία, αλλά, ανάμεσα στα σκοπέτα στην πύλη του Καποτά και τις υποχρεώσεις του Λουκά καταφέρνουμε και χωράμε μερικές συναντήσεις, που αποσκοπούν στο να μπω στη λογική του Regularity, πρώτον, και να καταφέρουμε να βρούμε έναν κώδικα συνεννόησης με τον οδηγό, δεύτερον.
Πέρα απ’ τη δική μας προετοιμασία, το Mini δέχεται κι αυτό κάποια στοιχειώδη περιποίηση, ώστε τουλάχιστον να μην αντιμετωπίσουμε πρόβλημα τεχνικής φύσης. Τακάκια, σωληνάκια φρένων, βάσεις μοτέρ, λίγο ψήλωμα. Να ‘χουμε όσο λιγότερες έγνοιες, έστω γι’ αυτά που δεν έχουν να κάνουν με τον ανθρώπινο παράγοντα. Ούτε λόγος να γίνεται για τοποθέτηση καλού οδομέτρου, οπότε εκ των προτέρων έχουμε επίγνωση ότι χωρίς κατάλληλο εξοπλισμό και με ελάχιστη πείρα – άλλο ένα Ακρόπολις κι ένα ακόμα αγώνα ο Λουκάς και κανέναν εγώ – πάμε με σκοπό πρώτα απ’ όλα να ευχαριστηθούμε τα διήμερο αυτό, να ρουφήξουμε όσο περισσότερες εικόνες, μυρωδιές και μελωδίες απ’ τα άλλα – ομολογουμένως – εντυπωσιακότερα αλλά και μη κατασκευάσματα, να καταγράψουμε στο μνημονικό μας κάθε δευτερόλεπτο και μέτρο στα βουνά της Στερεάς Ελλάδας και τέλος – ει δυνατόν – να μην κάνουμε χοντρές γκάφες. Πράγμα που τελικά δεν καταφέραμε, αλλά που δε μας μείωσε ούτε κατ’ ελάχιστο τη χαρά μας. Την τεράστια και αγνή χαρά του να συμμετέχεις σ’ αυτό το πράγμα που λέγεται Ακρόπολις.
Αγνή και απλή όσο τα μέσα που ‘χαμε στη διάθεσή μας. Το ταχύμετρο του Mini, το οδόμετρό του, που χάνει περί τα 83 μέτρα στο χιλιόμετρο, 2-3 χρονόμετρα, μπλοκάκι, post-it, μολύβια, στυλό, ταινία διπλής όψης, μονωτική ταινία, εκείνους τους εξαιρετικούς φακούς διαβάσματος της Energizer με το «μανταλάκι» για να πιάνουν σε βιβλίο, και ίσως κάνα δυο ακόμα τέτοια πανάκριβα και εξεζητημένα εξαρτήματα, ομολογκαρισμένα, εννοείται, απ’ τη FIA και τη θεία.
Όσο άσχετος και να ‘μουν με το θέμα Regularity, ποτέ δε θεώρησα ότι είναι «βόλτα», άποψη που ακούς από πολλούς, είτε από άγνοια, είτε από υπεροψία έναντι αυτού του τύπου αγώνα. Και αυτό επιβεβαιώθηκε με την πρώτη μας δοκιμή. Είχε προηγηθεί μια συνάντηση με το Λουκά, στην οποία μου ‘χε δώσει να μελετήσω υλικό από παλαιότερους αγώνες, αλλά όταν εκείνο το σαββατιάτικο πρωινό φτάσαμε στην εκκίνηση της Φυλής και μου ‘πε «πες μου», απλούστατα «τα ‘χασα». «Εεε, τι, πως, μισό, να βρω το χαρτί, το μολύβι, που ‘ναι το διαολεμένο το κομπιουτεράκι» ήταν οι πρώτες απαντήσεις που πήρε. Γρήγορα, όμως, μπήκα στο κλίμα και κατάλαβα ότι ο αγώνας αυτός όχι μόνο βόλτα δεν είναι, αλλά απαιτεί – ειδικά ελλείψη κατάλληλου εξοπλισμού – να ‘χεις ανά πάσα στιγμή πρόσβαση σε πληροφορίες, αποθηκευμένες είτε στο ξερό σου κεφάλι, είτε, καλύτερα φυσικά, σε ένα χαρτί, και με αστραπιαία ταχύτητα να μπορείς να τις επεξεργαστείς και να βγάλεις μια απόφαση για το πώς πρέπει να κινηθείς σε κάθε περίπτωση.
Ακολούθησαν τέσσερις-πέντε, συνολικά, μέρες δοκιμών σε ε.δ. παλιών αγώνων, και καταφέραμε, θεωρούμε, να βρούμε εκείνον τον κώδικα επικοινωνίας που έλεγα παραπάνω… Και, εφόσον βρήκαμε και σημειώσαμε και τις σωστές ταχύτητες στο ταχύμετρο – να ‘ναι καλά οι ταινίες της Tesa Film - και ορίσαμε και το σφάλμα του οδομέτρου, σε σχέση με την επίσημη χιλιομέτρηση του αγώνα, ήμασταν έτοιμοι για τον τεχνικό έλεγχο, την Παρασκευή πριν τον αγώνα. Εκεί συνειδητοποιήσαμε καλύτερα με τι θα είχαμε να κάνουμε στον αγώνα, απ’ τη μια - μιας και ο εξοπλισμός των περισσότερων συμμετεχόντων ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακός – και θαυμάσαμε από κοντά μερικά «διαμάντια» της αυτοκίνησης, απ’ την άλλη. Όλα καλά και με τον τεχνικό έλεγχο, λοιπόν, και το Μινάκι έρχεται στο γκαράζ για πλύσιμο και κόλλημα αυτοκόλλητων. Μια διαδικασία, που όσο αστεία και να φαίνεται, για κάποιον που πραγματικά αγαπά αυτό που λέγεται αυτοκίνητο και αγώνες, έστω χωρίς να συμμετέχει ενεργά – μέχρι τώρα τουλάχιστον – φαντάζει μια ιεροτελεστία πριν από τον αγώνα τον ίδιο.
Το 154 πάει για ύπνο, και περιμένει το πρωί της 3ης Νοέμβρη να παρουσιαστεί στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου για δεύτερη φορά στη ζωή του.
Έστω με ελάχιστο κόσμο, και έστω κάτω από μια κιτς φουσκωτή αψίδα, μια εκκίνηση κάτω απ’ την Ακρόπολη είναι μια εκκίνηση κάτω απ’ την Ακρόπολη. Δε νομίζω ότι έχει σημασία να περιγράψω συναισθήματα. Προσπαθώντας να πιστέψω τι ζω η ώρα πάει 09.51 και παίρνουμε εκκίνηση για την ε.δ. Τιτάν.
Κατηφορίζουμε γρήγορα τη Συγγρού, έχοντας προαποφασίσει ότι στις απλές διαδρομές θα πηγαίνουμε όσο γρηγορότερα μας επιτρέπουν οι εκάστοτε συνθήκες, ώστε να μην έχουμε άγχος, να φτάνουμε όσο πιο έγκαιρα στις ειδικές και να έχουμε χρόνο ώστε να ξανατσεκάρουμε τους υπολογισμούς μας. Διασχίζουμε περιφερειακό Δραπετσώνας, Σχιστό, ανεβαίνουμε από Μαγούλα και είμαστε χαλαρότατα στην ώρα μας στον Τιτάνα. Εκεί το πλήρωμα του κουκλίστικου και ταυτόχρονα άγριου 695 esse esse αντιμετωπίζει δυσκολίες. Παρά τις επίμονες προσπάθειές μας, αρνείται πεισματικά να πάρει. Δεν του περνά, όμως… Παίρνει και εκκινεί, τελικά, έστω με μια καθυστέρηση, την ε.δ. και χαιρόμαστε πολύ γι’ αυτό! Έρχεται και η σειρά μας… πρώτη φορά μετρώ ανάποδα σε μια εκκίνηση τέτοιου αγώνα και ό,τι και να πω για το πώς νιώθω είναι λίγο. Ξεκινάμε και προσπαθούμε να κρατήσουμε με ευλάβεια τη ζητούμενη ΜΩΤ, ακόμα και σε σχετικά σφιχτές στροφές. Βόλτα το Regularity, ε; Καλά… Περνάμε απ’ το σημείο αλλαγής ΜΩΤ με μια μικρή – για ‘μας – χρονική απόκλιση απ’ τον ιδανικό χρόνο που ‘χαμε υπολογίσει, και προσπαθούμε στο δεύτερο κομμάτι της να κινηθούμε ανεξάρτητα απ’ το πρώτο, ακόμα πιο σωστά. Τερματίζουμε την ε.δ. και οδεύουμε προς την επόμενη, τη Δάφνη, που τερματίζουμε επίσης χωρίς κάποιο τρελό λάθος και φτάνουμε στην πανωλεθρία μας. Η ε.δ. Λεύκτρα μας στέρησε όποια αμυδρή ελπίδα – φάνηκε εκ των υστέρων ότι – είχαμε, μιας και από ξεκάθαρα δικό μου λάθος χάνουμε ένα loop και μοιραία και τον τερματισμό της ε.δ., που μετρούσε διπλή. Φορτωνόμαστε, έτσι με χίλιους και πόντους, χωρίς όμως αυτό να το ξέρουμε εκείνη την ώρα. Συνεχίζουμε σαν απλά να έχουμε χάσει το loop. Η Άσκρη κυλά πολύ σωστά, φτάνοντας στη 10η ε.δ. να έχουμε 1.5” απόκλιση απ’ τον ιδανικό χρόνο, και στην ανασύνταξη στον Αλίαρτο προσπαθούμε να βγάλουμε άκρη με τις επόμενες ε.δ. και ειδικά με την παράξενη Τιθορέα, στο πρώτο κομμάτι της οποίας τελικά πετυχαίνουμε την καλύτερη επίδοση της ημέρας, με μισό δευτερόλεπτο απόκλιση.
Χαλαρά κουτρουβαλάμε τον Μπράλο και φτάνουμε Καμένα Βούρλα, όπου η ατμόσφαιρα είναι πολεμική. Σ’ όλη την πόλη μηχανικοί και πληρώματα τρέχουν να προλάβουν να αλλάξουν set up από ασφάλτινο σε χωμάτινο για τη δεύτερη μέρα της Sporting, ενώ και τα σύγχρονα αγωνιστικά του Πρωταθλήματος προετοιμάζονται πυρετωδώς. Ξεδιψάμε το όχημά μας, και το αφήνουμε να ξεκουραστεί. Αύριο πρέπει να μας βοηθήσει να ανακάμψουμε, όσο μπορέσουμε!
Βρισκόμαστε με τον Πέτρο και τον Τάκη, το πλήρωμα του AX που θα έτρεχαν την Κυριακή, και τον Γιάννη και το Γιώργο, που από κοντά κι αυτοί προσέφεραν πολύτιμη συμπαράσταση και βοήθεια ως υποστήριξη στους πρώτους, καθώς και με τον πανταχού παρόντα Ιωσήφ, που όλο χαρά μας ανακοινώνει την 8η θέση γενικής της μπλε Θεάς απ’ τη Διέπη, στα χέρια του Λάμπρου. Στο κέντρο του αγώνα μαθαίνουμε ότι είμαστε 37οι γενικής, 36οι απ’ τα ελληνικά πληρώματα, και πρώτοι απ’ τα πληρώματα που έχουν χρεωθεί αντίστοιχες ποινές, λόγω μη τερματισμού κάποιας ε.δ. ή για άλλους λόγους.
Ακολουθεί ρημαδοφαγητό, ως συνήθως, μην και πεινάσουμε τα παλικάρια, στον γειτονικό Άγιο Σεραφείμ. Χρύσα, Σάββα, Ελπίδα, Γιώργο ένα ευχαριστώ είναι λίγο, όπως και ένα simeco για να συνέλθουμε… Φυσικά και αστειεύομαι. Ο καλύτερος τρόπος να χωνέψεις μπριζολουκάνικα, σαλάτες, πατάτες είναι ένα γλυκάκι! Εις το επανιδείν παιδιά!
Πίσω στο ξενοδοχείο, όπου πέφτουμε κάτι παραπάνω από ξεροί για ύπνο, προλαβαίνοντας ευτυχώς να σετάρουμε τα ξυπνητήρια μας για τις 07.15.
Στο ξενοδοχείο Γαλήνη μαθαίνουμε ότι εκκινούμε 09.06, άρα έχουμε ευτυχώς χρονική άνεση να «βγάλουμε» τις ε.δ. τουλάχιστον μέχρι την ανασυγκρότηση του Γαλαξιδίου. Αυτή τη φορά τριπλοκοιτάμε το road book για να ψυλλιαστούμε εκ των προτέρων πιθανές λούπες, και να μην την ξαναπατήσουμε όπως το Σάββατο.
Πρώτη ε.δ. η Ανάβρα, μια ανάσα απ’ τα Καμένα Βούρλα, την οποία τελειώνουμε χωρίς δράματα, ξεκινώντας με αισιοδοξία – και σα να μην υπήρξε ποτέ η προηγούμενη μέρα και η γκάφα μας – την Κυριακή. Στο πρώτο κομμάτι των Ξυλικών, δε, καταφέρνουμε 0.3” απόκλιση απ’ τον ιδανικό χρόνο, ενώ και στο Βαγονέτο, η απόδοσή μας είναι αρκετά καλή, πάντα με τα κριτήρια που ‘χαμε θέσει, δεδομένης της απειρίας και της έλλειψης εξοπλισμού. Στη Βίνιανη δεν τα πάμε τόσο καλά, αλλά στη Βουνιχώρα με flying εκκίνηση και έχοντας σημάδι τους Raimondo/Calegari με την εκπληκτική 356 και στα γνωστά μου λημέρια στα Πεντεόρια ανακάμπτουμε κάπως.
Κατηφορίζουμε στο οικείο Γαλαξίδι, προμηθευόμαστε στερεά καύσιμα απ’ το φούρνο και καρφί για την καφετέρια, όπου πρέπει να «βγάλουμε» τις ε.δ. του τελευταίου κομματιού του αγώνα, συμπεριλαμβανομένου του Προσηλίου, με την παγίδα του. Μαθαίνουμε, και λυπόμαστε πολύ γι' αυτό, ότι ο Πέτρος και ο Τάκης με το AX εγκατέλειψαν και ευχόμαστε γρήγορα να είναι ξανά ετοιμοπόλεμο! Γεμίζουμε πάλι το 25αράκι ρεζερβουάρ του Μίναρου και πάμε να πάρουμε εκκίνηση απ’ το μόλο για γνωστά σε ‘μένα λημέρια. Τα Πεντεόρια μας περιμένουν, και στις ανηφορικές φουρκέτες κρατάμε όση φόρα μπορούμε, διατηρώντας την ταχύτητα κοντά στη δοθείσα ΜΩΤ όσο μπορούμε, ανακάμπτοντας στις μεγάλες ευθείες ενδιάμεσα. Η γνώση της διαδρομής μας βοηθά να τα πάμε αρκετά καλά, και συνεχίζουμε για το ύπουλο – με τη λούπα του, που έχουμε σημάνει με ό,τι σύμβολο μπορούμε να σκεφτούμε – Προσήλιο… Η συνάντησή μας με την 911S στην είσοδο του χωριού ήταν ευτυχώς αναίμακτη, και παρόλη την προετοιμασία κάνουμε ένα πολύ μικρό λαθάκι, που όμως δε μας εμποδίζει στο τελευταίο κομμάτι του να γράψουμε ένα 0.2”, ισοφαρίζοντας τους πρώτους και μένοντας δεύτεροι στην κατάταξη της ε.δ. πίσω απ’ την 356 λόγο παλαιότητάς της. Προχωρούμε για το κατηφορικό και γεμάτο υγρασίες Χάνι Ζαγγανά, όπου δεν τα πάμε πολύ καλά προσπαθώντας να ‘μαστε όσο προσεκτικοί γινόταν, και οδεύουμε προς την τελευταία ε.δ. του αγώνα, τον Μπράλο, όπου σαν επιστέγασμα της απόλυτα αξιοπρεπούς μας παρουσίας πετυχαίνουμε ένα 1.1”. Ο Κώστας τυχαίνει να μας μετρά το κλείσιμο της μέρας ως κριτής, και απόλυτα ικανοποιημένοι, χωρίς να έχουμε βέβαια ακόμα γνώση των αποτελεσμάτων, κατευθυνόμαστε προς τα Καμένα Βούρλα από το βαρετότατο αυτοκινητόδρομο.
Τον τερματισμό ούτε που τον πήραμε χαμπάρι, πάλι με την κιτς φουσκωτή αψίδα και ελάχιστο – αλλά θερμό – κόσμο γύρω.
Έχουμε αναμφίβολα αγωνία να δούμε πόσο βελτιώσαμε, ή όχι, την κατάταξή μας και σβέλτα μπαίνουμε στο Γαλήνη, όπου η χαρά μας είναι μεγάλη. Καβαλήσαμε τρεις θέσεις στη γενική, φτάνοντας 34οι, αλλά το πιο ενθαρρυντικό ήταν ότι για την Κυριακή ήμασταν 13οι απ’ τα ελληνικά πληρώματα, μια θέση που σίγουρα δε φανταζόμασταν. Προφανώς και η απόλυτη επίδοση έχει λίγη σημασία σε έναν τέτοιο αγώνα, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες και το βαθμό προετοιμασίας μας, αλλά κανείς δε μπορεί να αρνηθεί πως δίνει χαρά το γεγονός ότι έστω με τα μέσα που ‘χαμε στη διάθεσή μας, πετύχαμε και με το παραπάνω μια αξιόλογη εμφάνιση.
Δεν έχει νόημα να πω πόσο γεμάτος νιώθω ύστερα από μια τέτοια εμπειρία. Έστω με τόσες λίγες συμμετοχές, έστω με οργανωτικά θεματάκια, ήταν ένας αγώνας που στο όνομά του έχει αυτή τη λεξούλα, που για όλους μας είναι θρύλος. Και έστω με ελάχιστο κόσμο γύρω, χωρίς ράμπα, και κάτω από μια φουσκωτή κιτς αψίδα, το να εκκινείς κάτω απ' το Βράχο και μια μέρα μετά να τερματίζεις εκεί, που έχεις δει να παρελαύνουν μέρες καλοκαιριού ιερά τέρατα προξενεί ρίγος χαράς.
Και στα επόμενα. |
Σβέλτα, μαντόνα, μανιβέλα
φρένο, στραπάτσο, καραμπόλα
μόδα, καβάλα, ντόλτσε βίτα
τρόμπα, φιγούρα, σαχλαμάρα κι άρπα-κόλλα |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
BTS (Πέτρος)
Έχω ξεφύγει !!!
Λουλακί Κατερπίλαρ
Ένταξη: 30 Οκτ 2002
Δημοσιεύσεις: 1148
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ 05 Νοέ 2012, 14:47:25 Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Τα είπες όλα Κωστή.
Συγχαρητήρια για την επίδοση σας, αλλά και την ποιότητα του πληρώματος!
www.euphemus.eu |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|
|
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης
|
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
|
