Εντυπώσεις από την πίστα:
- Θεωρώ πως η χάραξη της πίστας είναι πάρα πολύ καλή, προσφέρεται για θέαμα αφού έχει σημεία για προσπεράσματα και οι πιθανότητες εξόδου είναι πολλές...
- Το μόνο που με χάλασε ήταν τα μεγάλα τμήματα ασφάλτου έξω από την πίστα. Αν υπήρχαν αμμοπαγίδες όλα θα ήταν διαφορετικά. Τώρα και να έβγαινες έξω δεν έχανες χρόνο.
- Οι κερκίδες ήταν ΟΚ και γενικά η διαμόρφωση ήταν σε καλά επίπεδα. Βέβαια τον ήλιο τον είχες ντάλα στο κεφάλι εκτός από τους λίγους τυχερούς που ήταν στα gold... Πάντως υπήρχαν και 2 κερκίδες που ήταν σε εντελώς ηλίθιο σημείο με απότέλεσμα να μη βλέπεις τίποτα ενδιαφέρον.
- Οι χώροι εκτός circuit ήταν ΑΙΣΧΡΟΙ. Γρασίδι δεν είχε πουθενά. Μόνο χώμα. Δεντρα πουθενά! Ένιωθες σαν να είσαι στην έρημο. Περιττό να πω οτι φάγαμε περισσότερο χώμα κι από το Ακρόπολις.
- Οι Τούρκοι έφτιαξαν ένα σύγχρονο circuit...ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ. Όλα τα άλλα είναι Μπανανία. Η πίστα είναι 52 χιλιόμετρα από την Κωνσταντινούπολη και δεν υπάρχει συγκοινωνιακό δίκτυο για εκεί (εκτός ίσως από λεωφορεία για τα οποία θα μιλήσω αργότερα). Οι δρόμοι για να πας και να έρθεις με εξαίρεση έναν περιφερειακό είναι αισχροί και πηγμένοι στην κίνηση. Κάθε πρωί πηγαίνοντας κάναμε 40 λεπτά με το πούλμαν. Στον γυρισμό κάναμε 40 λεπτά να βγούμε από την πίστα και τουλάχιστον άλλη μια με μιάμιση ώρα μέχρι τα ξενοδοχεία μας. Ευτυχώς την ημέρα του αγώνα τους έκοψε και μετά από ένα μισάωρο που ήμασταν εντελώς ακίνητοι, άνοιξαν τα διόδια και κινηθήκαμε.
- Ωτοασπίδες δεν μας χρειάστηκαν, ο θόρυβος ήταν η απόλυτη κ@@λα αλλά ήταν υποφερτός. Σε αυτό συντελούσε το οτι η πίστα ήταν τεράστια και πολύ ανοιχτή.
- Ο έλεγχος και η ασφάλεια ήταν Γ Τ Π. Αν ήμουν καμικάζι θα είχα τινάξει για πλάκα όλη την πίστα στον αέρα. Ούτε σωματικός έλεγχος, ούτε τσάντες ανοίξαμε, ούτε από μηχανήματα περάσαμε. Δείχναμε το εισιτήριο και μπαίναμε. Το σύστημα ασφαλείας ήταν για γέλια. Υπήρχαν χιλιάδες αστυνομικοί οι οποίοι ήταν στις πιο άσχετες θέσεις και χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα. Το πιο ηλίθιο ήταν οτι είχαν στον περιφερειακό δρόμο που είναι καμμιά 10αρια χιλιόμετρα από την πίστα έναν αστυνομικό κάθε 50 μέτρα να κάθετε. Φανταστείτε στην αττική οδό να υπάρχει ένας αστυνομικός κάθε 50 μέτρα... Πολύ χρήσιμο ε??
- Αν κάποιος πάθαινε κάτι στις κερκίδες ή στο general admission θα είχε πεθάνει εκεί... Υπήρχαν αρκετά ασθενοφόρα τα οποία αντι να είναι διασκορπισμένα ήταν αραγμένα σε ένα σημείο στο οποίο για να πάει κανείς μπορεί και να έτρωγε μισή ώρα....
- Η κάλυψη του αγώνα εκεί ήταν χάλια. Πρίν την F1 είδαμ VW Polo Woman, Seat Leon Turkish Cup και GP2. Και τα τρία έγιναν αποκλειστικά με κάλυψη στην Τούρκικη γλώσσα. Η F1 έγινε με κάλυψη στα Τούρκικα και στα Αγγλικά.
- Το κοινό ήταν κατά 80% Έλληνες... Πληρότητα ΔΕΝ υπήρχε σε καμμία περίπτωση. Οι περισσότερες κερκίδες ήταν ψιλοάδειες όπως και οι ελεύθεροι χώροι.
- Οι τιμές στα μπαρ ήταν απίστευτα ψηλές. Για παράδειγμα ένα μικρό μπουκαλάκι νερό κόστιζε 2.5 λίρες τουρκιας δηλαδή γύρω στο 1.5 ευρώ όταν εκτός πίστας κόστιζε 0.5 ευρώ το μεγάλο μπουκάλι!! Το χάμπουργκερ κόστιζε 5 ευρώ όταν στα mc donalds έπαιρνες menu με 4.5 ευρώ.
- Για το τέλος άφησα το καλύτερο...ΔΕΝ ΜΙΛΑΓΕ ΚΑΝΕΙΣ ΑΓΓΛΙΚΑ!!! και δεν έφτανε αυτό, είχαν και τα πάντα στα τούρκικα! Μόνο! Τούρκικα οι τιμοκατάλογοι στα μπαρ, τουρκια το πρόγραμμα του 3μέρου...
Εντυπώσεις από τους Τούρκους και την Πόλη:
- Το ευρωπαικό κομμάτι της Κωνσταντινούπολης είναι μάλλον υποβαθμισμένη περιοχή ως επί το πλείστον. Αντίθετα η ασιατική πλευρά θυμίζει αμερικάνικες μεγαλουπόλεις.
- Τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν είναι σε κάκιστη κατάσταση. Μάρκες που κυριαρχούν είναι η Renault, Hyundai, Fiat. Peugeot λίγα και ακόμα λιγότερα Citroen.
- Οι οδηγοί είναι οι πιο κάφροι που έχω δει και απίστευτοι ΧΑΡΟΝΤΕΣ. Γι αυτούς οι λέξεις φλας, διαγράμμιση, αλαρμ κτλ είναι άγνωστες. Αντίθετα γνωρίζουν απίστευτα καλά την λέξη ΚΟΡΝΑ και φροντίζουν να την χρησιμοποιούν με συχνότητα κομπρεσσερ.
- Φτιαγμένα αυτοκίνητα και καγκούρια δεν υπάρχουν.
- Μηχανάκια δεν υπάρχουν ούτε για δειγμα.
- Γυναίκες οδηγοί δεν υπάρχουν. Κι όμως το χάος είναι λες και υπάρχουν μόνο γυναίκες.
- 3πορτα αυτοκίνητα δεν υπάρχουν...δεν ξέρω το γιατί αλλά όλα ήταν 5πορτα.
- Οι αγορές στην Πόλη και τα παζαρία είναι απόλαυση...φτάνει να μην υπολογίζεις την βρώμα...
- Οι τιμές είναι σαφώς χαμηλότερες από την Αθήνα σε όλα. Εξαίρεση η βενζίνη που φτάνει το 1.5 ευρώ.
- Το φαγητό προσωπικά με άφησε παγερά αδιάφορο. Σίγουρα πάντως άξιζαν τα ψάρια τους αλλά προτιμώ του Μεσολογγίου
- Παντού υπήρχαν ιερόδουλες. Συνήθως άνω των 50 ετών ή κάτω των 18...
- Κανείς δεν μίλαγε αγγλικά. Ούτε οι ταξιτζήδες, ούτε καν αυτοί που δούλευαν στα McDonalds!! Ζητησε ο Σπύρος αλάτι και το πήρε με... νοήματα τελικά!! Αφού πρώτα του έδωσαν μαγιονέζα, κετσαπ, χαρτοπετσέτες και καλαμακια...
- Η Αγια Σοφια είναι το κάτι άλλο...Χριστιανός ή μη πρέπει να το δει αυτό το αριστούργημα. Τα υπόλοιπα δεν λένε και πολλά. Ειδικά αυτό το Μπλε Τζαμι που βρωμάει ποδαρίλα...
- Νυχτερινή ζωή μάλλον μηδαμινή...
- Το πήγαινε έλα ήταν Η ταλαιπωρια. 25 ώρες να πάμε και 22 να γυρίσουμε...
Αυτά εν συντομία...φωτογραφίες και λεπτομέρειες εν καιρώ...
Το πανώ μπορούσαμε ΑΝΕΤΑ να το πάρουμε και να το κρεμάσουμε αλλά 1. δε το ξεραμε απο πριν και 2. δε θα το έβλεπε κανεις εκει που ήμασταν.
Και του χρόνου σε άλλη χώρα...
και σκέφτηκα τον crusader 