brz20 έγραψε: |
Το διαβασα το πρωι.
Ειναι απο τις λιγες φορες που δεν μπορω να εκφασω τα συναισθηματα μου με λογια.Βεβαια η σιωπη δεν ειναι σωστη αντιμετωπιση. Εχω καταλαβει τελικα οτι το κρατος ειτε με τον εναν ειτε με τον αλλον τροπο σε διωχνει. Διωχνει ανθρωπους που ειχαν την ατυχια να αρρωστισουν.Γιατι για τα ελληνικα δεδομενα ειναι ατυχια να αρρωστισεις τελικα.Δεν διαφερουμε σε τιποτα απο κατι τριτοκοσμικες χωρες.Εκει πεθαινεις στην φυση απο το τσιμπιμα μια σφηκας και εδω πεθαινεις στο νοσοκομειο απο την καθηστεριση. Επισης η Ελλαδα διωχνει νεους που εχουν ονειρα τα οποια δεν μπορουν να τα πραγματοποιησουν.Τους τα πνιγει. Πολλες φορες λεμε οτι ζουμε στην πιο ομορφη χωρα του κοσμου.Αυτο ομως δεν φτανει.Πρεπει να γινουμε και εμεις ομορφοι γιατι παμε απο το κακο στο χειροτερο.Δεν υπαρχει πλεον ευαισθησια για τιποτα.Εχουμε μαθει να ποναμε οταν το προβλημα φτασει κοντα σε εμας,διπλα μας.Οταν ειναι μακρια μας απλα αλλαζουμε καναλι. Για την παρτη μας και μονο. |
full_throttle_tonia έγραψε: |
Θα χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να βοηθήσω τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω. Ούτε θα δίνω θανατηφόρο φάρμακο σε κάποιον που θα μου το ζητήσει, ούτε θα του κάνω μια τέτοια υπόδειξη. Παρομοίως, δεν θα εμπιστευτώ σε έγκυο μέσο που προκαλεί έκτρωση. Θα διατηρώ αγνή και άσπιλη και τη ζωή και την τέχνη μου. Δεν θα χρησιμοποιώ νυστέρι ούτε σε αυτούς που πάσχουν από λιθίαση, αλλά θα παραχωρώ την εργασία αυτή στους ειδικούς της τέχνης. Σε όσα σπίτια πηγαίνω, θα μπαίνω για να βοηθήσω τους ασθενείς και θα απέχω από οποιαδήποτε εσκεμμένη βλάβη και φθορά, και ιδίως από γενετήσιες πράξεις με άνδρες και γυναίκες, ελεύθερους και δούλους. Και όσα τυχόν βλέπω ή ακούω κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή και πέρα από τις επαγγελματικές μου ασχολίες στην καθημερινή μου ζωή, αυτά που δεν πρέπει να μαθευτούν παραέξω δεν θα τα κοινοποιώ, θεωρώντας τα θέματα αυτά μυστικά. Αν τηρώ τον όρκο αυτό και δεν τον παραβώ, ας χαίρω πάντοτε υπολήψεως ανάμεσα στους ανθρώπους για τη ζωή και για την τέχνη μου. Αν όμως τον παραβώ και επιορκήσω, ας πάθω τα αντίθετα..."
Πουθενά δεν λέει για διακρήσεις, ούτε για φακελάκια, ούτε για επιλογές ασθενών, ούτε για γραφιοκρατία ούτε για μ@μ@κίες... "Στου παραδείσου την αυλή σε φώναξαν μια μέρα, μα σ'άρεσε κι απόμεινες για πάντα εκειά πέρα." Καλό ταξίδι Αμάλια. |