29o Aluset Ράλλυ σπριντ Κορίνθου

[Road_Runner]

[Ghost Dog]

[Road_Runner]

Ήθέλα να γράψω 2 λόγια για τον αγώνα, γιατί ίσως ήταν ο 2ος καλύτερος αγώνας της ζωής μου σαν οδηγός, μετά το Παλλάδιο του 2008.

Αποφασίσαμε να τρέξουμε με τον Άρη, μιας και απ ότι φαίνεται θα είναι ο τελευταίος αγώνας του για φετος. Έτσι είπαμε να πάμε και να το ευχαριστηθούμε, καθώς θα είχαμε και ωραία χαβαλεδιάρικη παρέα για το ΠΣΚ.

Η ειδική (αθίκια) είναι απο τις αγαπημενες μου, με πολύ στενά τεχνικά κομμάτια, τυφλές στροφές, πηδήματα και χασίματα, στα οποία μπορούν με λίγη προσοχή να βγούν τρελοί χρόνοι. Εγω την είχα τρέξει ξανά το 2005 και το 2006 αλλά με ανάποδη φορα (κατηφορική). Μόλις μάθαμε ότι φέτος θα είναι ανηφορική μας προβλημάτισε λίγο λόγω της έλειψης δύναμης. Έτσι εξ' αρχής είπαμε ότι θα πάμε σβέλτα και μυαλομένα και πάνω απ' όλα θα πάμε να οδηγήσουμε για να το ευχαριστηθούμε μια και θα κάνουμε καιρό να τρέξουμε μαζι ξανα...

Το αμάξι φορτώθηκε στο τρειλερ (για πρώτη φορα) την παρασκευη το απόγευμα, και με απίστευτη βροχή ξεκινήσαμε κατα τις 10 το καραβάνι με τα 2 αγωνιστικά (το 206 και το starlet των Μπουντουράκη-Ψαθα) για Κορινθο. Θα μέναμε όλοι μαζί σε έναν φίλο του Χιωτάκη, κοντά στην εκκίνηση της ειδικής. Ευτυχώς ο Αντίοχος μας ξελάσπωσε και φέτος... Μετά από μεγάλη ταλαιπορία και άγχος (το να τραβάς τρειλερ 1200++ κιλά με 1600 αμαξι, για πρώτη φορά, βράδυ, με καταιγίδα και αέρα και
συν της άλλης να έχει ανάψει λαμπάκι από τα μέγαρα και να μην βρίσκεις ανοιχτό βενζινάδικο μέχρι την Κόρινθο αν μη τι άλλο είναι λίγο scary)..
Φτάσαμε στην Κόρινθο, ξεφτορτώνουμε αμάξι και πράγματα και πάμε στην θαλπορή του σπιτιου

Μέσα βγάλαμε όλο το βράδυ με ποκερ και προπόνηση στο WRC μέχρι να μας πάρει ο ύπνος...

Το επόμενο πρωί, ήρθε και ο Άρης. Φορτωνόμαστε όλοι στο 206 του Ανέστη και παμε για αναγνωρίσεις.. Έχοντας μιλήσει και με φίλο, συνοδηγό γνωστού Ν/4, έχω μια πρώτη άποψη για το τι πρέπει να πουλήσεις και που να ορμήσεις. Αλλά η ειδική είχε άλλη άποψη για όλα αυτα....
Σε όλο το μήκος της ήταν τελείως λασπωμένη σε σημείο το μουλάρι 206 με χωμάτινα λάστιχα να ανεβαίνει με πολύ δυσκολία... γράφουμε το πρώτο πέρασμα πολύ συντηρητικά με πολλά "γλυστράει"..
Στο δεύτερο πέρασμα (ευτυχώς σταμάτησε τότε να βρέχει), διορθώνουμε και στο 3ο πλέον έχει πατηθέι αρκετά η λάσπη και έιναι πολύ πιο καλά τα πράγματα.

Αφήνουμε μόνο 1-2 γλυστράει και ένα "απ'έξω" σε μία φουρκέτα.

Το απόγευμα περάσαμε και τεχνικό έλεγχο, καναμε ένα τελικό τσεκ στο αμάξι και πάλι σπίτι για ποκεράκι και WRC. Η κατάσταση στο σπίτι τραγική.... Να τσακονόμαστε για το ποιος θα πρωτοπαίξει και ποιός θα κάνει καλύτερο χρόνο...

Την άλλη μέρα το πρωί κατέφτασαν και οι φανατικοί οπαδοί: Τσιβοπατέρας, Τσιβοθείος, Τσιβοξάδερφος, μαστρο-πατερας μου και η Μαρθα, κοπελα του Αρη. (Σημαντική σημείωση για αργότερα: Ο πατέρας του Άρη δεν ειδε τον πατερα μου, καθως ο δικός μου πήγε κατευθείαν στην ειδική). Τους λέμε σε ποιό σημέιο να πάνε στην ειδική και ξεκινάμε όλοι μαζί, εμείς με τα παιδιά για εκκίνηση και οι φίλοι μας για το σημείο παρακολούθησης.

10.26 Φτάνουμε στο ΣΕΧ.
Επιτέλους σκέφτομαι, ήρθε η ώρα.... Μετά την ατυχία στο πρώτο σκέλος στην Αμίκλεια ήμουν πολύ απογοητευμένος και ταυτόχρονα πολύ αγχωμένος για το αμάξι. Φοβόμουν μηπως με προδώσει για άλλη μια φορά, καθώς στο πρωινό πέρασμα που κάναμε από την ειδική την βρήκαμε μεν εντελώς στεγνή, αλλά με πάρα πολύ πέτρα και κατσαρό οδόστρωμα... Ο Ανέστης με ξυπνάει λίγο και παίρνω τα πανω μου... Φοράω κράνος, δένομαι, ανοίγουμε κάμερα, και πλέον βρισκόμαστε στην εκκίνηση, ψιλοξενερωμένος βέβαια με τα άλλα αυτοκίνητα με τον τρόπο που έβλεπα ότι ξεκινάγανε και φορτώνανε στα πρώτα 200 μέτρα, αλλά παρόλα αυτά γεμάτος χαρά και ανυπομονησία να οδηγήσω στο χώμα...

"3-2-1 πάμε" Φωνάζει ο Άρης και ξεκινάμε.... Περνάμε τις 4 πρώτες στροφές flat out κουμπώνουμε ανέλπιστα μέχρι και 5η και φρένα για 3 αριστερή.. Βλέπω ότι το αμάξι κρατάει αλλα με φοβίζει ο δρόμος.. Πολλές φυτευτές. Συνεχίζουμε το ανηφορικό κομμάτι και μπαίνουμε μέσα στο δάσος... Στρίβουμε τις τυφλές όσο πιο γρήγορα αλλά και συνάμα "safe" μπορούμε. Μέσα στο δάσος λόγω της σκιάς έχει κρατήσει υγρασίες και γλυστράμε αρκετά. Προσπαθώ να πάω ένα "τακ" κάτω από αυτό που είχα στο μυαλό μου.

Σε μία δεξιά φουρκέτα ακούγεται ένα μεγάλο "μπαμ" αλλά σύντομα κατάλαβα ότι ήταν ο μαρσπιες που βρήκε κάτω... δεν αγχώνωμαι και συνεχίζουμε. Πλέον το αμάξι δεν το φοβάμαι τόσο αλλά και πάλι προσπαθώ να το φυλάξω λίγο...

"6η αριστερή πηδάει" λέει ο Άρης και προσπαθώ να περάσω γρήγορα.. Ασυναίσθητα πάω να αφήσω γκάζι. Πριν κάν αφήσω όλο το γκάζι έρχομαι στα συγκαλά μου και ξαναπατάω.. Το αμάξι ελαφρώνει λίγο αλλά όλα οκ.. Συνεχίζουμε...

"6 αριστερή θυμήσου περνάει+πηδάει"... Πάλι κάνω ένα μικρό άσε λόγω φόβου... Παρόλα αυτά περάσαμε σχετικά καλά.

"4η αριστερή δεξιά μείνε αριστερά και 100 χανεται αριστερα και αμέσως 2 δεξιά σπάει". Το πρώτο σημείο με πολύ κόσμο, καθώς είχαμε πλέον φτάσει στο χωρίο. Είπα να το παίξω ήρωας και να στρίψουμε αρκετά γρήγορα. Τελικά το "και αμέσως" ηταν πολύ πιο αμέσως απ' όσο νόμιζα και ίσα που προλαβα τα φρένα για να μην βγούμε εκτώς και χτυπήσουμε κάποιον... Τελικά μόνο γρήγορα δεν στρίψαμε... Βέβαια στρίψαμε θεαματικά, καθώς για να το σώσω, τι χειρόφρενα σηκωσαμε, τι ανάποδα κάναμε... Πρέπει να ήταν καλο γιατί ξαφνικά οι θεατές σηκώθηκαν και χειροκροτούσαν..

Τελικά φτάνουμε στην αλλαγή πορείας, όπου είναι μαζεμένο όοοολο το χωριό. Φτάνουμε γρήγορα από την προηγούμενη στροφή (έκανα ένα άσε γιατί φοβήθηκα) και στρίβουμε σχετικά αργά. Συνεχίζουμε σε ψιλογρήγορο ρυθμο και τελικά τερματίζουμε..

Χρόνος 9.11 σχετικά ευχαριστημένος σε μια ανηφορική ειδική έχοντας να αντιμετωπίσω αμάξια τέρατα και κάποιους οδηγικά "οτι να'ναι" οδηγούς και κάποιους τοπικούς ήρωες...
Εχουμε κανει 12 χρονο στην κατηγορία μας από τους 15 έχοντας περάσει ένα starlet και 2 yaris. Not bad λεω απο μέσα μου αν σκεφτείς ότι τα 2 "γαριδάκια" είναι του Αγγελέτου και του Καπνιά, οι οποίοι είναι πολυ καλοί αμφότεροι..

Αυτό όμως που με χαροποίησε ΠΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ είναι το ότι αν εξαιρέσεις τους 2 πρώτους Τσαπέκη και Τσάκαλο των οποίων τα αυτοκίνητα αλλά και οι οδηγοί έιναι αντε γεια, με τους υπόλοιπους ήμουν πολύ κοντά (22 απο τον 3ο δλδ 2,4 το χλμ απο αμάξι το οποίο είναι τουλάχιστον 35 αλογα πανω απο εμενα)
Διαφορά από τον μπροστινό μου είναι 0.5 δευτερα και από τον πίσω μου 1.5 δευτερολεπτο. Ενδεικτικό των χρόνων: 6 αυτοκίνητα με διαφορά 12 δευτερολέπτων...

Προβλεπόταν μεγάαααλη μάχη στο δεύτερο σκέλος... Λέω στον Άρη ότι είμαστε κοντά με τους άλλους αλλά μου λέει ότι η διαφορά δεν καλύπτεται... πέραν του μπροστινού μας αυτοκινήτου.

Αφού τερματίζουμε και διαπιστώνω ότι το αμάξι δεν έχει κάνει κιχ, τα βάζω με τον εαυτό μου που δεν πίεσα πιο πολύ... Στην συνέχεια αφού μιλάμε με πατεράδες, παμε να τους βρούμε στην αλλαγή πορείας, να δουμε εκεί και τους φίλους Σταύρο Ανέστη με το Starlet.

(Συνέχεια της σημείωσης πιο πάνω...) Οι πατεραδες μας δεν γνωρίζονταν. Έτσι τους έχουμε πει πως να βγουν στην ίδια πρόσβαση της ειδικής στην οποία βρισκόνταν και 500 ατομα σε περίπου ένα στρέμα έκταση. Το απίστευτο της ιστορίας είναι ότι ανάμεσα σε τόσα άτομα και χωρίς να ξέρει ο ένας τον άλλον, πήγαν και κάθησαν σε απόσταση 1 μέτρου... Δεν έχουν μιλήσει (εφόσον δεν γνωρίζονται) μέχρι που περνάμε εμέις...

Τσιβοπατέρας: Α, να ο Ιντζόγλου...
Ιντζογλοπατέρας: (κοιταει τον Τσιβοπατέρα)
Τσιβοπατέρας: (Κοιτάει τον Ιντζογλοπατέρα)
Ιντζογλοπατέρας: Είσαι ο πατέρας του Άρη?
Τσιβοπατέρας: Εσύ είσαι ο πατέρας του Νίκου?

Καλά λένε τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται....

Παμε και εμείς τελικά και καθόμαστε μαζί τους, μέχρι να περάσουν και τα παιδιά.
Ετοιμαζόμαστε να τους "ανεβάσουμε" λίγο καθώς γνωρίζουμε ότι ο Σταύρος αρκεί να δει 1 άτομο να του φωνάζει, για να αρχίσει τα φλικαρίσματα και τα πλασαρίσματα με το πλάι... Με το που τους βλέπουμε αρχίζουμε να χοροπηδάμε.. Δυστυχώς όμως ο Σταυρος δεν υπολογίζει καλά και αρχίζει νωρίς το πλάγιασμα, με αποτέλεσμα να βρεί μπροστά αριτερά στο ανάχωμα, και να τουμπάρει.. Με το που βλέπω το αμάξι να είναι στις 2 ρόδες και πριν καν τουμπάρει, αρχίζω να τρέχω προς τα εκέι φωνάζοντας στον Άρη και σε άλλους θεατές να έρθουν να τους γυρίσουμε κανονικά...
Τους βάζουμε πάλι στον δρόμο και συνεχίζουν για τον τερματισμό τους...
Ευτυχώς πέραν ενός σπασμένου καθρέπτη και 2 μεγάλων βαθουλωμάτων στην πόρτα και στο φτερο δεν είχαμε άλλη απώλεια.

Εκεί είδαμε και τον Μάνθο με την Ναυσικά και τον Στάυρο με τον Γιώργο...

Ξαναπάμε εκκίνηση..
Στον Αρη δεν έχω πει τίποτα, αλλά μέσα μου έχω σκυλιάσει..

"3-2-1" και έχω ξεκινήσει πρίν καν ο Άρης μου πει το go...

φ΄τανουμε πάλι στην πρώτη ουσιαστική στροφή του αγώνα... Αργώ υπερβολικά τα φρένα και ίσα που κόβουμε για την 3 αριστερη.. Δεν νιώθω τις πέτρες που έχει κάτω και λέω μέσα μου ότι δεν θα φοβηθώ τίποτα... Συνεχίζουμε... Αρχίζω να στρίβω το αμάξι με την φόρα του... Ενδεικτικά παραλίγο να χτυπήσουμε ένα δέντρο σε μια ανηφορική 5η αριστερή.. Ότι είχα μαζέψει έστριβα...

"γλυστράει" να μου λέει ο Άρης, "στα @@ μου" να του απαντάω εγώ...

Μία φουρκέτα δεξιά δεν μας βγήκε, γιατί είχε πολύ λάσπη και γλυστρησαμε στην εξωτερική της...
Στις ανηφορες το αμάξι δεν τράβαγε δυστυχώς και στην έξοδο απο 2-3 φουρκέτες αναγκαστικά βάζαμε και 1η...

Ακόμά πάντως δεν έχω καταλάβει πως καταφέραμε και σηκωθήκαμε στις 2 ρόδες σε ΑΝΗΦΟΡΙΚΗ φουρκετα ????

"6η αριστερή πηδάει" Είπα από μέσα μου ότι αν αφήσω θα είμαι πολύ κότα.... Τελικά ευτυχώς δεν άφησα.. Το αμάξι σηκώθηκε περίπου μισό μέτρο και έσκασε στις λάσπες.. Ευτυχώς δεν έκανε κανένα περίεργό με το που πάτησε και φύγαμε αμέσως...

"6 αριστερή θυμήσου περνάει+πηδάει"... Μας είχαν πεί κάτι φίλοι ότι θα είναι εκέι... Δεν ήθελα να με πούν κότα... Προσπαθώ να βάλω το αμάξι όσο πιο μέσα μπορώ για να μην αφήσω γκάζι... Όντως πάω όσο πιο μέσα μπορούσα, σηκωνόμαστε στις 2 και περνάμε τόσο γρήγορα που δεν πρόλαβα να τους δώ...

"5η αριστερή μεγάλης διάρκειας" Στο πρώτο είχα περάσει με μερικά άσε αλλά γλύστραγε πολύ... Και προσπαθώ μέσα σε δέκατα να σκεφτώ πώς να περάσουμε όσο πιο γρηγορα γίνετα.. Αρχίζω να στρίβω, έχοντας 3 τερμα γεμάτη (110 περίπου). Αρχίζουμε να γλυστράμε προς τα έξω και τα πεύκα πλησιάζουν...
Το μαζεύω λίγο με αριστερό φρένο αλλά πάλι κάνει τα δικά του... Αρχίζω τα καντίλια που ΔΕΝ έχω μπλοκέ... Εκεί πάνω συμφωνήσαμε με τον Αρη να μου δώσει το quaife στον επόμενο.. (δεν το ξεχνάω Άρη :D )


"4η αριστερή δεξιά μείνε αριστερά και 100 χανεται αριστερα και αμέσως 2 δεξιά σπάει". Στο ίδιο σημείο παρόλου που την είχαμε κάνει στο πρώτο σκέλος πάλι παραλίγο να βγούμε εκτός....

"100 δεξιά, χάνεται αριστερά και 5η αριστερη περναει και 100 αλλαγή πορείας" Αυτή την φορά δεν άφησα στην αριστερή... Έτσι για το γα**το... Τελικά στην αλλαγή πορείας φτάσαμε με πολλά χλμ . Πέφτω στα φρένα, αρχίζω το φλικάρισμα και το δένω περίπου 10 μέτρα πριν την στροφή.. Δεν έχω βιντεο η φωτό, αλλά πρέπει να μπήκαμε ωραία, γιατι και οι δικοί μας, μας είπαν ότι βγήκαμε με πολύ περισσότερα χλμ από το πρώτο σκέλος...

"5 δεξιά μην και χανεται αριστερα και αμεσως 5 αριστερη" Όντας ήρωας και αφού πλέων δεν φοβόμουν το αμάξι, είπα να μην το ακούσω αυτό το "μην" και να μπώ από μέσα, πάνω από τους βράχους... Το αμάξι δεν έίχε πρόβλημα... Εγώ απέκτησα το πρόβλημα αφού μπαίνοντας από μέσα και έχοντας ως εκτούτου περισσότερα χλμ το αμάξι ελάφρωσε και κατα τύχη έσκασε στο σωστό σημέιο... Μέχρι να το μαζέψω και να το τοποθετήσω για την επόμενη δεξιά, έιχα αλλάξει 2 χρώματα...

"3 δεξιά μούρη μέσα" και ΓΚΤΟΥΥΥΥΠ!!!
"ΜΗΝ ΤΟ ΛΥΠΑΣΑΙ ΡΕΕΕΕΕΕ" μου φωνάζω....

Περάσαμε και το τελευταίο κομμάτι που ήταν σπαστήρι αρκετά γρήγορα και τερματίσαμε...
Σε όλη την ειδική με θυμάμαι να μιλάω στον εαυτό μου, είτε για το αμάξι, είτε για το πως στίψαμε, είτε για μλκιες που έκανα...
Ένιωθα για κάποιον λόγο πολύ άνετα..

Πραγματικά ήταν η πρώτη φορα σε αγώνα που δεν με ένοιαζε το πως θα βγει το αμάξι (καθως είχαμε το τρειλερ).

Με το που περνάμε το Flying ξεσπάμε σε φωνές ταυτόχρονα με τον Αρη... Και οι 2 το είχαμε ευχαριστηθεί πολύ παραπάνω απ 'οσο περιμέναμε...
Το είχαμε ευχαριστηθέι και ξέραμε ότι είχαμε πάει σχετικά πιο γρήγορα από το πρώτο σκέλος.
Και η δικάιωση ήρθε στο στοπ. Είχαμε κατεβάσει 16 δευτερόλεπτα και κάναμε τον 9ο χρόνο της κατηγορίας.. Μπροστά μας ήταν 5 Yaris, το αντε γεια Polo και 2 Starlet με σχεσατα κλπ κλπ κλπ...

Διαφορά από τον 3ο 11 δευτερα.... 7 αυτοκίνητα ειχαμε διαφορα 11 δευτερόλεπτα... 1.5 απο τον μπροστινό και 8 από τον πίσω μου....

Ήμουν τρελά ευχαριστημένος που με τέτοιο αμάξι σε τετοια ειδική ήμουν τόσο κοντά σε αμάξια 30+ αλογα πανω από εμένα...


Ίσως το ακουσμα της θέσης στην κατάταξη να μην αντικατοπτρίζει την αξία του αποτελέσματος. Τερματίσαμε στην 10 θέση της κατηγορίας μας μεταξύ 15 αυτοκινήτων που ξεκίνησαν.

Αυτό όμως που για μένα έκανε την διαφορά ήταν ότι 8/15 αυτοκίνητα ηταν Yaris.... Ενα VW Polo τερας, και κάποια Starlet κατευθείαν απο "Φιλανδία"...


Το να έχεις στην τελική κατάταξη πίσω σου αμάξια με +30 αλογα (τουλάχιστον) και οδηγούς όπως Καπνιάς και Αγγελέτος (καλά τιμόνια με ΤΕΡΑΣΤΙΑ πειρα) σου δίνει τεράστια ικανοποίηση...


Επίσης αυτό που μου άρεσε πολύ ήταν ότι σε επίπεδο "γενικής" είμασταν μπροστά από 12 αυτοκίνητα της κατηγορίας 1600 (saxo, civic, corolla κλπ)...

Θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στον αδερφο Αρη, με τον οποίο κουβαλάμε τα ίδια μυαλα... Μοιραζόμαστε την τρέλα μας, με εμπιστεύεται και τον εμπιστεύομαι, και είναι δίπλα μου στα καλα και στα ασχημα...
Με τον Άρη έχουμε περάσει μαζί χαρές, νίκες, λύπες, απογοητεύσεις συγκινήσεις, αναποδιες..... Ελπίζω και άλλα πολλά.. Πλέον μου εμπνέεις πολύ εμπιστοσύνη φίλε.... Λυπάμαι βέβαια που δεν σε άγχωσα σε αυτό τον αγώνα όσο στην Αμφίκλεια (ξέρεις εσύ...) Επιφυλάσομαι για τον επόμενο... Σε ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σου...

Ευχαριστώ πολύ και τον πατέρα μου που για άλλη μια φορά ήταν δίπλα μου και έκανε σε ένα πσκ τα απίστευτα χλμ για να κάνουμε εμείς αυτόν τον αγώνα...
Ευχαριστώ πολύ για άλλη μια φορά πατέρα.

Ευχαρίστώ πολύ και τους φίλους Μανθο, Ναυσικά, Σταύρο, Γιώργο οι οποίοι για άλλη μια φορά ήρθαν να υποστηρίξουν την τρέλα μας... Σας ευχαριστώ πολύ παιδία που 4 χρόνια τώρα είστε κοντά μου... Ελπίζω να μην με βαρεθείτε και να συνεχίσετε να έρχεστε που και που..
Ευχαριστώ πολύ και τον χορηγό μου "Ελαστικά Μυτακίδης" και περισσότερο τον Μιχάλη που αν και δεν μπορούσε πέρασε έστω και για λίγο...

Τέλος ευχαριστώ πολύ και τον Ανέστη και Τον Σταύρο που με βοήθησαν πολύ με τον τρόπο τους (ξέρουν αυτοί) και που κανόνισαν τα πάντα περί διαμονής...

Σας είχα πεί ότι θα ειναι μεγάλο το κέιμενο

Υ.Γ. Για την ιστορία και για την συζήτηση που είχαμε κάνει πιο παλιά ο αγώνας δεν κόστισε πάνω απο 300 ευρώ....

Φωτος:

ΡΕ ΜΛΚ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝ ΧΑΙΡΕΤΑΣ

Και το τουμπαρισμα:

[B.M-SPORT]

Μπραβο Νικο, συγχαρητηρια!!!

[Road_Runner]

thanks!!!

[Lef205]

Αχ αυτοι οι αγωνες . . .
Λενε για διαφορες εξαρτησεις στη ζωη του αντρα (τσιγαρο ποτο ναρκωτικα γυναικες) δεν πιστευω τελικα οτι υπαρχει μεγαλυτερη εξαρτηση αν εχεις οδηγησει 4τροχο φορωντας κρανος, παιζει κ να μην απεξαρτηθεις ποτε.
Μπραβο Νικο κ Αρη που ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΚΑΛΑ γιατι αυτο εχει σημασια και αυτο ειναι που μενει.
Οσο για τις επιδοσεις προσωπικα στα @@ μου γιατι μην ξεχνατε οτι ολοι ξεκινησαμε τους αγωνες για να οδηγαμε με ασφαλεια στα βουνα και τιποτε αλλο.

---

[Road_Runner]

Thanks Λευτερη!!!
Αντε, μηπως σιγα σιγα να δινεις το mx5 να παρεις κανενα αγωνιστικο παλι?

Να βρουμε να σπρωξουμε το 206 καπου που θελω και εγω να αναβαθμιστουμε σιγα σιγα?

[MEMsound]

[Road_Runner]

[mikerrgp]

συγχαριτηρια παιδακια

αρουλη φροντισε στην αδεια ορκομοσιας να εχει κανενα σπριντακη

κ να διαβαζεις σε 4 δεξια πατημενη κυριε λοχαγε καλη συνεχεια κ καλους τερματισμους

---

http://hrisikos-tires.car.gr/contact/

[Lef205]

[Road_Runner]

Θα την σενιαρω και θα την κανω κανενα απ..

[soler]

Το διάβασα όλο το κατεβατό.. αλλά άξιζε τον κόπο..!
Είναι για hall of fame οι περιγραφές σου.

Μπράβο ρε παιδιά! Πάντα τέτοια

---

Και κατέβαινα το δρόμο σα να είμαι ο Per-Gunnar..
Μα που βρέθηκε μπροστά μου η φουρκέτα στα ρανταρ???

[pygolabida]

[micra_iro]

συγχαρητηρια πραγματικα βλεπω οτι το ευχαριστηθηκατε

υ.γ σαν να διαβασμα μυθιστορημα τρομου τοσο αποροφηθηκα Νικολα γραψε κανα βιβλιο

---

welcome to micra zone

[smoki]

Συγχαρητηρια παιδια!! Η περιγραφη σκιζει και φαινεται οτι το ευχαριστηθηκατε!!! Παντα τετοια!!

---

[Road_Runner]

Ευχαριστώ πολύ παιδιά..
Σκέφτομαι να φτιάξω ενα blog.
Και αν πετυχει και το blog θα γράψω και βιβλίο
Περαν της πλάκας, για το blog το σκεφτομαι καιρό τώρα, χρόνο δεν βρίσκω...
Ελπίζω να το κάνω σύντομα...

[tsosmoulis]

Ένα μεγάλο μπράβο στα φιλαράκια μου. Σας χαίρομαι!
Αχ αυτό το χώμααααα!

---

τί κάνετε? ράλλυ???
στο ΔΝΤ αμέσως!!!

[Road_Runner]

Ακομα σε περιμενω.....
Υπ'οψιν ο Αρης για κανενα χρονο δεν θα μπορει να τρεξει....
Θελω συνοδηγο για χωμα.....

[Ghost Dog]