206 - Αντικατασταση της αυτορυθμιζόμενης ντιζας συμπλέκτη

[nickterc]

[trs]

Συγνώμη για την ανασκαφή. (μην το σχολιάσετε)
Δεν ξέρω αν έπρεπε να το ποστάρω αλλού.
Αλλά επειδή έτυχε να αλλάξω ντίζα πρόσφατα και να μην βρω ακριβώς την ίδια με έβαλε σε υποψίες μήπως κάτι είναι λάθος?


Μήπως ξέρετε από ποιο μοντέλο 206 είναι αυτή η ντίζα;(η φωτογραφία δεν είναι δική μου)

[Steve]

Είναι σίγουρα από 206;

---

https://www.makemuesli.gr/
http://facebook.com/makemuesli

[trs]

Εγώ από το 206 μου την έβγαλα, τώρα αν είναι αλλαγμένη δεν έχω ιδέα.
(το έχω ένα χρόνο πάνω κάτω, δεν το πήρα καινούργιο)
Έψαχνα μια ολόκληρη μέρα για να βρω ίδια αλλά δεν τα κατάφερα.Όσες χτυπούσαμε με τον αριθμό πλαισίου έβγαιναν με πιο μικρό λαιμό που κουμπώνει στο πετάλ του συμπλέκτη.
Αλλά αυτός είναι ακριβώς ίδιος λαιμός σαν της παλιάς μου.
(αύριο θα την τσεκάρω κιόλας να δω νούμερα ίσως βάλω και φωτογραφία)
Αλλά και εμένα με τρώει η περιέργεια να μάθω

[nido]

Μια και τώρα (ούτε καν 2 χρόνια μετά το παραπάνω post ) ξαναμπήκα σε αυτό το thread με την ευκαιρία που τελειώσαμε με τον 21_Quadra τη ρυθμιζόμενη [και] από το πετάλι του συμπλέκτη ντίζα που σχεδίασα πριν λίγο καιρό για το RC μου, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι τέτοια φορούσε το δικό μου από τη μάνα του.

Η καστάνια της "αυτορύθμισης" εκεί που πατάνε τα 2 μεταλλικά κύλινδράκια που φαίνονται στη φωτό φθείρεται κάποια στιγμή με ζόρικους (ή γέρικους, που έχουν σκληρύνει τα χτένια τους) συμπλέκτες κι αρχίζουν τα προβλήματα.

Ο κωδικός είναι 2150 ΕΕ.

---

Curse Of The Traveller

[MEMsound]

ωραιος καλα συμπλεκταρισματα

---

η πιο ωραία βόλτα...
ειναι η επόμενη...

[nido]

Mια μικρή περιγραφή του project κατασκευής της 2-way ρυθμιζόμενης ντίζας που σχεδίασα για το 206RC μου και φτιάξαμε με τον Παναγιώτη (21 Quadra), για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει κάποιες παραπάνω λεπτομέρειες. Ξεκαθαρίζω ότι δεν πρόκειται για value for money λύση για όποιον απλά θέλει κάτι καλύτερο από το εργοστασιακό εξάρτημα, αλλά για κάτι που απλά με "έτρωγε" και ήθελα να κάνω ανεξαρτήτως κόστους και χρόνου ολοκλήρωσης.


H εργοστασιακή αυτορυθμιζόμενη ντίζα του 206RC είναι αυτή εδώ:



Το «Α» είναι μια «καμπάνα» από βιομηχανικό πλαστικό μέσα στην οποία κοντράρει (με τη δυνατότητα να πάρει μια μικρή γωνία) μια επίσης πλαστική «ημιμπίλια» που την κρατάει το πρεσαριστό «στοπ» που έχει στη μια άκρη του το συρματόσχοινο.



Η πλαστική «καμπάνα» θηλυκώνει στο «δίχαλο» του κιβωτίου, που είναι η μεταλλική προεξοχή που τραβώντας την πιέζεται το ρουλεμάν του συμπλέκτη, το οποίο με τη σειρά του πιέζει τα «χτένια» του πλατό και γίνεται η αποσύμπλεξη.

Η «ημιμπίλια» χρειάζεται ώστε να μπορεί το συρματόσχοινο της ντίζας να παίρνει γωνία σε σχέση με την «καμπάνα» και το δίχαλο καθώς το τραβάει όπως τραβάμε ένα μοχλό. Αν η «ημιμπίλια» δεν είναι γρασαρισμένη (με γράσο σιλικόνης, ιδανικά) και δεν μπορεί να πάρει γωνία ελεύθερα μέσα στην «καμπάνα», το συρματόσχοινο αναγκάζεται να λυγίζει στην άκρη του, και σιγά-σιγά αδυνατίζει.



Το μοχλικό του «δίχαλου» είναι με σχέση περίπου 4:1, δηλαδή ασκεί στο ρουλεμάν που πιέζει τα «χτένια» του πλατό 4 φορές τη δύναμη που ασκείται στην άκρη του «δίχαλου» από την «καμπάνα» της ντίζας.

Λίγο πριν την «καμπάνα» είναι πρεσαρισμένο στο συρματόσχοινο της ντίζας ένα βαρίδι, γιαι τους κραδασμούς που περνάνε στη ντίζα από το σύνολο κινητήρα & κιβωτίου. Το βαρίδι αυτό εκτός του ότι δεν είναι και τρομερά απαραίτητο, είναι και ένα από το πιο ευαίσθητα σημεία της συγκεκριμένης ντίζας, η οποία όταν ζορίζεται συνεχώς σπάει μονίμως σ’ εκείνο το σημείο.



Το «Β» (το οποίο φαίνεται και στις παραπάνω φωτογραφίες) είναι το τελείωμα της μιας μεριάς του «μανικιού», το οποίο μέσω ενός χοντρού λαστιχένιου δαχτυλιδιού (για καλύτερη απομόνωση από κραδασμούς κι απότομα πατήματα) κουμπώνει σε μια μεταλλική βάση που το κρατάει κοντά στο «δίχαλο».



Το «Γ» είναι το αντίστοιχο τελείωμα της άλλης μεριάς του «μανικιού», που μπαίνει στην καμπίνα και έχει ένα «φυσαρμονικωτό» μέρος μέσα στο οποίο δουλεύει η καστάνια της «αυτο-ρύθμισης» (που φροντίζει το «μανίκι» της ντίζας να έχει πάντα μήκος που χρειάζεται ώστε ο συμπλέκτης να «πιάνει» στο ίδιο σημείο παρά τη φθορά του δίσκου, του πλατώ και του βολάν μέσα στο κιβώτιο).

Η καστάνια είναι το δεύτερο (ή σε πολλές περιπτώσεις το πρώτο) πράγμα που παρουσιάζει προβλήματα στη ντίζα αυτή. Έχει ένα “one-way” μηχανισμό ώστε το μήκος του «μανικιού» να μπορεί να αυξάνεται και να παίρνει τα «μπόσικα» που δημιουργούνται σιγά-σιγά από τη φθορά των υλικών τριβής του συμπλέκτη. Ο μηχανισμός αυτός σε αρκετές περιπτώσεις αστοχεί και όταν πατάς το πετάλι του συμπλέκτη, αντί να τραβιέται το «δίχαλο» από το συρματόσχοινο, κονταίνει (προσωρινά) το «μανίκι» της ντίζας! Οπότε εσύ πατάς μεν, αλλά ο συμπλέκτης δεν δουλεύει, με αποτέλεσμα να μη μπορείς να βγάλεις την ταχύτητα που έχεις βάλει και να επιλέξεις άλλη. Συνήθως αυτό φτιάχνει -προσωρινά- με κάποια «άσε-πάτα», αλλά αν δεν αλλαχτεί η ντίζα μπορεί το ίδιο πρόβλημα να ξαναεμφανιστεί.



To «Δ» είναι ένα πρεσαριστό «στοπ» στην άκρη του συρματόσχοινου (κάνει την ίδια δουλειά που θα έκανε κι ένας κόμπος) και θηλυκώνει στο αυλάκι που έχει το πλαστικό εξάρτημα το οποίο κρέμεται από την επάνω μεριά του μοχλικού του πεταλιού του αμπραγιάζ. Το εξάρτημα αυτό είναι έτσι:



κι εδώ φαίνεται το πώς κρέμεται από την επάνω πλευρά του μοχλικού του πεταλιού:



Το μοχλικό του πεταλιού στο RC είναι με σχέση περίπου 5:1, δηλαδή ασκεί στο συρματόσχοινο της ντίζας περίπου 5 φορές τη δύναμη που ασκείται στο πετάλι του συμπλέκτη (οπότε αν ασκείς ~20 κιλά δύναμη στο πετάλι του συμπλέκτη, ασκούνται περίπου 100 κιλά στο συρματόσχοινο, που μεταφέρονται στο «δίχαλο», που τα πολλαπλασιάζει επί 4, οπότε το ρουλεμάν που πιέζει τα χτένια του πλατό ασκεί περί τα 400 κιλά στο πλατό).

Το ζητούμενο από την «άσκηση» αυτή ήταν να σχεδιαστεί και να κατασκευαστεί from scratch μια πιο δυνατή ντίζα συμπλέκτη, που να μην έχει τα προβλήματα τις «μαμίσιας» αλλά να τη βάζεις και να την ξεχνάς όσον αφορά την αξιοπιστία της και την ομαλή της λειτουργία. Ταυτόχρονα, να σου δίνει τη δυνατότητα εύκολης και γρήγορης ρύθμισης, αντί να υπάρχει κάποια καστάνια «αυτο-ρύθμισης» η οποία εκτός των άλλων δε σου δίνει τη δυνατότητα να φέρεις το σημείο σύμπλεξης-αποσύμπλεξης όσο ψηλά ή χαμηλά θέλεις.

Αρχικά, πάρθηκαν οι απαραίτητες για κάποιους υπολογισμούς μετρήσεις (δύναμη στο πετάλι κλπ) και η «μαμίσια» ντίζα κανιβαλίστηκε για να μελετηθεί και μετρήθηκε.



Αποφασίστηκε το ατσάλινο συρματόσχοινο διαμέτρου 2.5mm (3.2mm μαζί με την πλαστικοποίηση στο εξωτερικό του ώστε να υπάρχουν μειωμένες τριβές) να αντικατασταθεί στη νέα ντίζα με παχύτερο, των 3.7mm (4.25mm μαζί με την πλαστικοποίηση) ώστε η αντοχή σε δυνάμεις εφελκυσμού [που είναι ανάλογη με το τετράγωνο της διατομής του συρματόσχοινου] να υπερ-διπλασιαστεί (3.7^2 / 2.5^2).



Το νέο συρματόσχοινο χρειαζόταν νέο, παχύτερο «μανίκι» να το φιλοξενήσει, οπότε επιλέχτηκε το κατάλληλο, με εσωτερική πλαστικοποίηση και με εξωτερική διάμετρο 12mm (αντί 9mm που ήταν το «μαμίσιο»).

Όσον αφορά την «καμπάνα» και την «ημιμπίλια», αποφασίστηκε να μην αλλάξει κάτι από τον original σχεδιασμό. Αποφασίστηκε επίσης να χρησιμοποιηθεί το original λαστιχένιο «δαχτυλίδι» στην άκρη της ντίζας που κουμπώνει στη μεταλλική βάση κοντά στο «δίχαλο», και το original λαστιχένιο “seal” στην πλευρά της ντίζας που μπαίνει στην καμπίνα.



Η νέα ντίζα σχεδιάστηκε ώστε η αρχική ρύθμιση κατά την εγκατάσταση να γίνεται μέσω σπειρώματος στο σημείο που η «μαμίσια» ντίζα είχε την καστάνια, και στη συνέχεια, εφόσον χρειάζεται κατά τη διάρκεια ζωής του δίσκου κάποιο «ρεγουλάρισμα», αυτό να μπορεί να γίνει από το νέας σχεδίασης εξάρτημα που αντικαθιστά το εργοστασιακό στο μοχλικό του πεταλιού.





Παρακάτω είναι τα διάφορα κομμάτια που κατασκευάστηκαν από τον Παναγιώτη από αεροπορικό αλουμίνιο σειράς 7075-Τ6 λίγο πριν την ανοδίωση και τη συναρμολόγηση...



Και μετά….



Η άκρη του «μανικιού» που είναι κοντά στο «δίχαλο»:



Η άλλη άκρη του «μανικιού», που αντικαθιστά την καστάνια και δίνει δυνατότητα για ρύθμιση του μήκους του «μανικιού» κατά 50mm για εύκολη εγκατάσταση:



To πολύ σημαντικό εξάρτημα που μπαίνει στο μοχλικό του πεταλιού και αντικαθιστά το πλαστικό με το αυλάκι που κρατάει το συρματόσχοινο, προσφέροντας εύκολο ρεγουλάρισμα (+/-15mm) μέσω της περιστροφής του κάτω τμήματος του:



Το παραπάνω δίνει τη δυνατότητα να ρυθμιστεί πόσο τεντωμένο θα είναι το συρματόσχοινο της ντίζας και που ακριβώς θα «δαγκώνει» ο συμπλέκτης. Έχει στο εσωτερικό του σπείρωμα Μ8 και στην άκρη του συρματόσχοινου που μπαίνει μέσα σε αυτό έχει πρεσαριστεί [αντί για ένα απλό «στοπ» όπως στο «μαμίσιο»] ένα ατσάλινο κυλινδράκι με εξωτερικό σπείρωμα, καθώς και μια εγκάρσια τρύπα 2mm όπου μπαίνει μια ασφάλεια (κοπίλια) ώστε να μην ξεβιδώνει από μόνο του (βλ. επόμενη φωτο).



Παρακάτω φαίνεται η άλλη μεριά της ντίζας, που είναι από την πλευρά του «δίχαλου», με την «καμπάνα» που πιάνει στο δίχαλο και την «ημιμπίλια». Το μαύρο (βαμμένο) εξάρτημα στην άκρη είναι το πρεσαριστό (με πρέσα των 30 τόνων) «στοπ» που κρατάει την «ημιμπίλια» στη θέση της.



Η 2-way adjustable ντίζα έτοιμη πριν την τοποθέτηση:



Και κάποιες φωτο κατόπιν…


[από την κάτω πλευρά στο χώρο του κινητήρα]


[από το μοχλικό του πεταλιού]


[από το πάτωμα κάτω απ’ το πετάλι του συμπλέκτη, με το πετάλι τέρμα πατημένο]

---

Curse Of The Traveller

[MEMsound]

..οκ.... RESPECT...

---

η πιο ωραία βόλτα...
ειναι η επόμενη...