Είχα και περιπετειώδη επιστροφή, μιας και χτες, κατεβαίνοντας από Θεσσαλονίκη, δεν έβαλα βενζίνη Λαμία,θεωρώντας ότι θα πετύχω ανοιχτό ενα πρατήριο στο Μπράλο, που βάζω συχνά, όταν ανεβοκατεβαίνω. Κλειστό. "Ε, θα βάλω Ιτέα", σκέφτομαι, "με βγάζει". Κλειστά, όπως και Δελφούς, όπου άφησα την υπόλοιπη παρέα. Γαλαξείδι το ίδιο, Ερατεινή νέκρα... Για πιο πέρα δε με έπαιρνε με τίποτα. Τηλέφωνο στην ΕΛΠΑ:
-Γειά σας, έχω μείνει στην Ερατεινή, πόσο θέλετε για να μου φέρετε βενζίνη;
-Είναι η ετήσια συνδρομή, συν τα χιλιόμετρα.
-Δηλαδή;
-130 (ή 140, δε θυμάμαι) ε και για να ξεκινήσει από Ναύπακτο το φορτηγό, πόσα χιλιόμετρα να 'ναι;
-Ε, δε θα 'ναι;
-Πόσα;
-Εγώ θα σας πω; ΕΛΠΑ δεν είστε; (Σαν το ΕΚΚΑ, του Φουσέκη.) Τέλοσπάντων, πείτε 40, χοντρικά
-Ε, γύρω στα 180 ευρώ, σύνολο.
-Τέλεια. Θα κοιμηθώ εδώ, ευχαριστώ.
Ε, βρίσκω ένα μπαράκι, παράκμα τρελή, μπαίνω, πίνω μια Corona μόνος μου. Ο μπάρμαν το ουισκάκι του. Πιάσαμε και μια συζήτηση περί έλλειψης γυναικών στην επαρχία, μου έστειλε μήνυμα και ο Μάνθος για τη GAZ και μου έφτιαξε το βράδυ μου, ευτυχώς, και πήγα στο πεζάκι μου. 01.00 με 06.45 κοιμήθηκα παρέα με το OMP, το γρυλάκι της budget, το ξεφτυλισμένο 888, κι ακόμα 3 από δαύτα, τα μπαγκάζια μου και κάτι τρίγωνα Ελενίδη. ΑΛΛΑ! 07.00 και αφού γεμίζω ξεκινώ με ανατολή (σχεδόν, αυτή άργησε λίγο) για ένα από τα πιο απολαυστικά "Ερατεινή - Ναύπακτος" που έχω κάνει. Όχι το πιο γρήγορο, σίγουρα, ειδικά με τόσο έρμα στο 206 το έρμο. Αλλά τόσο άνετο και χαλαρό. Συνάντησα 3 ΚΤΕΛ και 5-6 αυτοκίνητα, μετρημένα. Δεν υπολόγιζα ακριβώς έτσι την επιστροφή μου από την πρώτη επίσκεψη στην ΠΙΣΤΑ, αλλά δε με χάλασε καθόλου, τελικά.
Και εις άλλα... |
)
